Ik ben nu 26 weken zwanger en mijn energie begint ook behoorlijk te dalen hoor... Alleen al vanwege het feit dat je gewoon barslecht slaapt de laatste maandjes van de zwangerschap. En die bandenpijn begint bij ook al als ik 10 minuten met de hond buiten loop. Vind het echt geen aanstellerij, iedereen is anders. Het huishouden doe ik wel zelf (fulltime thuis zitten nlk..) maar wel in een langzamer tempo.. Moeders/schoonmoeders lopen vaak op te scheppen over hoe goed en sterk ze zelf vroeger wel niet waren maar ik geloof er geen snars van
Ik werk vanaf mijn zestiende week al niet meer helemaal fulltime omdat ik zo moe was. Ik heb ook moeten leren dat het mijn lijf is, mijn kindje en mijn energie. Iedereen die denkt het beter te weten dan ik wb rust nemen als ik dat wil moet tegenwoordig wel van héél goede huize komen. Je hebt er volgens mij het meeste aan als je jouw gevoel serieus neemt. Ik lees in je post dat je van je smoeder houdt en haar niet tekort wil doen. Het zou leuk zijn als dat wederzijds zou zijn en zij het je zou gunnen je zwangerschap te regelen zoals jij het wilt hebben. Ga maar lekker uitrusten en lekkere dingen eten en over de kinderkamer nadenken! Veel geluk.
Klopt je hebt gelijk, maarrrrr hèt is zo irritant. Had net haar moeder mijn oma aan de telefoon. Ikl vertelde het verhaal van mijn moeder.... Die moest hard lachen om het verhaal van mijn moeder. Ze heeft blijkbaar zo hard gekrijst tijdens haar bevalling dat oma die naast mijn mama woonde het kon horen. Ahahhaahahah
Nou ik was bij mijn 1e zwangerschap vanaf 30wk vrij en lag toen al vaak even tussen de middag. Helemaal als ik de nacht ervoor niet kon slapen. Dus is echt heel normaal. daarnaast sjouw je veel mee dus is het logisch dat je conditie daalt en je niet alles meer kan. Nu lig ik al sinds begin vaak op bed, doordat ik last van bekken heb en een kleine van bijna 2. Die elke ochtend zeer vroeg wakker is. Als je dagje weg gaat zorg dan dat je de dagervoor en na goed uirust door overdag bij te slapen.
Jeetje wat een vreemde schoonmoeder heb jij...lekker uitrusten horo als jij dat wilt. Jij bent zwanger hahah niet zij.
Je stelt je niet aan! In je zwangerschap moet je luisteren naar je lichaam. Ik was zelf altijd iemand die vond dat zwangere vrouwen zich aanstelde (moeten slapen, thuis zitten met rust, niet mogen tillen.......ik vond het onzin allemaal). En nu ik zwanger ben zit ik vanaf 25 weken thuis met teveel harde buiken. Nu krijg ik de opmerkingen: "oh wat raar, ik moest gewoon doorwerken hoor". Karma heet dat, haha. Inmiddels heb ik dus ook wel geleerd dat niet elke zwangerschap hetzelfde is en je soms gewoon rust moet nemen (en niet eens altijd voor je eigen lichaam, maar soms ook voor de gezondheid van je kindje!). En als jij wilt zitten of slapen moet je dat lekker doen!!!! Je lichaam is niks voor niks moe op dat moment.
Je stelt je absoluut niet aan! Sommige (schoon)moeders denken dat alles nog 'hetzelfde' is als in de periode dat zij zwanger waren... Mijn moeder en schoonmoeder zijn in deze tweede zwangerschap juist het tegenover gestelde, en ook dat is wel eens frustrerend. Bij de eerste waren ze ook precies zoals je het omschrijft! Lekker doen waar jij je goed bij voelt, tenslotte is het jouw lichaam...
Jammer als mensen in je omgeving zo volstrekt andere ervaring met zwangerschap hebben, dat geeft idd soms vervelende opmerkingen. Als je rust nodig hebt, gewoon pakken, hoor! Doorpakken is volstrekt zinloos in zwangerschap en vaak krijg je de rekening wel gepresenteerd. Bij mijn eerste zat ik vanaf 28 wkn volledig in ziektewet ivm bekkenpijn, vermoeidheid etc. Ik zat thuis en deed erg weinig. Het idee van middagslaapje kwam niet in me op, ik sliep al 10 uur per nacht, ik had toch niet nog meer nodig? Maar na een aantal slechte (pijnlijke, bekken maagzuur etc) nachten ben ik letterlijk ziek geworden van oververmoeidheid. Spugen, buikpijn, duizelig, was echt erg beroerd. Opgenomen in ziekenhuis, maar (gelukkig) konden ze niets ontdekken. Na 2 nachten toch maar weer thuis en ben ik iedere middag 2,5 uur plat gegaan. Dat hielp gelukkig wel. Nog 2 keer met dezelfde klachten in ziekenhuis geweest voor ik uiteindelijk beviel. Na de bevalling voelde ik me al snel een ander mens met heel wat meer energie! Bij mijn tweede was het nog erger want ik was ook kostmisselijk, ben al snel begonnen met middagslaapjes, zover mogelijk en vanaf 18 wkn volledig in ziektewet. Vele dagen beroerd op bed gelegen. Tegen het einde kon ik niet eens meer een dagje voor mijn zoontje zorgen, zonder dat ik daar de dag erna heel beroerd van werd. Maar na de bevalling verdween het weer als sneeuw voor de zon... Hormonen kunnen echt heel heftige dingen doen met je lijf! Sterkte!
Ik vind niet dat je je aanstelt en je smoeder weet totaal niet hoe jij je voelt. Als jij een dutje wilt doen tussendoor dan is dat jouw keuze. Ikzelf ben nu bijna 37 weken zwanger en heb geen 1 dutje overdag gedaan omdat ik dit niet wilde maar dat is een keuze die jezelf maakt en daar mag niemand jou om afvallen. Elke zwangerschap en persoon is anders Dus lekker doen wat goed voelt
Wat ook nog eens erg is.......je gaat dingen verbergen en niet voelen want in nederland is zo`n mentaliteit van...."je bent niet ziek je bent alleen zwanger" Hierdoor zag ik niet in dat ik me al een tijdje erg slecht voelde en eigenlijk al aan de bel had moeten trekken. Nee totdat op een dag allemaal sterretjes zag en bijna flauwviel. Pre eclampsie dus. Want tja je bent niet ziek .... niet zeuren. Dus vooral als je zwanger bent naar je lichaam luisteren...je lichaam geeft perfect aan als je eens langzaam aan moet doen en eens moet rusten dus ook vooral doen!
wat een lieve reactie's...dank jullie wel!! Dat doet me dan toch wel weer goed. Mn man begrijpt me gelukkig wel..ook al vind hij het nog steeds moeilijk te begrijpen dat hij over misschien 10 weken papa is..hij had pas een filmpje op internet gezien over baby's die te vroeg geboren waren..was ook een kindje van ong. 29 weken bij, hij vond het zo "raar" dat dat in mn buik zit zeg maar...vond het wel heel schattig van hem..hij is zo niet van al die filmpjes zeg maar haha maar dat ff off topic Het is gewoon lastig omdat ik gauw denk dat anderen wel gelijk hebben, en dan ga je jezelf toch vragen stellen. Maar iemand zei ook dat haar (s)moeder niet alles meer weet over hun zwangerschap..dat klopt wel..mijn moeder weet bijna niks meer, maar die begrijpt me wel hierin, heb gister aan haar gevraagt of ze me wil helpen om een keer goed schoon te maken in huis voor de bevalling. Ze wil me graag helpen, en begrijpt me ook heel goed, en dat vind ik wel fijn. En indd als je 3 of 4 kinderen hebt en je bent dan zwanger moet je ook wel meer doen indd, maar dat wil toch niet zeggen dat ik dat dan ook moet gaan doen?! (mijn kind komt pas om 5uur thuis s middags haha) Ik hou indd van mn schoonmoeder..ik ga ook wel met haar mee naar die beurs toe, maar ik zeg haar wel duidelijk dat ik er tegen op zie omdat ik niet weet of ik het wel vol ga houden. En anders plof ik op een terrasje neer..zeg ik tegen mn schoonma..zoek het lekker uit, ik zie je wel weer als je terug wilt hahaha.
OMG en dan nog dat durven te verkondigen hahahhahaha. Zou gewoon zeggen als ze het weer zegt, dat oma toch wat anders vertelde
Ik heb gelukkig een top moeder en die zie: Vrouwen mochten er vroeger niet over klagen. Andere mochten ook pas erg laat zien dat ze zwanger waren. Dikke buiken werden verstopt en het huishouden ging gewoon door. Nu moeten vrouwen naast het huishouden ook vaak een fulltime of parttime baan onderhouden, dat telt extra mee. En vrouwen "mogen" nu vanaf het begin pronken met hun dikke buiken. Mijn moeder zei dat heel veel vrouwen daar jaloers op zijn en dan zo reageren. Kan ik me wel voorstellen, maar dan weet ik ook meteen dat ik dat soort commentaar maar met een korrel zout moet nemen.
Oh ja joh, die vrouwen vn vroeger waren echte diehards.......wij daarentegen zijn zachte eitjes. Heerlijk toch! Ik vind een zacht eitje veel lekkerder. Laat smoeder lekker alleen gaan pfffff........ze denkt lekker ego voornamelijk aan haarzelf. Misschien is ze zo onzeker dat ze even moet laten weten hoe goed ze is....
Toch vraag je je dan af he..... Waarom wil je eigen moeder dat je hetzelfde meemaakt als dat zij heeft gedaan? Voor je kids wil je toch zo min mogelijk pijn?
Ik heb direct mijn moeder gebelt ( ben erg vals de laatste weken ) en heb gezegd wat haar moeder zei. En dat ze voortaan niet zo vervelend moet doen. ( hele slechte hand met mij moeder) Bah !
Ik vind dat jouw schoonmoeder je het slechtste advies heeft gegeven wat iemand je maar kan geven namelijk: Niet naar je eigen lichaam luisteren.. Aan jezelf denken lijkt me een beter advies. Oja en de mening van je schoonmoeder even lekker aan de kant zetten al is het nog zo'n best mens!