Ik heb vanmiddag met mijn zoon een afspraak bij de psychiater. Hij heeft ADD en we hebben een bespreking over een test periode voor medicijnen. Om te kijken of dit hem helpt. Nu gaat het thuis eigenlijk al weken goed. Vandaag op school kwam de meester naar mij toe en vertelde dat hij vind dat het ontzettend goed gaat. Ik vertelde hem nog even over de afspraak van vanmiddag, waarop hij verbaast reageerde "gebruikt hij nu geen medicijnen?" die dacht dus dat mijn zoon al aan de medicijnen was omdat hij zo duidelijk verbetering zag! Tja en wat nu? Nu twijfel ik over of we nog wel een testperiode aan moeten gaan. Aan de ene kant denk ik het is niet voor niets een "testperiode" laten we gewoon kijken hoe het met medicijnen gaat. Ik kan natuurlijk niet in mijn zoon zijn hoofd kijken...dat het goed gaat betekend niet per direct dat hij rust in zijn hoofd heeft. Hoop dat ik vanmiddag nog tijd heb om dit een beetje met hem te bespreken, want vind dat hij hier ook enige inbreng in heeft. Maarja aan de andere kant, als het goed gaat zonder... Zouden jullie alsnog de testperiode aangaan, zeker als je kind het aangeeft?
Als het goed gaat zou ik niet met medicon en gaan klooien. Kunnen jullie niet afspreken het eerst aan te kijken en eventueel later nog te testen als het minder gaat?
Mijn idee over medicatie bij dit soort kinderen (heb een jongen van 14 met PDD-nos) is: Why fix something if it ain't broken? Waarom zou je medicatie moeten gebruiken (nu op dit moment) als het niet nodig lijkt te zijn? Als jou kind nu zo goed gaat en er geen grote problemen zijn. Je hem regelmaat bied en het daar door de rust vind om om te gaan met alles. Waarom zou je dan medicatie gaan gebruiken? Medicatie is nooit zonder gevolgen en eventuele bijwerkingen. Zonder is altijd gezonder. En mocht je hem die medicatie wel geven dan kan je wel eens de balans die hij nu uit zichzelf heeft gevonden kwijt raken voor korte of langere periode. En dan spreek ik nu uit ervaring. Vertrouw op jezelf en op je kind en laat de medicatie zo lang als kan buiten de deur. Dat is mijn mening.
Dat is zo Wilma, zo dacht ik er ook altijd over. Maar ik hoor ook zoveel andere positieve verhalen dat we toendertijd toch besloten hebben voor een "testperiode" open te staan. Ik wil alles proberen om hem te helpen, en als dit de oplossing is... Het kan nu een paar weken goed gaan, maar aan de andere kant zijn er ook genoeg periodes dat het niet goed gaat. En dan zit hij zichzelf ook enorm in de weg! Vandaar dat ik nu zo enorm in dubio zit! Wel of niet? Hij is om half 12:30 vrij en we moeten er om 14:00 zijn, dus het echt rustig met hem bespreken word hem ook niet. Ik leg het zoiezo voor aan de psychiater hoe het nu gaat, wie weet zegt zij dan ook wel laat het nu dan maar voor wat het is.
En dat punt van: why fix it when it ain't broken ben ik het ook wel mee eens. Maar aan de kant betekend dit niet dat je er niet iets aan mag doen zo'n kind beter te laten functioneren en het beste eruit te halen wat er in zit. Mijn zoon is een slimme jongen,maar helaas komt het er niet altijd uit door de slechte concentratie. We willen alles proberen om hem een zo normaal mogelijk leven te laten leiden. En hebben daarom ook uiteindelijk gezegd als dit met medicijnen is so be it. Een medicijn maakt de ADD nooit beter,maar het kan iemand wel helpen beter te functioneren. Ik heb besloten het zoiezo eerst uit te stellen, ik twijfel ineens te veel!
Poeh, je staat voor een lastige keuze... Ik heb jaren gewerkt bij jeugdzorg, en heb erg veel te maken gehad met kinderen met add/adhd stoornissen. Ik vraag dan altijd naar het gebruik van medicatie en wat ik eigenlijk heel erg veel van ouder sterugkrijg is dat het kind niet alleen het drukke en/of afwezige gedrag kwijt is, maar ook hun andere gedrag, oftewel, het kind is het kind niet meer zoals het was. Sta daar dus bij stil dat dat kan gebeuren! Ik zou denk ik als ik nu in jou schoenen had gestaan geen medicatie gaan geven, tis troep hoor! En dan wel afspreken dat als men weer een achteruitgang ziet, hier altijd weer over gesproken kan worden! In ieder geval veel succes met het maken van je keuze!
Ga op je gevoel af. Bij twijfel zeg ik.........niet doen. Van de andere kant.........mijn nichtje heeft ook ADD en gebruikt nu sinds enkele weken ook medicijnen. Haar moeder merkt duidelijk verschil. Nu is het daar wel zo dat de moeder moeite heeft met duidelijkheid en regelmaat terwijl iemand met ADD dit juist zo nodig heeft. Je kunt snel genoeg beslissen je kind aan de medicatie te zetten mocht hij weer een mindere periode hebben toch? Succes met zo'n lastige beslissing.
jeetje wat lastig zeg , heb er zelf gelukig geen ervaring mee maar als ik het zo lees zou het me wel beter lijken om dat uit te stellen , lijkt me dat uitstel toch geen kwaad kan , lekker genieten van je zoontje nu hij het zo goed doet , die medicijnen heb je toch gewoon achter de hand voor als het toch niet goed meer zou gaan.
Hoe oud is je zoon(tje). Als hij al een puber of zo is, zou ik eens samenzitten met hem en het eens bespreken wat hij wil en hoe hij erover denkt en waarom hij nu ineens rustiger is (mss andere vrienden, meer structuur of positieve aandacht van de leerkracht) Met een kind van 5 gaat dat wat moeilijker natuurlijk.
Hoe kan het dat jullie zoon de laatste weken beter functioneert? Is er iets verandert in de omgeving? Meer structuur, regelmaat?? Kun je achterhalen waarom het beter gaat? Zo ja: dan is hij blijkbaar al ergens anders bij gebaat en zijn medicijnen niet nodig. Zo niet: dan zit hij wellicht tijdelijk wat beter in zn vel en zou ik alsnog een testperiode uitproberen.....
Hij is bijna tien jaar. En kan al heel goed zijn gevoel uiten, we praten veel met hem. Heb hem net dus ook gevraagd hoe hij vind dat het gaat, hij zegt zelf dat het qua gedrag beter gaat, maar zijn concentratie nog steeds hetzelfde is. Hij heeft vorige week toetsen gedaan en zegt zelf dat hij zich toen niet goed kon concentreren en dit erg jammer vind, omdat hij zelf weet dat hij het wel kan. We gaan het gesprek open in! Als we dan nog twijfelen kunnen we altijd zeggen nog eens weer een afspraakt te willen.
Succes! Wilde zeggen wat je zoontje ook al aangeeft. Als iemand add heeft is het van buiten een stuk moeilijker te zien of het goed gaat als je het vergelijkt met iemand met adhd. Heb dit als juf vaker meegemaakt en ieder.kind is weer anders. Ben benieuwf hoe het is gegaan!
Was een goed gesprek, we hebben nog geen beslissing genomen maar denken er na al deze informatie nog goed over na. Als we het doen is het alleen maar wanneer hij op school is, dus puur voor zijn werken.
Hij heeft de medicatie inderdaad echt wel nodig op school. We hebben deze week goed nagedacht, nog overleg gehad met de meester en zijn tot de conclusie gekomen dat we een testperiode aangaan. Hij zou dan alleen medicijnen gebruiken op schooldagen. Heb vandaag ook maar direct een afspraak gemaakt.
Als het zonder kan, zou ik het zonder doen. Ik heb ADD, gelukkig nooit geen medicatie genomen. Een vriend van mij had er wel medicatie voor, en veranderde in een ander, stilletjes persoon. Hij is er snel mee gestopt toen.
Zonder kan hij, maar met heel veel moeite.Hij moet zich zo inspannen om bij de les te blijven dat hij in de avond kapot is en heel onrustig slaapt. Waardoor hij de volgende dag nog slechter bij de les kan blijven. En zo gaat het telkens maar door. We proberen het veranderd hij teveel dan stoppen we er direct mee. Voor de 1 kan het gewoon heel goed helpen en de ander niet. En tja we komen daar alleen maar achter door het te proberen. En dat hij nu aan de medicijnen gaat betekend niet dat hij dit de rest van zijn leven nodig heeft. Het kan zijn dat hij het na een jaartje niet meer nodig heeft. We willen wanneer we weten wat de juiste dosis voor hem is, overgaan op concerta over dit medicijn hoor je veel positieve verhalen omdat je daar niet de ups en downs hebt zoals bijvoorbeeld met ritalin. Maar die ups en downs verschillen ook weer per persoon, ligt er maar net aan hoe gevoelig iemand ervoor is. Ik moet zeggen dat ik het nog wel eng vind, maar we hebben enorm goede uitleg gehad en zullen veel begeleid worden. Daarnaast weet mijn man ook wel het 1 en ander af van de medicijnen wat mij enigzins ook wel geruststeld.