Ja boeken als de secret bedoel ik ook zeker niet... echt vreselijk wat ze daar zeggen dat alles wat er gebeurd je eigen schuld is.. dat bedoel ik helemaal niet.. ik bedoel alleen dat het een keuze is hoe je in het leven staat, en als er vreselijke dingen gebeuren is het natuurlijk altijd anders.
Ik denk dat je geluk min of meer kan creeeren. Door goede keuzes te maken voor jezelf. Maar ook andere personen om je heen beinvloeden je geluk. Door een slechte keuze van iemand uit je omgeving kan je geluk worden beinvloed. Ook door pech. Dit hangt wel af hoe je hiermee omgaat en wat je eigen kracht hierin is. En je steun hebt van je omgeving of juist helemaal niet en veel onbegrip. En ik denk dat je niet altijd steeds maar gelukkig kan zijn. Periodes wisselen zich af, maar daardoor weet je het wel meer te waarderen.
Nee het gaat er om hoe je met dingen om gaat. Je hoeft niet rijk/moeders mooiste/de slimste te zijn om gelukkig te zijn. Deze mensen kunnen heel ongelukkig zijn. Het is gewoon net hoe jij met je zelf en het leven omgaat. Blijf je in de negatieve sferen dan zul jij Wss heel ongelukkig zijn en dan maakt het niet uit of je mooi, rijk of slim bent. Zie jij jouw mooie kanten ookal ben jij niet niet een topmodel (Ik zeg maar wat) , ga jij niet bij de pakken neer zitten omdat je niet alles kan doen/hebben wat je zou willen of omdat je toevallig ziek bent, weet jij een leuke twist uit jouw onwetendheid te halen? Dan Denk Ik dat je heel gelukkig kunt zijn.
Gt Sorry maar ik vind het meemaken van een bevalling in dit verband niet bepaald indrukwekkend. De helft van de vrouwen is volgens onderzoek niet op slag verliefd op hun kind na de bevalling. Misschien zou je moeten bedenken hoe het is als elke keer dat je je over iets groots heen hebt gezet en je begint je weer gelukkig te voelen er zich een nieuwe grote tegenslag aandient. Ik artikel er trouwens niet snel over als mensen negatief op iets reageren want emoties horen bij het leven. Ik kan me wel ergeren aan iemand die terminaal ziek op bed ligt en dan elke dag grapjes op facebook gaat zetten met daar achter want we moeten lekker positief blijven he?' Zo onrealistisch. En je kan iemand natuurlijk niet verbieden om vrolijk te zijn dus je gaat je gang maar hoor maar ik vind het raar.
Emotie ervaart iedereen op zijn/haar eigen manier en heftigheid. Dit hoeft dus niet gebaggatalisseert te worden met 1 of ander statistiek waaruit blijkt dat de helft van de vrouwen hier last van heeft. Een terminaal patient die, zoals ik het lees, zulke "sarcastische" opmerkingen maakt, (zoals jij als voorbeeld geeft: "want we moeten lekker positief blijven hé?) doet dit niet omdat hij/zij echt zo positief is, maar het klinkt in mijn oren als angst en/of nervousiteit puur uit onzekerheid.
Ik denk dat je ergens je eigen geluk in de hand hebt door jezelf te kennen en keuzes te maken waarvan je weet dat ze voor jou de enige juiste zijn. Maar dat is door zoveel verschillende factoren bepaald dat niet iedereen echt het geluk heeft om die keuzes te kunnen maken. Als je ziek bent kan je niet zomaar kiezen om gezond te zijn. Als je een financiële tegenvaller te verwerken krijgt waarvoor je echt niet de middelen hebt dan kan je niet kiezen om terug schuldenvrij te zijn. Ik heb erg lang in het maken van je eigen geluk geloofd maar vorige maand werd mijn vriendin vermoord voor haar auto. Ik zie haar moeder vrij regelmatig op de trein. Ze heeft altijd haar eigen keuzes gemaakt en echt hard gewerkt aan haar geluk. Heel goed gestudeerd, ze heeft een topjob, ze heeft gekozen voor de man van haar leven die niet de vader van haar kind was, hoe moeilijk die beslissing ook was. Maar nu heeft iemand anders haar leven voor altijd bepaald. Dus ik ben het niet eens met je stelling, er zijn te veel variabelen in het leven om steeds voor je eigen geluk te kunnen kiezen.
Haha precies dat dus. dan kun je ook niet bepalen hoe heftig een ander op iets mag reageren of hoe lang dat mag duren. En nee het is geen sarcasme, ze wordt ook steeds becomplimenteerd om haar optimisme. Overigens is dat het ouderschap wat tegenvalt echt een van de weinige dingen waarvan ik zelf dan weer wel heel vaak denk: kom, beetje positief mag ook wel. Daar koos je toch voor...
Ik ben het er wel mee eens, al zijn er dingen die je niet kan beïnvloeden. Maar in dat geval maakt het wel uit hoe je hierop reageert en wat het met je doet. Ik heb de afgelopen jaren veel meegemaakt. Scheiding ouders, vader aan de drank, heftige bevalling waarbij ik zelf er bijna niet meer was, geen contact met met schoonouders met de daarbij behorende problemen, een heftige tijd thuis en op het werk ook bij mijn man en ja.... Na een paar gesprekken met een coach heeft me wel anders doen denken. Iedereen maakt vervelende dingen mee, je kan daar best verdrietig om zijn maar moet er niet in blijven hangen. Soms moet je dingen loslaten en soms dingen bij een ander laten waar ze vandaan kwamen. Je hebt nu eenmaal niet overal invloed op.
Ik ben het volledig met Strijkkraal en Carino eens. Zij verwoorden precies hoe ik erover denk. Heleentje schreef over slim/mooi/rijk/gelukkig versus dom/lelijk/arm/ongelukkig. Inderdaad, uiterlijke schoonheid en ingelligentie kun je niet uitkiezen. Dat krijg je mee bij je geboorte. Je kunt er wat aan sleutelen maar de basis is er. Dit geldt echter niet voor geluk. Dat is nl geen vaststaand feit dat je meekrijgt. Het is een emotie waarvan je grotendeels zelf bepaalt hoe je ermee omgaat. Er loopt momenteel ook een topic over pesten en ik denk dat dat een uitstekend voorbeeld is. Mensen worden gepest maar het gaat erom hoe je ermee omgaat. De ene zal er sterker uitkomen terwijl de andere erin blijft hangen. Hoe hard dit ook mag klinken, het "erin blijven hangen" is iets wat men zelf in de hand heeft. Strijkkraal beschreef het omgaan met tegenslag als een rouwproces en dat vind ik heel treffend. Neem de tijd die je nodig hebt om iets te verwerken en ga daarna verder. Zorg dat je de mooie dingen van het leven blijft zien.
Twinkle star dat zeg je mooi. Ik denk ook dat het te maken heeft met acceptatie, wanneer je een situatie accepteert zoals het is sta je ook veel meer open voor geluk wanneer je alleen maar in het negatieve blijft hangen. Ook denk ik dat geluk ook heel erg afhangt van tevreden zijn met wie je bent. Mensen willen altijd maar meer en zijn eigenlijk altijd maar ontevreden, zo kan je ook niet gelukkig zijn.
Gelet op alles wat ik heb meegemaakt zou ik heel ongelukkig kunnen zijn. Ik zou de hele dag wel kunnen gaan zitten kniezen in een hoekje, treuren om alles wat me is overkomen... Dat doe ik niet. Ik verkies ervoor om te kijken naar de dingen die wel goed zijn, die mij heel erg blij maken in mijn leven. Daardoor ben ik gelukkig. Dus ik ben het eens met de stelling dat gelukkig zijn een keuze is. Al zal ik wel beamen dat voor heel wat mensen die keuze soms wel heel erg moeilijk wordt gemaakt/is.
Lastig geval dit. Ik vind inderdaad dat door 'ja' te zeggen je eigenlijk impliceert dat degenen die niet gelukkig zijn dat aan zichzelf te danken hebben. En dat vind ik niet fair. Bovendien is er niets mis mee om een tijdje in de put te zitten, helemaal om iets naars te verwerken. Als je dat niet doet, ben je volgens mij veel verder van huis. Aan de andere kant denk ik wel dat zwartkijkers het een stuk moeilijker hebben in het leven, dan optimisten (zoals ik ). Maar of dat maakbaar is, dat weet ik eigenlijk niet. Soms gun ik anderen wel wat meer positivisme. Maakt het leven net iets leuker.
Voordat ik dit topic opende kon ik van sommige mensen al een schatting maken of ze ja of nee zouden schrijven. Dit aan de hand van de positieve/krachtige dan wel negatieve toon van hun posts.
Bovenop de problemen die lagen meegemaakt en nog mee maak ben ik heel mijn basisschooltijd gepest. En ja ik heb het echt niet altijd makelijk gehad en in echt wel eens in een dip gezeten. Maar ondanks alles ben ik blij met wie ik ben, wat ik heb bereikt, hoe we het doen als gezin en wie er om ons heen staat. Dat ging niet vanzelf, dat moest ik hard voor werken maar ik kan wel zeggen ondanks alles ben ik trots en gelukkig!
ja, gelukkig zijn is een keuze. Sommige dingen die je in je leven meemaakt kun je niet kiezen, wel de manier waarop je er mee omgaat. Uiteraard zijn er momenten van verdriet, maar het is wel een keuze om op een gegeven moment het leven weer op te pakken en door te gaan. Of er zelf een totaal andere draai aan te geven om weer gelukkig te kunnen worden.
Ik denk dat het deels een keuze is. Zoals door veel mensen al gezegd, de omgang met tegenslag kan hele grote invloed hebben op je geluk. Echter ben ik wel van mening, dat een positieve instelling, niet altijd een garantie is voor geluk. De laatste 1,5 jaar behoorlijk wat tegenslag gehad. Dat heeft enerzijds geleid tot een hoop verdriet, vrees, wanhoop en ongelukkige momenten maar anderzijds heeft het me wel doen beseffen, dat wij gelukkig mogen zijn met onze sterke gevoelens en manier van omgang met elkaar. Dat maakt me gelukkig..
ik heb weleens ergens gelezen dat, hoe slimmer mensen zijn, hoe ongelukkiger over het algemeen. Van slim zijn wordt je in ieder geval niet gelukkig per definitei.
Ik ben al dolgelukkig als ik eens een week niet strontziek ben zoals nu:x En dat ook niet telkens blijf. Dat ik weer blij word van iets leuks kopen en als er bloemetjes bloeien en het mooi weer is. Geloof me als ik deze sch*tweek achter de rug heb zal ik alleen nog maar dankbaarder zijn als ik me weer goed voel. Sorry klaag&zanikmodus uit. Julie mogen me allemaal op negeer zetten deze week.
Nou, het is vooral: hoe meer je IQ afwijkt van het gemiddelde, hoe ongelukkiger mensen (gemiddeld genomen dan weer ) zijn. Ook wel logisch: je wijkt daarmee ook gewoon af van hoe de meeste mensen zijn, waardoor het lastiger is om aansluiting te vinden, eenzaamheid ontstaat en eenzaamheid is een hele grote factor voor ongeluk.