Ik ben een redelijk fanatiek volleybalster (spelverdeler, voor de kenners onder ons). Nou ben ik er net achter dat ik zwanger ben! Super spannend en volkomen gepland. Maar ik heb net een wedstrijd achter de rug en heb ik 3,5 set super fanatiek gespeeld... Daarna toch wel wat buikpijn! Wat steken en een kramperig gevoel! Ik baalde er wel van. Ik wil natuurlijk niets forceren, maar ik weet niet in hoeverre het schadelijk kan zijn? Het gaat natuurlijk wel om het gevoel wat je er zelf bij hebt... Maar ik was benieuwd naar ervaringen, als die er zijn is er kans dat het mis kan gaan?
Ooow nee hoor het is hooguit wat vervelend voor jou.. Want he lichaam is druk bezig.. Alles groei e.d maar kan helemaaaaal geen kwaad Voor de beeb hoor Dus lekker blijven sporten, is gezond voor je Engefeliciteerd!!
Hopelijk vind je het niet erg als ik even inpik? Ik weet dat de meeste sporten gewoon mogen blijven zolang het geen contact sporten zijn, maar wat denken jullie van squash? Nogal wat risico dat je tegen de muur of de grond gaat. Probleem is dat mijn squash partner een beetje verveeld begint te worden dat ik ineens nooit meer kan, maar ik ben nog maar 6 weken, en wil nog graag 2 weken wachten voor ik het vertel, gewoon voor de zekerheid.
Dank voor je duidelijke antwoord!! Ik wil zo lang mogelijk blijven sporten, maar natuurlijk niet ten koste van alles. Thanks!
Astuuuuu Let natuurlijk wel gewoon op wat je lichaam aangeeft he.. Drijf jezelf niet tot het uiterste maarja dat geld ook als je niet zwanger ben En owjaa haha niet teveel duiken he!
Haha Njaa ne baarmoeder komt pas met 10-12 weken boven je schaambot uit dus tot die tijd zit de kleine spruit soieso veilig En neem aan dat je voor die tijd wel een afspraak met een vk heb en dan overleg je daar even verder
Gefeliciteerd!!! Ik heb hetzelfde met paardrijden... Ik ben dan ook echt super fanatiek. Al helemaal als het beste paardenbeest lekker zijn best doet, dan ga ik daar ook graag in mee... Maar zogauw ik afstap voel ik ook vaak mijn buikspieren en bekken spieren even protesteren... Ik denk indd dat mn hele binnenkant zich aan het voorbereiden en aan het plaatsen is... Maar ik weet hoe lastig het is als je een sport graag doet en nu (al!) zo'n duidelijke veranderingen voelt in je lijf... Probeer goed te blijven 'voelen' tijdens het spelen/ sporten. Ik merk dat ik nu sneller signalen oppik waar ik in de eerste drie weken aan vorbij ging, die er nu voor zorgen dat ik minder krampjes heb na het sporten... Succes!
Hi! Ik speel ook best fanatiek volleybal. Ik speel nu nog steeds. Ik zocht alleen al snel een andere oplossing voor het duiken (viel op m'n knieën, op m'n zij, ...), want dat voelde toch niet helemaal fijn. Groetjes!
Tsja, misschien toch wat meer trainen op rollen en via de zijkant duiken ofzo. Maar mijn teamgenootjes weten natuurlijk nog van niks! Ze zullen raar staan te kijken als ik niet meer een buikschuiver maak! Ik kreeg gisteren toen ik even langs de kant moest zitten, last van duizelingen. Alsof het bloed uit mijn hoofd even wegtrok. Dat had ik zaterdag tijdens de wedstrijd ook. Maar goed, bedankt voor de reacties! De theorie dat het voorlopig nog laag in de buik ligt, veilig verstopt, doen me goed.
Het kan wel maar je moet wel oppassen dat je hartslag niet te hoog wordt. Dat schijnt niet goed te zijn. Duizelingen is ook wel logisch. Je lichaam is al hard aan het werk om dat kleintje te laten groeien, daar gaat heel veel energie naar toe het sporten wat er nog is extra bijkomt. Ik denk dus dat dat wel een teken is dat je iets rustiger moet doen en je dus te veel gegeven hebt.
Ik sluit me 100% aan bij Sukke. Dit zeg ik niet naar aanleiding van mijn gevoel, maar naar aanleiding van mijn studie. Er zijn keiharde bewijzen dat wanneer je een hartslag hoger dan 160 krijgt je in een risico gebied gaat komen, simpelweg, omdat meer zuurstof naar jouw spieren gaat dan naar jouw kindje. Dus je kunt best nog wel sporten, maar met een paar tandjes terug. Ik ben een fanatiek fietser, maar nu zit er toch echt een groot slot op m'n racefiets en hou ik het voornamelijk nog bij yoga, wandelen en fitness op een laag niveau.
Hou er ook rekening mee dat het een contactsport is en dat er ook buiten jouw schuld een elleboog of bal in je buik kan krijgen. Voor de rest ben ik het met Sukke eens.
Dank voor jullie reacties. Mijn gevoel zei gisteren ook dat het iets teveel was. Toch daarna wat meer pijn in mijn buik. Ik stond er eigenlijk niet bij stil dat het nu al zoveel effect had op mijn lijf! Sommige mensen zijn er nog niet eens achter dat ze zwanger zijn, ik ben nog voor mijn NOD! Ik ga er zeker rekening mee houden. Het probleem is een beetje dat ik het nog niet wil vertellen aan anderen... Maar goed, ik ben blij met jullie reacties en onderbouwing!
Ik had in het begin van de zwangerschap tijdens sporten ook krampen in mijn buik. Wist toen ook niet dat ik zwanger was. Deze krampen(echt baarmoeder/menstruatiekrampen) bleven zo af en toe tijdens sporten tot een week of 10. Vanaf toen geen last meer gehad met sporten. Wel merk ik dat ik wat rustiger aan moet doen. Maar even goed heb ik nog een hele goeie conditie. Kalli even met jou hebben over de hartslag, mag hij echt niet hoger dan 160? Ik ben een fanatiek sportster(cardio/kracht/bodypump), maar als die onder de 160 zit dan ben ik nog maar stevig aan het wandelen. Mijn hartslag gaat heel makkelijk snel omhoog tijdens inspanning, maar daar in tegen ook weer binnen een minuut onder de 100 als ik klaar ben. Ik heb de laatste tijd even gekeken wat mijn hartslag is tijdens sporten, voor de zwangerschap kwam hij wel eens tegen de 190. Nu tijdens zwangerschap zit hij op de intensieve pieken rond de 170/175. Is dat echt zo'n ramp? Hij is natuurlijk niet 20 minuten lang zo hoog, maar met intervalletjes, 5 minuten hoog, en dan weer wat lager. Met de baby is alles in orde op echo's. Vind het toch jammer om tijdens de zwangerschap matig te sporten. Je leest toch ook wel eens van hardlopers die tot laat in de zwangerschap blijven hardlopen, dan heb je toch ook al gauw een hartslag van 170? Althans ik wel. Moet je zoiets niet per persoon bekijken?! De een is bij een hartslag van 140 al helemaal buiten adem en aan het verzuren. Bij mij ligt hij gewoon hoger. Toch maak ik mij er wel zorgen om, helemaal als ik dit zo lees. Volgende week ook maar eens over hebben met de verloskundige. Het moet toch wel gewoon kunnen, sporten en zwanger? En dan bedoel ik gewoon lekker in het zweet werken en niet alleen wandelen
Ik speel zelf hockey en ik ga nog 1 wedstrijdje zaalhockey spelen en dan stop ik ermee. Niet omdat mijn lichaam het niet aan kan, maar omdat ik toch merk dat ik in het veld terughoudend wordt en beng wordt voor ongelukken. En je kan het je team oom niet aandoen, want iedereen houdt toch rekening met je. Trainen daarentegen heb ik bij mijn vorige zwangerschap tot 20 weken gedaan. Daarna zat mijn buik gewoon in de weg. Ik heb daarna wel nog lekker zwangerschapszwemmen gedaan. Gewoon lekker blijven sporten. Je lichaam is het gewend. En je lichaam verteld je echt wel wanneer je te ver gaat. Op een gegeven moment heeft je lichaam zoveel bloed aangemaakt dat je sneller buiten adem bent. Dus dan merk je snel genoeg hoe ver je kan gaan. Hoe beter je conditie voor de bevalling, hoe groter de kans dat je sneller hersteld daarna. Succes ermee!!
Uiteraard is 160 een gemiddelde, want iemand die beter getraind is zou wat hoger kunnen gaan. de studie die ik heb gevolgd is een Australische studie en daar zijn ze heel erg van het zekere voor het onzekere, dus boven 160 is een risico-zone. Ik geef bij mijn cliënten dus 160 aan. Zolang je gewoon normaal kunt blijven praten, zoals je dagelijks praat, zit je aardig safe. Het is een behoorlijk verschil, maar ik denk dat het risico gewoon te groot is om het te negeren... Maak je niet te druk over wat je nu gedaan hebt, daar kun je toch niets aan veranderen. Een vriendin van mij heeft met zes weken nog een marathon gelopen, ze kwam er een dag eerder achter dat ze zwanger was, haar dochter is kerngezond.