Lastig dit soort dingen. Wat voor de één geen big deal is is voor de andere dat wel. Niets zo persoonlijk als rouw. Voor veel mensen is het een dag die ze willen "voelen" vooral als het wat langer geleden is. Ik mijn moeder recent verloren dus nog geen 1e verjaardag zonder haar meegemaakt maar in ons gezin zouden we denk ik geen verjaardag op mijn moeder haar sterfdag vieren. Maar goed ik weet niet hoe we daar over 8jr over denken.. Ik had het vooraf even in de groep gegooid. En anders het op vr avond of zondag middag gevierd. Nu is het ook sneu voor je dochter en heeft familie mischien het idee dat je het vergeten bent.
Ik ben zelf zo slecht met data dat ik vergeten was dat het mijn moeder haar sterfdag was, dus toen mijn tante een groot feest gaf, heb ik er geen seconde bij stil gestaan. Mijn tante en ik hebben het er wel over gehad, mijn moeder zou er graag bij zijn geweest. Zelf sta ik meer stil bij haar verjaardag, dat vind ik dan lastiger, omdat ze dat zelf altijd zo leik vond. Kortom ik zou het raar vinden dat je na 8 jaar geen verjaardag op die dag kan vieren. Ik zou t ook echt niet begrijpen.
Zoals gezegd, het is zo persoonlijk. Voor de een geen enkel probleem en kan zich ook niet indenken dat het moeilijk is, voor de ander voelt het zo ontzettend niet goed en moeilijk. Ik denk dat je gewoon mag doen wat je wil doen maar dat je ook moet respecteren dat het voor anderen wel lastig voelt, ook als dat voor jou niet zo is. De afweging is dan of je het toch door laat gaan zonder die mensen (en bijv hen nog eens uitnodigt op een ander moment) of dat je het verzet omdat dan iedereen erbij is. Wat voor jou het belangrijkste is. Zolang je met respect communiceert naar de ander, is er volgens mij geen goed of fout
Het gaat inderdaad om mijn vader en zus, ik zelf heb ook jaren geen contact gehad met mijn ouders. Met mijn vader is er weer een beetje contact juist sinds het overlijden van mijn moeder. Hun zijn bijvoorbeeld ook niet na mijn examen uitreiking geweest of bij mijn 1e bruiloft terwijl ze wel waren uitgenodigd. Ik zie hem ook enkel met verjaardagen/feestdagen en heel enkele keer tussen door. Ik sta er daardoor dus misschien ook anders in. Mijn zus weet ik dat zij elk jaar wel naar de begraafplaats gaat op de sterfdag maar ik heb ook zoiets het een sluit het ander niet uit. Ze gaat als het op een andere dag valt ook gewoon werken en haar andere dagelijkse dingen doen.. dus alleen omdat het nu een verjaardag is het opeens heel anders. Mijn vader heeft nu ook alweer een aantal jaar een nieuwe relatie en gaat ook niet elk jaar meer naar de begraafplaats. Hij weet dus ook dat ik een niet zo goede band had met haar (en hem) en mijn dochter dus gewoon op 1 zet. (daarnaast is zijn eigen vader jaren geleden overleden en doet hij dan ook gewoon dingen op die dag) dus dan kan het opeens wel. Mocht deze situatie zich voor doen en het was net 1,2, of 3 jaar geleden dan had ik het wellicht meer rekening mee gehouden maar na 8 jaar en het toevallig zo valt wil ik het ook gewoon dan kunnen vieren juist voor mijn dochter. Ik ben nou eenmaal gescheiden waardoor een week eerder of later niet gaat. De zondag kwam in dit geval ook niet uit. En ik heb met de uitnodiging gestuurd dat het nu net zo valt dat het niet echt anders uit kwam. Dit weekend is mijn schoonzusje jarig en 2 weken later dan het weekend dat ik de verjaardag wil vieren is mijn vader zelf jarig. En wat iemand anders ook al schreef voor een kind is veel eerder of later vieren ook niet heel fijn.
Ik vind een werkdag ook anders dan een geplande verjaardag. Ik zou vooral begrip hebben voor je zusje ook. Jij doet t op jouw manier, zij op haar manier. Je kan prima aan je kind uitleggen dat haar tante niet kan komen omdat ze geen behoefte heeft aan een feestje op die dag.
Even korte quote. Maar met dit verhaal zou ik ook zeggen gewoon die dag. Ze hoeven niet van 7:00 tot 23:00 bij jou te zitten. Eveb uitgaande van normale afstanden kunnen ze vooraf naar het graf (of er na). En anders kiezen ze zelf maar wat ze willen. Naar je dochter is de reden ook goed uit te leggen. Nee, ik zie geen bezwaar tenzij hun de enige 2 genodigden zijn en beiden niet komen
heel grof misschien maar voor je vader zou ik het dus niet verzetten. Ik zou contact opnemen met je zus, uitleggen dat je echt geen andere datum kon "vinden" je helemaal snapt dat ze geen behoefte heeft om op die dag op de verjaardag van haar nichtje te komen en meteen een andere dag plannen om de verjaardag nog even in het klein over te doen. Je kind kun je dit ook zo uitleggen. Tante ... komt vandaag niet omdat ze heel verdrietig is omdat op deze dag ( 8 jaar geleden) oma is overleden. Daarom komt Tante..... dan en dan gezellig een gebakje eten (en wat hapjes ofzo).
Eigenlijk is er toch geen probleem? Jouw zus kan kiezen om niet te gaan, jij kan dat prima uitleggen aan jouw kind. Als beide kanten daar gewoon makkelijk in staan, dat afzeggen geen bezwaar is en geen commentaar oplevert... maakt t niet veel uit lijkt mij En mbt jouw vader, die zou ik gewoon mooi laten.
Ik zou gewoon vieren. Wat de dood ons leert in het leven, is dat je moet genieten van elke dag die wij krijgen. We weten nooit wanneer het de laatste zal zijn. En dat de dood pijn doet is een feit, maar het hoort bij het leven. En juist zulke dagen moeten een herrinnering zijn om te genieten van elke dag dat je hebt. Je kan een sterfdag op allerlei manieren herdenken, ook door te genieten van de dag. Waarom het altijd droevig moet zijn, dat snap ik dus niet. Maarja........dat is mijn mening. Ik zou het gewoon vieren wie er graag bij wilt zijn is welkom en wie er niet bij wilt zijn so be it. Ik zou ook niet weten waarom je na 8 jaar moet overleggen. Het is jouw kind en jij bepaalt. Ik vind persoonlijk dat er tegenwoordig van alles een punt gemaakt wordt. Zo sta ik in het leven en zo zou ik het doen.
@MSL12: In dat geval zou ik het gewoon doen zoals jij het wil. Aan je vader en zus om te bepalen of ze willen komen of niet. Als ze komen, dan is dat fijn. Komen ze niet, dan zou ik daar ook niet te moeilijk over doen.
Ik heb er geen ervaring mee maar zou denken dat ik er na 8 jaar geen moeite mee zou hebben. Aangezien jouw zus en vader er wel moeite mee hebben zou ik normaal gesproken de verjaardag uitstellen. Maar... na jouw uitleg van hierboven snap ik dat eerder of later gelijk veeeel eerder of veeel later zou zijn. Ook gezien jouw relatie met ouders begrijp ik helemaal dat je op deze manier de verjaardag wilt vieren. Ik denk dat het prima is als zus/vader daarom niet willen komen, maar jullie hierin elkaar wel moeten kunnen respecteren. Ik zou in deze situatie inderdaad zeker voor jouw dochtertje kiezen.
Ik zou er na 8 jaar geen moeite mee hebben. Mijn zusje was uitgerekend rond de sterfdag van mijn vader en ze had het nieuws aangekondigd op de dag dat we zoveel jaar eerder hoorden dat hij ongeneeslijk ziek was. Wij vonden het allemaal mooi dat we aan een negatieve datum nu wat moois konden hangen! Uiteindelijk is mijn nichtje op een andere dag geboren. We staan er zeker bij stil, maar t is nu anders als de eerste jaren.
Ik heb er wel ervaring mee (moeder overleden) en ik heb niet zoveel met de sterfdag meer. Is ook wel 32 jaar geleden. In de eerste paar jaar zou ik het me kunnen voorstellen maar inderdaad ook afhankelijk van wie. In dit specifieke geval zou ik mijn zus bellen en met haar een ander moment plannen. En mijn vader idem (of gewoon laten) Ze hoeven niet te komen want dat mag, maar jij mag ook prima de verjaardag vieren nu het zo uitkomt.
Mijn schoonmoeder overleed op de verjaardag van ons zoontje toen hij 6 werd. Niemand die hier ook maar een opmerking over gemaakt heeft de jaren er op. Het is een kind, die wil graag zijn verjaardag vieren. Dat snapt iedereen. En daarbij hoeven ze niet de hele dag te komen. Wij hechten zelf ook geen waarde aan een sterfdag.
Uit de OP begrijp ik ik dat TS genegeerd wordt of er op gewezen wordt "dat het de sterfdag is", zus zou ook zelf kunnen voorstellen "ik heb hier moeite mee, is het goed als ik op een ander moment kom?" En dàn is dat prima uit te leggen aan de jarige. Ik had overigens vroeger een vriendinnetje van wie de oom op haar verjaardag gestorven is, èlk jaar kwam dat weer terug, tante kon nooit komen, het drukte altijd op haar verjaardag, weet nog goed hoe sneu ze daar altijd van was. Kinderen hebben zulke dingen vaak haarfijn door. Persoonlijk denk ik, prima als je na 8 jaar er nog moeite mee hebt, maar het leven gaat wel door, tante en opa kunnen ook proberen om zelf met een acceptabel voorstel te komen en begrip voor hun jarige nichtje/kleinkind te tonen.
Hier ook, ik hecht meer waarde aan de geboortedag van de overleden persoon en dan in positieve zin even stilstaan bij hem of haar. Heb ooit eens gebak gehaald, mijn moeder helemaal verbaasd, ik:"ja joh, oma zou vandaag 100 zijn geworden"
Mijn moeder is meer dan 20 jaar geleden overleden. En de eerste jaren was de sterfdag voor mij echt wel een hele emotionele dag. Maar na een jaar of 5 was dat voor mij wel anders. Ik kies er wel altijd voor om vrij te nemen die dag en die dag het leven te vieren en mijn moeder te herinneren. Dat voelt goed voor mij. Ik zou een verjaardag, zeker van een kind, dan dus geen enkel probleem vinden. Mijn zus daarentegen is die dag elk jaar nog altijd diep in rouw. Dat is haar goed recht en ik respecteer dat. Maar ik zou er zelf geen verjaardag om verzetten. Dan stelt ze zelf maar voor om op een andere dag te komen. Helemaal prima.
Een kind kan niet begrijpen waarom een verjaardag of feestdag niet doorgaat omdat. Dus ja ik zou het nu ook niet meer veranderen. Die niet willen kunnen later op de koffie. C vond het toen ook maar raar dat ik moederdag moeilijk vind maar ga het niet schrappen ze mogen wel zien dat verdriet en vreugde er is maar verdriet moet niet overheersen.
Ik kan niet voor een ander beslissen. Zelf heb ik er geen moeite mee omdat ik de sterfdag niet herdenk. Ik vier/ gedenk mijn vaders verjaardag. (Zo prettig was het afscheid niet dus wil daar niet meer aan denken alleen de leuke fijne tijd). Mijn moeder daarin tegen herdenkt het wel en is boos als ik haar niet bel. Die zou dus geen feest vieren (na 16 jaar) Die snapt niet dat ik het anders doe. Kijk wat je zelf wil en anders op de zondag.
Ik zou het ook op die dag vieren, diegene die het een probleem vinden kunnen ook een andere dag komen.