Ook hier laat hij de kids gewoon liggen, maar dat is op schooldagen ook al. Hij gaat dan al om 6.40 de deur uit, terwijl mijn dochter (11 jaar) er pas om 7.15 uit gaat. Mijn zoon (13) is de ene keer er wel al uit omdat hij zelf om 7.00 uur de deur uit moet, de andere keer niet omdat hij het 1e uur vrij heeft. Toen ze een paar jaar jonger waren, wilde ze echt een kus van hem voordat hij weg ging. Nu ze pubers zijn willen ze gewoon nog even lekker liggen.
Ik zou het mezelf anders nooit kunnen vergeven wanneer Ik mijn man tegen zijn zin in gevraagd zou hebben om onze kinderen geen gedag te zeggen terwijl hij daar overduidelijk wel de behoefte aan heeft. En wat voor jou niet beter te verkroppen is kan voor een andere een enorme troost zijn. Dat is voor iedereen natuurlijk verschillend.
Ik zou dat ook niet leuk vinden hoor! En ik begrijp de redenatie van afscheid nemen voor je vertrekt ook, maar ik vind het dubbel. (Als ze nog slapen welteverstaan). Een half huilend kind achterlaten is nu ook niet zo'n leuk afscheid
Ik zou ze ook een kus gaan geven maar zou er voor zorgen dat ze niet wakker worden.... Heel stilletjes dus. Zou er ook niet amused mee zijn moest mijn man door dit te doen de kinderen wakker maken.
Mijn idee ook. Gaan voor het naar bed gaan wel altijd via zoontje maar man moet 's morgens zo zachtjes mogelijk naar beneden...voor iedereen het beste
Man vertrekt momenteel om 5:00 uur. Dus nee hij moet het niet wagen Als ze hem missen als ze wakker worden, bellen de kinderen soms even naar hem.
Tja lastig. Ik denk dat elke man zn kids wel even gedag zou willen zeggen, mijn vriend ook (vertrekt rond 6:30) maar als ze slapen dan is t pech, vind ik. Wakker maken en dan vermoeide kinderen, nee, zou ik niet waarderen
Ik vind het just lief van je man dat hij het hele gezin nog even een kus geeft voor hij weg gaat. Liefhebbende pappa en man. Je kan altijd tegen heb zeggen schat ik wil morgen graag uitslapen kan je proberen de kids niet wakker te maken. Is voor je man ook veel fijner dan zo'n botte reactie op iets dat hij vast alleen met heel veel liefde doet. Nee je stelt je niet aan uitslapen is fijn maar ik snap best dat je man je reactie echt niet leuk vond.
Hier ben ik degene die "vroeg" vertrekt, mijn vriend is thuis met de kinderen. Maar op vrije dagen van de kids dan ga ik ze echt niet smorgens vroeg al wakker maken voor een kus. Ik laat ook vaak mn vriend dan slapen. Meestal appen we dan rond 9 uur of zo even, om te horen hoe lang iedereen heeft geslapen.
Ik zou het ook niet leuk vinden! Kinderen hebben de vakantie en hebben dit nodig om bij te komen van school en alle drukte. En hij wordt er nog boos om? Misschien kan hij een dagje vrijnemen als hij de kinderen zo mist en iets met ze gaan doen. Ik zou in gesprek gaan en het eens omdraaien, hoe hij dat zou vinden en als hij dat geen probleem vindt, zou ik s ochtends eens de kids wakker maken en ervaren hoe hij dat vindt (gna gna)
Eerlijk gezegd zou ik er ook niet blij mee zijn. Elk uurtje rust is mooi meegenomen toch maar aan de andere kant vind ik het verschrikkelijk om weg t gaan zonder gedag te zeggen.
Kan hij niet gedag zeggen zonder dat ze wakker worden? Ik ben wel voorstander van gedag zeggen want je weet nooit of je weer de kans krijgt.
Dat ligt eraan hoe laat het is. Om 6:00 uur hoeft hij dit niet te proberen maar meestal gaat hij om 7:15 uur de deur uit en dan vind ik het niet erg. De kans is groot dat zoonlief binnen een half uur toch wakker is en ik weet hoe fijn mijn man het vindt als hij hem nog even ziet voordat hij gaat. Ik vind het zelf ook niet fijn om weg te gaan zonder mijn zoontje te hebben geknuffeld.
Ik zou er ook niet blij mee zijn. Wij zeggen kind dan 's avonds alvast geda. Ik moet 1 keer pw om 5.30 weg, dan ga ik hem echt geen gedag zeggen hoor. De avond ervoor vertel ik dat mama de volgende dag vroeg weg moet en dat we elkaar 's middags weer zien. Al begrijpt ie daar met 8 maanden waarschijnlijk vrij weinig van.
Als je als resultaat een huilend kind aan over houdt, zou ik ook not amused zijn! Maar aangezien onze dochter papa graag gedag zegt, vind ik het hier geen probleem
leuk dat de meningen toch verdeeld zijn. ik snap idd wel dat hij ze een kus wil geven maar doe dat dan zachtjes denk ik dan. en ga niet tegen ze aan praten maar laat ze liggen.
Ach, wees blij met zo'n lieve vader. Ik snap het probleem niet zo, zeker geen reden om irritaties van te krijgen.
Ik vind het flauw - met kinderen heb je toch al niet zoveel slaap (wij in elk geval niet) en moet je dankbaar zijn met elk extra (half) uurtje dat je kunt krijgen. Dus nee, hier wordt ook geen afscheid genomen. Dat nooit-groeten-zonder-te-gaan begrijp ik ook echt totaal niet. Stel je voor dat je partner een dodelijk ongeluk krijgt en nooit meer thuis komt en je moet hem afvoeren in een lijkzak - zit jij er dan ook echt echt echt serieus mee dat hij je geen kusje meer heeft gegeven of doei hebt gezegd? Sorry hoor, maar ik kan me dat echt niet voorstellen. De wereld wordt in één klap onder je voeten weggemaaid en iemand waarvan je zielsveel houdt is WEG. En dan ga je denken over een 'doei schatje, werksse' ? Nou, dat zou niet mijn prioriteit zijn. Je hoeft mijn inziens geen afscheid te nemen om te weten dat de ander enorm van je houdt. Ik hou van mijn partner, hij houdt van mij, wij houden allebei zielsveel van ons kind/kinderen en zij houden van ons. Of we nou zwaaien, groeten, ajuus zeggen of wat dan ook - dat doet er niet toe. Er is gewoon helemaal niks in leven of in dood wat daar aan kan veranderen. Ik had een paar uur voordat mijn vader overleed nog ruzie met hem. Ik heb me daar een tijdje schuldig over gevoeld - omdat het de zoveelste keer was dat hij onredelijk deed (hoorde bij het ziektebeeld) en ik was er als opstandige puber echt helemaal klaar mee (en terecht) en toen ging hij dood. Dat wil niet zeggen dat ik ooit getwijfeld heb aan houden-van, of dat het onze band verder zou beïnvloeden. Mensen hebben soms wel eens onenigheid of ruzie. Dat kan en mag, hoort erbij. Boeiend. Als ik ruzie heb met mijn partner en hij overlijd daarna, zou ik waarschijnlijk echt niet lang bij die ruzie stil staan, want het ging waarschijnlijk toch over niks. Niks is belangrijker dan zijn afwezigheid op dat moment. Dus nee; als je van ons houdt, laat je ons zo lang mogelijk in alle rust slapen. Zijn we in elk geval wat uitgeruster; kunnen we de rest van de dag en alles wat er komen gaat beter aan
Mijn man moet ook altijd vroeg beginnen en kijkt dan om het hoekje, maar praat nooit tegen ze. Dat hij een kus geeft snap ik, dat doe ik zelf nog wel eens bij mijn dochter maar bij mij zoontje kan ik dat niet doen die wordt gelijk wakker. Ik zou dus wel een kusje geven maar niet tegen ze gaan praten.