Bij de eerste was mijn man overtuigd van een jongetje, ik wist het echt niet maar bleek een meisje. Nu ben ik overtuigd een jongetje, nu weet mijn man het niet. Nog even geduld, over ongeveer 7 weken weten we wat het is.
Ik heb altijd gezegd mijn eerste kindje zal een meisje zijn! Tijdens zwangerschap dat gevoel nog steeds... Omgeving is verschillend, de ene denkt jongetje de ander denkt meisje... Nou we krijgen dus een prachtige meid! Ik kan het nog steeds niet geloven! Wij houden het alleen geheim voor vrienden en kennissen, opa's, oma's, ooms en tantes van de kleine meid mogen het wel weten. Ik zit nu echt op een roze wolk! <3
Ja bij de eerste een jongen, bleek bij de geboorte ook zo. Bij de tweede ook een jongen, maar was een meisje. Dit wisten we al bij de 20-weken echo, maar toch bleef ik tot de geboorte het gevoel houden dat het een jongen was en dat ze het verkeerd gezien hadden Nu het gevoel dat het een meisje is, maar we zullen het wederom pas bij de geboorte weten. Al droom ik de laatste tijd alleen maar over jongetjes haha. Ach eigenlijk houd ik het gewoon op 50%, want mijn gevoel heeft er al een keer flink naastgezeten.
Ik was zoooo sterk overtuigd dat een jongen zou worden. Echt 99% zeker, dromen over een jongetje en gewoon een gevoel.. Totaal mis haha we krijgen een meisje
Bij de eerste dacht ik een jongen maar twijfelde ook soms dat het een meisje was maar een jongen En nu zwaaaaaar er van overtuigd een meisje en mijn hele omgeving ook maar kijk onderschrift 😂😂
Beide keren wist ik zeker dat het een jongentje zou zijn. Beide keren bleek het bij de bevalling een meisje
Bij ons dochtertje had ik de positieve test en ik wist meteen dat het een meisje was. Iedereen anders dacht een jongen. Bij de zwangerschap nu, geen voorgevoel gehad.
Bij mij klopte t wel. Ik 'wist' t gewoon. En ja hoor.. het klopte. Geen verrassing tijdens de geslachts bepaling
Eerste zwangerschap deed ik een test en die was positief. Zei tegen mijn man: ik ben zwanger! Van een meisje! Haha en dat klopte, al wisten wij het geslacht pas bij geboorte. Tweede zwangerschap had ik zo veel andere kwaaltjes en een hele andere buik dat ik dacht hee het zou wel eens kunnen dat het een jongen is. Maar eigenlijk geloofden man en ik dat niet, hebben altijd het idee gehad dat we dochters zouden krijgen. En ja het bleek nog een meid
Ik ben een behoorlijk nuchter persoon. Als mensen tegen me zeiden, "het wordt een jongetje of het wordt een meisje, ik weet het zeker", dan dacht ik steevast "leuk voor je, maar ik geloof er geen bal van!" ik heb vanaf het begin het gevoel gehad dat het een jongetje was, en dit bleek te kloppen. Ik geloof wel dat je dat misschien een soort van kan aanvoelen, maar bij mij was het denk ik ook vooral de invloed van dat op internet en literatuur etc. je kindje bijna altijd aangeduid wordt als "hij". Zoals ik al zei.. Vrij nuchter..
Ik wist echt zeker dat het een jongetje was, kon me gewoon niet voorstellen dat het een meisje zou zijn. Mijn gevoel was goed en het werd een jongen
Zelf geen ervaring, maar vaker meegemaakt o.a. bij mijn broer dat het sterke voorgevoel niet klopte (mijn nichtje heeft in het begin veel jongenskleding aangehad
Ik dacht heel sterk dat ik een meisje zou krijgen, heb ik vanaf t moment dat ik wist dat ik zwanger was gezegd. Mijn vriend was daar ook helemaal van overtuigd. Op de dag van de echo sloeg mijn gevoel ineens om en kreeg ik sterk een gevoel dat het een jongen werd.. dat klopte!! Een sterk voorgevoel aan het begin zegt dus niks haha.
Ik heb echt een jongens gevoel. We praten zelfs al over hij. Een meisje is ook welkom. Ik vind het allebei leuk. Maar mijn gevoel zegt zo een jongen. Ik moet alleen nog even geduld hebben of mijn gevoel word bevestigd.
Ik had ook een enorm sterk gevoel dat het een jochie ging worden, ook iedereen in mijn omgeving dacht dat, uiteindelijk blijkt het toch echt een meisje te zijn. Gevoel zegt dus niet alles.
Haha nou ben benieuwd. Een meisje vind ik ook leuk. Ik vind het allebei leuk. Het maakt mij niet zoveel uit.