Vrijdag 13 april had ik om 10.10 uur een afspraak met de gynaecoloog. Ik was 40 weken + 3 dagen zwanger en was het helemaal zat.Ik heb gevraagd of hij me wilde strippen,maar dit vond ie niet zón goed plan, omdat het vaak alleen maar meer voorweeen en pijn opleverde.We wilde hij even voelen hoe het ervoor stond. Ik had 2 cm ontsluiting,dus al die voorweeen waren niet voor niets geweest.Het hoofdje stond mooi laag.Er werd een nieuwe afspraak voor de volgende week gemaakt,maar de gyn dacht zelf dat de baby zich wel eerder zou aankondigen. Zaterdag nacht kreeg ik om 1.00 uur een beetje buikpijn. Om 2.00 uur werd het wel heel heftig en toen pas had ik in de gaten dat het weeen waren.Ze kwamen om de 5 minuten. Om 2.30 uur heb ik het ziekenhuis gebeld.Ik kreeg het advies om maar even te gaan douchen,want het zou nog lang kunnen duren.De weeen bleven maar om de 5 minuten komen,maar tegen 4.45 uur hield ik het niet meer uit en zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Om 5.00 uur ben ik aangesloten op de ctg,maar nog steeds kwamen de weeen om de 5 minuten.Om 6.15 uur ben ik nin bad gegaan,om te kijken of ik de weeen zo beter op kon vangen,maar wat een hel was dat. Ik wist niet hoe snel ik eruit moest gaan. Tegen 6.45 uur werd de verloskundige erbij gehaald om te kijken hoe ik ervoor stond.Ik geloofde het zelf niet eens,maar ik had 10 cm ontsluiting en mocht persen bij de volgende wee. Het pesren vond ik wat eng,want het deed pijn en de weeen zakten af.Toen heb ik een infuus gekregen om de weeen op te wekken. Na een paar keer flink persen,is ze dan eindelijk geboren. Wat een heerlijk gevoel,om zón klein mensje op je buik te hebben. Daarna moest ik nog worden gehecht,want ik was flink uitgescheurd,terwijl ik daar niets van heb gevoeld. Ze hadden onze dochter niet groter geschat dan 6 pond en vonden een knip niet nodig,maar toen ze eenmaal was geboren,bleek ze ruim 8 pond te zijn. Al met al een vlotte bevalling van maar 6 uurtjes. En wat zijn we gelukkig met haar. Liefs Wendy