Zeker een dagtaak! Heb 4 kinderen van 6, 4 en een tweeling van 14 maanden oud en poeeeeeh Serieus soms ga ik naar het toilet om even rust te hebben...alsnog komen de kinderen dan op de deur kloppen... Mijn man is altijd blij als hij mag gaan werken..ik ben thuis blijf moeder
Getwijfeld of ik zou reageren maar ik kan niet langer op mijn handen zitten. Hoe kun je je kind(eren) in vredesnaam als werk zien/bestempelen? Werk " moet" nou eenmaal bij de meesten om brood te verdienen, maar je eigen vlees en bloed betitelen als WERK ?? Niemand heeft een ander toch verplicht om kinderen op de wereld te zetten, en dan zie je het m.i. nu als een verplichting (werk) om je kind op te voeden/ermee bezig te zijn. Vóórdat je aan kinderen wilt gaan beginnen weet je echt wel dat er heel veel gaat veranderen, je hebt er een grote verantwoordelijkheid bij, maar sorry, daar heb je zelf voor gekozen, dus vind het echt gemiep dat je (niet perse jij) daar nu over gaat zeuren hoe zwaar het allemaal is. Heel erg zielig voor je maar niet heus. Eigen keus= zelf de consequenties ervan dragen en accepteren. Kinderen zien als werk grrrrr
Een dagtaak... Hmm zo zou ik het niet noemen. Ik betrek ze bij zowat allee bij. Als ik een wasje ga draaien mogen hun de kleertjes erin doen. Als ik de was ophang of in de driger zet komen ze al aanrennen om te helpen. Ze vinden het leuk en zo staan ze ook niet in de "weg" Ja ik ben zowat de hele dag met ze bezig als ze thuis zijn maar ja ze zijn nog klein dus dat moet gewoon. Eten maken drinken pakken douchen aankleden tanden poetsen enz enz. Het hoort er allemaal bij daar hebben we voor gekozen. Ik heb ook wel vrije tijd hoor. Maar dat is dan vaak in de avond als hun oo bed liggen. Dan ga ik naar een vriendin of ik blij lekker thuis met mn aanstaande. Sommige dagen zijn vermoeiender als andere maar ja wat doe je eraan
Opvoeden een dagtaak, gelukkig niet, ik ben echt niet de hele dag aan het opvoeden maar kinderen houden je wel bezig
Nee ik vind het geen dagtaak. Ben net weer 7 weken thuis geweest met de kids, allebei 3,5 jaar. Maar heb dan echt nog wel tijd voor dingen voor mezelf en manlief hielp met niets door extreme drukte op het werk. Ondertussen werk ik weer 3 dagen per week, dan nog heb ik de tijd om dagen zat aandacht aan ze te besteden, het huishouden te doen , de was en de strijk. Het is maar hoe je je tijd indeelt denk ik dan.
Ik heb maar eentje en hij is echt extreem gemakkelijk, mu toch nog, hopelijk blijft dat zo Ik zie het niet als werk, je bent wel veel met de baby bezig maar het is niet vermoeiend. Het enige vermoeiende is het weinig slapen, ik werk van 18 tot 22uur, kom rond 22.30 a 22.45 thuis en dan wil ik nog even met mn vriend naar een serie kijken (evolution ) dus neerdat ik ga slapen is het 12uur snachts, rond 4 a 5uur wil dylan zijn speen en om 7uur word hij wakker dus dat is het enige wat ik soms vermoeiend vind maar lang leve de koffie Verder zie ik het niet als vermoeiend, ik heb nu bijvoorbeeld ook de tijd om lekker op zp te zitten ipv iets nuttigs te doen terwijl hij een dutje aan het doen is Dus ik verschuif gewoon het probleem want dadelijk is het fruittijd en speeltijd en als hij dan uiteindelijk slaapt wil ik nog even op zp zitten om me dan uiteindelijk te haasten in het huishouden om zoveel mogelijk af te krijgen voordat hij wakker is Wel heb ik het geluk dat hij graag alleen speelt maar ik probeer als hij wakker is zoveel mogelijk met hem bezig te zijn, al is het op de ipad zitten tokkelen en gekke bekken naar hem trekken want ik werk nog maar sinds 2 weken en vind het moeilijker om hem om 17uur af te geven. Ik vind er niks vermoeiend aan, ja je bent wel veel bezig met je kleintje en tussendoor het huishouden maar je bent inderdaad wel lekker de hele dag thuis. Liever dit dan elke dag 8 tot 12 uur van je kind of kinderen moeten missen En. Nu ga ik expeditie robinson kijken ! wel op de ipad he, kan ik tegelijk afwassen en al koken
Nou jaaaa zeg, wat een vreselijk overdreven reactie . Ik houd meer van mijn kinderen dan wat dan ook, maar soms heb ik van die dagen...verschrikkelijk...dan wenste ik echt dat ik op mijn werk was. En nee, dat betekent niet dat ik zielig ben of whatever, maar dat ik het moederschap soms wel als heel erg zwaar ervaar, wat overigens weer niets afdoet aan mijn liefde voor mijn kinderen. En ook, ik werk deels omdat het moet, maar ik geniet ook heel erg van mijn werk. Ik gebruik mijn hersens eens op een andere manier en ook van het contact met mijn collega's geniet ik. Ook als ik de mogelijkheid had om tbm te zijn, zou ik daar niet voor kiezen. Het is fijn voor je dat jij het niet zo ervaart, maar om dan maar zo los te gaan op/over mensen die het anders ervaren...tja...
Ach ja wat is een dagtaak. Ik heb drie kinderen, waarvan de eerste 5 dagen naar school gaat. Dus elke dag vroeg op en drie kinderen in de kleren. Mijn man gaat om 6 uur van huis, dus kan niet meehelpen. Het huishouden schiet er wel wat bij in moet ik zeggen, maar daar maak ik mij niet zo druk om. Verder heb ik een bedrijf aan huis en er moet ook wel eens wat geregeld worden tussendoor als de kinderen thuis zijn. Dat kan soms best druk zijn allemaal. Tijd voor mezelf is 's avonds als ze in bed liggen en als ze overdag tv kijken. Het is nu even zo, over 3,5 jaar zitten ze allemaal op school en is er weer genoeg tijd. Het gaat snel genoeg voorbij allemaal! Geniet lekker van je kindjes, zie het niet als werk!
Nou idd zeg, ik heb ook weleens dagen dat ik aftel tot het bedtijd is omdat ze (en ikzelf ook) niet te genieten zijn.
Ik ben ook thuisblijfmama en ik vind de zorg voor mijn dochter en het huishouden echt wel een dagtaak. Mijn dag begint op het moment dat ze wakker wordt rond 7.00 en ze gaat 's avonds Om 19.00 weer naar bed. In de tussentijd ben ik toch bezig met haar en het huishouden. Je bent langer ermee bezig dan wanneer je werkt, de verzorging en het opvoeden zeker nu ze de peuterpuberteit heeft vind ik best wel heftig en vraagt veel tijd en geduld van je. Ik vind het echt heel leuk om thuis te blijven, maar het is echt niet zo lekker de beentjes om hoog en alles gaat vanzelf. Wij krijgen straks nog een kleintje, dus nog drukker. Mijn man vind dat ik net zo hard of harder werk als hem. Want uiteindelijk is het wel zo dat je 7 dagen in de week 24 uur voor het gezin klaarstaat. Als mijn dochter wakker wordt 's nachts dan ben ik de gene die eruit gaat, omdat man lief moet werken of het niet hoort.
Waarom zou je zorg/opvoeding voor je kinderen niet als werk mogen zien? Werk = dat wat gedaan moet worden Als je eenmaal aan kinderen bent begonnen dan MOETEN er een aantal dingen en afhankelijk van hoe dat loopt, kan dat voelen als werk (moeten). Daar is toch niets mis mee? Ik vind het erg overdreven om daar zo op te reageren (en trouwens ook feitelijk fout) Ik hoor trouwens bij de minder dan 14% die het geen dagtaak vindt...
Ik zie mijn kinderen niet als werk, maar de opvoeding wel. En net als mijn betaalde werk vind ik sommige dagen superleuk en andere dagen loopt het helemaal niet zoals ik wil en heb ik er flink de balen in. Ook vind ik op mijn werk bepaalde dingen nou eenmaal leuker om te doen dan andere dingen, zo ook thuis. En als ik driftbui nummer 60 van mijn dochter meemaak vind ik opvoeden echt nog zwaarder dan werk. Bij mijn werk wordt het namelijk nog gewoon 5 uur en dan mag je naar huis...met de opvoeding van mijn kinderen ben ik dag en nacht bezig.
Zeker wel een dagtaak!!!! Vanaf t moment dat je kind wakker is tot dat t naar bed gaat, (en soms daarna nog, haha) ben je aan t opvoeden/verzorgen/spelen zodat t kind kan ontwikkelen, en kan uitgroeien tot een zelfstandige volwassenen. Vind ik toch vrij intensief soms..... Het is de mooiste baan die er is, en het loon is nog t mooiste: Prachtige lach van je kind, en die lekkere plak-kusjes.....
Het is wel veel werk en ook absoluut een dagtaak. Maar ik vind wel dat veel thuisblijfmoeders hier doen alsof ze het heel zwaar hebben. Ik werk 32 uur onregelmatig dus ook veel s avonds en s nachts wat dus betekend dat ik er ook om 7 uur weer moet staan als zoonlief wakker wordt. Maar dan nog wel weer aan de bak moet. Ook het huishouden en de boodschappen moet ik gewoon doen. Er wordt hier veel gedaan alsof naar je werk gaan een soort van ontspanning is. Nou ik voed 100 x liever mijn zoon fulltime op dat kost me emotioneel vele malen minder dan mijn werk me kost en ja het is druk maar iedereen heeft het druk op haar eigen manier. En kinderen opvoeden is nu eenmaal een dagtaak maar daar heeft (bijna) iedereen zelf voor gekozen.
Nou doe jij precies hetzelfde. Sommige thuisblijfmoeders hebben het ook heel zwaar, net als werkende moeders. Laten we nou niet verzanden in de discussie wie het zwaarder heeft.
Dus omdat je er zelf voor heb gekozen mag je t niet zwaar vinden? Lees mijn banner ff, ik heb heeeeeeeel bewust gekozen voor n kind. Ik ben MEGA GELUKKIG met Beer, kan soms wel huilen van geluk. Maar als hij snachts om t uur wakker wordt, en de dag erna een terror dag heeft,en alleen maar huilt,bijt,slaat en niet wil slapen, dan vindt ik t ook zwaar. Mag best eerlijk gezegd worden lijkt me.
Nee het was bedoeld als vergelijking. Iedereen heeft het zwaar op haar eigen manier. Dat is nu eenmaal een feit. .de ene kan ook beter tegen het slaapgebrek dan de ander. Maar beide kanten moeten gezien worden. Veel thuisblijfmoeders doen vaak net alsof ze het veel zwaarder hebben dan werkende moeders. Er zit geen verschil in. Prachtig als je thuis kan blijven met de kinderen maar ik snap ook heel goed dat je dat ook zat bent af en toe. Ook ik wordt idioot als mijn zoon besluit dat 3 uur snachts een prachtge tijd is om de dag te beginnen en ik toch weer aan het werk moet. Of dat nu mijn baan is of dat dat onze eigen zaak is of dat ik de hele dag bij hem ben.
Okee nu zijn we er! Er zit geen verschil in idd. Dit stukje tekst komt vele malen beter over dan t eerste. Iedereen ervaart het anders of het nu om werk gaat, of t opvoeden.