Ik mag alleen nog de Mirena als anti-conceptie (door medische troubles). De dag dat ik die niet meer mag of niet meer verdraag en er komen geen kinderen (meer), neemt hij zijn verantwoordelijkheid. Natuurlijk zal ie schrik hebben, maar hij wil het wel doen voor mij en voor ons. Levenslang afhangen van een condoom zie ik niet zitten. En hij ook niet. Hebben we een periode gedaan en beiden vonden we het hatelijk en het fnuikte onze zin.
Mijn man is er juist zelf over begonnen en wil niet dat ik weer aan de pil ga. We kijken nog wanneer het t juiste moment is
de mijne heeft het helemaal zelf beslist. Ik wou eigenlijk niet, maar hij heeft toch doorgezet en 1 week voor de geboorte van nr3 is het gebeurd. Kostte in Belgie 15euro voor de ingreep (rest was ziekenfonds). BELACHELIJK bedrag als je rekent hoeveel AC kost. in een halfuurtje de klus geklaard bij de dokter (geen ziekenhuis),3 daagjes blauwe ballen gehad en weekje beurse pijn en niet fietsen. Ik ben PRO
Hier wilde me man zelf knoop in laten leggen omdat ik zoveel puistjes krijg door de spiraal. Maar vind het zelf erg definitief! Dus stel ik het nog maar uit en toch ook met de gedachte stel dat we ooit uit elkaar gaan is er nooit meer kans op een kindje met andere vrouw. Niet dat het hopelijk ooit zo ver komt Als ik zo alles lees ben ik daar toch de enige in qua gedachte?
Mijn man gaat binnenkort. Heerlijk geen ac meer. Ts; je bent nog niet bevallen lees ik. Als je man dit meemaakt, gaat hij er vast wel anders over denken. Die van mij was in ieder geval 2 x flink in shock en is blij dat hij deze (zeer kleine ingreep iig vergeleken bij mijn bevallingen) op zich mag nemen.
mijn man zijn reden was overigens dat hij nooit of te nimmer nog een kind wou (zelf niet bij andere vrouw) en dat het ook eens zijn beurt was om te zorgen dat er geen kinderen meer komen. En echt zalig: geen gedoe met AC en bijwerkingen, geen geklooi met condooms. Gewoon doen waar je zin in hebt en wanneer je zin hebt zonde rer allemaal aan te moeten denken.
Hier precies hetzelfde...Ik wil de pil niet meet ivm met bijwerkingen, mirena is ook niet goed gegaan (is in me buikholte gekomen op o.k. verwijdert) en hormoonstaafje bleef ik menstrueren. Ook voorgelegd aan manlief om zich te laten steriliseren maar hij wil niet, nou dan niet. Maar ik wil ook niet meer na 2 herstel operaties van de knip en alles ben ik er ff helemaal klaar mee...
Ik word ziek van hormonen en mijn bm accepteert geen spiraaltje. We gebruiken nu condooms maar ml gaat zich zeker laten steriliseren. Hopelijk is dat voldoende.
Als wij beiden nog jonger zouden zijn en mijn man niet al twee kinderen uit een eerder huwelijk had, zou dat mogelijk nog wel meespelen. Maar hij heeft nu dus 4 kinderen, (2 van ons samen), en wij zijn 36 en 37. Zou ik nu komen te overlijden en hij ontmoet een andere vrouw, dan wil hij sowieso geen kinderen meer. Hij heeft destijds nog wel even geroepen van: stel nou dat jij overlijdt en ik krijg een nieuwe relatie en zij wil nog kinderen? Mijn tegenvraag was: Zou je dat echt willen? Nee, dat wilde hij dus idd niet. 4 is zat. Dus, duidelijk
Ik weet wel dat ik geen pil meer ga slikken na de bevalling dus het wordt gewoon condooms. Nu hebben we in heel onze relatie die nog maar 1x gebruikt en metteen gestopt omdat het niet prettig voelde dus zal de seks er waarschijnlijk op achteruit gaan, maar ik heb dan genoeg andere dingen waar ik aandacht aan kan besteden. Het is een raar gevoel, eerst ben je een jaar lang bezig om zwanger te raken en dan besef je ineens dat je daarna iets moet verzinnen om niet direct weer zwanger te raken. Mn man kwam met argumenten als de eerste keer duurde het ook zo lang dus is de kans klein of mijn zaad zal toch wel minder vruchtbaar zijn omdat ik ongezond eet of dan ga ik toch soyamelk drinken zodat ik niet meer vruchtbaar ben. En dan denk ik, wat heb ik daaraan? Dan kan ik alsnog zwanger worden.. Achja, het zal een strijd blijven die ik over een aantal jaren zal moeten gaan voeren. Desnoods doe ik hetzelf..
hier heeft man het ook gedaan 1 jaar na de geboorte van de jongste. ik wilde niet meer aan de pil. en we waren er we over uit dat we komleet zijn zo. we hebben een meid en een jongen. hij vond het niet meer dan normaal dat hetn u zijn tijd was om ervoor te zorgen. en ik dus niet meer die hormonenrommel hoef te slikken elke dag. het viel hem ook reuze mee. klein sneetje ze knippen ze door en doen normaal een dubbele knoop erin en dan dichtbranden. (die dubbele wilde niet bij hem waren te dik ) hij heeft eigenlijk nergens last van gehad paar dagen rustig aan en strakke onderbroeken en klaar. bij ons kompleet vergoed. en zijn mannelijkheid heeft hij nog hoor......
Na onze derde was ons gezin compleet, maar mijn man zag sterilisatie helemaal niet zitten. Aangezien zoiets heel definitief is aan zíjn lijf, heb ik nooit gedacht dat hij "dat er maar voor over moest hebben, omdat ik tenslotte al drie keer bevallen was". Hoezo???? Ik denk dat als mannen zoiets opgedrongen wordt, dat best weleens psychische problemen kan gaan geven (gevoel aangetast te zijn in de mannelijkheid). Ik ben dus gewoon weer aan de pil gegaan en was vast van plan om mezelf te laten steriliseren als ik de 36 gepasseerd zou zijn. Alles liep anders.......ik werd zwanger, ondanks het trouw slikken van de pil. Mijn man heeft in het kraambed meteen een afspraak gemaakt voor zijn sterilisatie, want nog een verassing, dat zou ons niet nóg eens overkomen. Als check, dubbel check, slik ik ook nog steeds de pil.
Mijn man wil er zelf graag een knoopje in laten leggen als we "klaar" zijn met kinderen. Hij heeft dit zelf al meerdere keren voorgesteld. Maar eerst nog maar eens kijken of er een 2e mogen krijgen
Oooooooooo bij mij hoef je niet aan te komen met dat de manhet zo zwaar heeft tijdens de bevalling. Wat kan mij die bevalling nou schelen, dat vind ik niet het moeilijkste/pijnlijkste aan kinderen krijgen. Die 9 maanden ellendig voelen en kotsen bij het leven. En dan heb ik het nog niet eens over hoeveel hechtingen ik twee keer had en alle hormonen waardoor ik niet mezelf was. Daarnaast zat mijn man op de gang toen mijn oudste dochter geboren werd en bij de tweede omschreef hij het als een hele mooie ervaring omdat hij mij niet gehoord heeft. Mijn man weet dan ook dat het nu klaar is voor mij..geen gefrunnik meer aan mijn onderkant en ik word beroerd van de pil. Ik heb hem gesmeekt of hij nu een keer zijn verantwoordelijkheid wil nemen en dat voor mij wil doen. Wil meneer het niet...dan beschouw ik hem als egoistisch.
Hier is er ook al over gesproken. Met twee kindjes is ons gezin compleet. Manlief wil niet dat ik weer aan pil ga, vooral vanwege de slechte reactie van mijn lichaam erop. Manlief zal zich dus laten steriliseren. Ik vind dat wel een fijn idee...
Hier word niet sterilisatie gedaan, waarom? Ik neem als we nog een derde krijgen een spiraal en daarnaast zijn de vrouwen bij mij in de familie vroeg in de overgang.
As we speak is mijn man nu onderweg naar België om daar morgen naar het ziekenhuis te gaan voor zijn sterilisatie. Hij vond het niet meer dan normaal en weet hoe slecht ik reageer op de pil (of juist niet haha, 2 kids door de pil heen) en een spiraal was een ramp. Dus hij kon kiezen, rubbers of dat... Gelukkig vond hij het geen probleem.
Zilveren kruis ***. we krijgen een korting op de premie via onze werkgever, ik geloof 10-15%. mijn vriend zit nu bij Unive*. zometeen twee sterren meer en een tientje per maand minder dus in januari op naar het ZH!
Heb niet alles doorgelezen, maar je hebt tegenwoordig ook de essue methode voor de vrouwen. Dan hoeft er bij niemand gesneden of gedaan te worden, ik heb geen ervaring hoor, maar heb wel gehoord dat het een fluitje van een cent is. Hier zou manlief ook voor sterrelisatie gaan, maar ergens durft hij niet en ik was aan de pil, maar zoals jullie zien heeft deze niet zijn werg gedaan zoals het hoorde en krijgen wij ons vijfde kindje. vermoedelijk gaan hierna mijn man en ik beide om te voorkomen dat er nog een kleintje bijkomt. Maar hier zeg ik ook weleens met een gekke kop gezegd dat het zijn beurt was omdat ik al 4 zwangerschappen en 4 bevallingen gedaan had, maar dat was meer een grapje want vind dat niet helemaal fair. Je kiest er samen voor om kinderen te krijgen en dan zijn wij en de geluksvogels en ook de pechvogels dat we dat niet aan een man kunnen overlaten. Maar dat wil niet zeggen dat een man daarna maar aan de beurt is, helemaal niet als het bij een vrouw ook zonder te snijden en dergelijks kan.
Serieus? Wat is zijn IQ, want dit vind ik wel in het rijtje "Als ik besneden ben, is mijn HIV ook niet meer besmettelijk" passen.... Beetje struisvogelpolitiek. Maar wat ik al zei: laat het even rusten, 't is nu toch nog niet aan de orde en mannen zijn er op dat soort momenten nog sterren in om een hoop kul te verkopen, maar als het er echt op aan komt, draaien veel van die mannen echt wel bij. Bespaar jezelf de frustratie van al die 'kul omdat het toch nog niet zover is' en ga eerst lekker genieten van je zwangerschap en je kleintje straks