Voor mijn gevoel mis ik mijn buik nu al, hoewel ik nog 9 weken te gaan heb!! Het vliegt zo voorbij en ik geniet er iedere dag zo erg van!! Straks moet ik mijn kindje met de rest van de wereld delen en dat wil ik niet. Gister vertelde een kennis dat ze 12 weken zwanger is en dan ben ik zoooooooooo jaloers!!! Gek is dat he?
dat is heel gek Ik kijk er zo naar uit om mijn kleintje in mijn armen te houden en ik moet nog even gaan hoor ...
Helemaal niet gek zelfs! Ik zei gisteren nog, ik zou er nog wel wat weken aan willen plakken want alles is zooooo hard gegaan! Ik ben nu 34 weken en heb net verlof en soms overvalt me gewoon een angst gevoel van "omg straks moet ie er uit en dan IS ie er ineens" Tis zo vreselijk hard gegaan, niet normaal.
Ik vond t bij mijn zoontje zelfs jammer dat hij met 39 weken al geboren werd ik had best overtijd willen gaan. Ik vond t geweldig om zwanger te zijn, en die dikke buik te hebben. Dat getrappel te voelen. Ik miste mijn buik vreselijk! Maar het is ook zo waanzinnig fijn om dat kleine warme lijfje op je buik te voelen. Te kunnen aanraken, ruiken (pasgeboren baby ruikt zooooo lekker!!)
Ik vind het ook helemaal niet gek. Ik mis mijn buik nog steeds! Staar je alleen niet blind op dat gevoel want daar krijg je spijt van.
Ik snap het helemaal hoor! Mij wordt ook constant verteld dat ik er van moet genieten omdat het zo snel gaat. Is voor mijn gevoel nu nog niet zo maar geloof het meteen! Maar ik denk dat als je straks je kleintje in je armen hebt dat dat gevoel zo omslaat in oneindige liefde voor je kleintje. En je zult nog genoeg momenten met z'n tweetjes hebben!
Had ik dat maar! Ik kan juist niet wachten om de kleine in me armen te hebben, niet dat ik een vervelende zwangerschap heb hoor..juist heel makkelijk tot nu toe. Maar ik kan gewoon niet wachten tot ze er is ik wil haar vasthouden en zien!
Ik heb dit nooit begrepen hihi ik kan juist niet wachten! Ik kan juist "jaloers" worden als vrouwen al verder zijn. Ik voelde me een periode wel heel erg fijn met mijn buik maar ik had ook veel klachten, slapen ging niet meer. Ik had zin om te bevallen en weer mijn "eigen" kleren aan te kunnen. Ik miste mijn buik helemaal niet, grappig dat iedereen het weer anders ervaart.
Ik denk wel dat ik het getrappel ga missen.. maar de bekkeninstabiliteit, maagzuur, krampjes, ruimtegebrek en ademnood?? Nee, dat ruil ik graag in voor een klein meisje
Hihi hier was ik aan t eind er klaar mee maar zodra ie eruit was miste ik t na een paar weken wel. Zo dubbel!
Ik kan niet voor Michan spreken. Maar ik kan ook niet wachten op de dag dat ik eindelijk mag bevallen. Er zitten best leuke kanten aan zwanger zijn, maar de enige reden dat ik het wilde worden is omdat ik heel graag nog een keer mama wilde worden. Toch vind ik de tijd ook wel om vliegen nu. Nog zo weinig weekjes over en nog zoveel te doen .
Kan me er niks bij voorstellen, enige wat ik denk ik zal gaan missen is het bewegen van ons kleintje in mijn buik. Ben er echt helemaal klaar mee, zal blij zijn als de weken om zijn en ons meisje in onze armen ligt, heerlijk lijkt me dat. Ben denk ik 1 van de weinige die het zwanger zijn echt niet als leuk heeft ervaren, en denk ook dat ik heeeeellll hard moet nadenken of er ooit nog een 2de komt.
Gelukkig mag ik nog even genieten maar ik vind het nu al voorbij vliegen. En ben pas 21 weken. Ik probeer er echt van te genieten maar o o o ben continu bezig. dus dan vliegt de tijd. Bij de eerste miste ik vooral de tijd na de bevalling mijn buik en getrappel en bewegen heel erg terwijl ik blij was dat ons zoontje er was hoor met 38 weken maar dat had medische oorzaken.
Ik heb het ook iedere keer ondanks allerlei kwalen en flinke zwangerschaps-ischias. Ik had het ook helemaal niet erg gevonden om overtijd te gaan. Mijn jongste is met 39 weken geboren en ik vond het zo jammer dat het alweer voorbij was Dit is de laatste die we krijgen dus ik ga dubbel en dwars genieten van de zwangerschap
Wow...tijd gaat snel...????! Mennnnn t staat zowat stil! Ben pas 8 weken en ...ik doe mijn naam geen eer aan...daarom heb ik hem ook gekozen. Het liefst wil ik nu dat het 1 juni is. Verlof. En dan aftellen.
Voor mij mag de tijd wel wat sneller gaan! Ben al weken aan het aftellen tot het maart is... Hoewel deze zwangerschap, tot nu, beter meevalt dan de eerste en ik dit kindje heel veel en duidelijk voel bewegen. Daar geniet ik echt wel van, maar kan niet wachten tot ik mijn kleine meisje kan vasthouden en mijn lichaam weer "van mij" is. De aanhoudende vermoeidheid begint gewoon vervelend te worden en mijn dikke buik zit al flink in de weg...
Hier is het dubbel, heb niet echt een makkelijke zwangerschap. Het ging net een paar weekjes goed, na een nogal heftig en erg vervelende eerste tijd (operatie, schoonmoeder overleden, HG, weer ziekenhuis, ziek ziek ziek). Maar nu krijg ik erg last van mijn bekken en ze ligt al ingedaald wat erg vervelend voelt op veel momenten. Dus het leuke stukje was wel erg kort! En de permanente maagzuur problemen ben ik ook wel zat, al 5 maanden drink ik antagel als sinas zowat. Niks anders helpt. Ik geniet wel van haar bewegingen en die komen nu eindelijk steeds meer (dikke vette placenta aan de voorkant), maar echt genieten van mijn zwangerschap? Nee dat kan ik niet zeggen!
Hoewel ik de weken vooruit heb gekeken, vond ik het ook jammer toen ik toch 40 weken was, het moment dat er weer een einde aan weer zo'n mooie periode kwam! De dag nadat ik 40 weken precies was ben ik onverwachts ingeleid, dus dat is ineens heel snel gegaan allemaal. Mijn kraamweek heb ik genoten, maar ik baalde toch toen het 25 maart was en T. AL 8 dagen was! Man man! En nu? Alweer 8 maanden! Jee het gaat hard!