hallo... ik heb gewoon een vraagje omdat ik al een paar dagen met een rot gevoel loop en misschien kan iemand me vertellen of dat aan mij ligt of dat jullie er ook zo over denken en wat doe ik eraan.... ik heb een ontzettende lieve man echt waar... en ik weet dat hij zielsveel van me houd en alles.... maar sinds deze week voel ik me gewoon rot omdat hij heeft een goede vriend.. niks mis mee... maar als hij uit zn werk en school komt 5 min later staat die vriend daar.. en hij gaat pas tegen 12 uur naar huis ja dan lig ik dus al op bed.. gaan we ergens heen gaat hij ook mee... of mijn man belt m welles op of hij mee wil.. dan heb ik dus eigenlijk al geen zin meer.. ook eten wij bijna nooit samen omdat ik nu een ander ritme heb met eten.. maar eten we samen dan komt zijn vriend ook.. dan heb ik dus al geen honger meer... het lijkt wel of hij getrouwd is met zn vriend inplaats van mij.... ik wil gewoon ook welles met hem alleen zijn... en asl we alleen zijn dan probeer ik dus een gesprek aan te knopen.. maar dan of hij zit tv te kijken en luisterd dus niet of hij begint er door heen te praten.. gister wel een uur op bed lopen janken... en hij knuffelde me en vroeg wat er was maar ik zei niks wat ik beter wel had kunnen doen... hij begon zelfs mee te janken en zei ook wanner jij verdrietig bent ben ik het ook... en dan kan ik gewoon al niks meer zeggen.... wat moet ik doen... help me! gr cristel ps bedankt voor het lezen (long story)
Bah wat rot meid... Je zal er toch echt met je vriend over moeten praten. Als mijn man tv kijkt luistert hij ook niet, je moet de tv gewoon uitzetten! Als je vriend niet weet dat je er zo erg mee zit kan hij er ook niets aan doen! Succes!
Jeetje, eerlijk gezegd vind ik het niet helemaal gezond. Ik zou het er eens over hebben en duidelijke afspraken maken. Bijvoorbeeld maar 1 keer doordeweeks en 1 keer in het weekend. Jullie huwelijksleven gaat er gewoon onder lijden volgens mij.
kijk het is niet dat ik mijn mans vriend niet mag ofzo... maar idd het is gewoon vervelend.. het is ook pas sinds 2 weken dat dat gebeurd... en ik wil ook gewoon en familie leven... zeker voor mn kindje... ik heb er ook geen trek in om strax asl we ergens met ons kindje heen gaan dat gelijk iemand mee gaat... maar ja ik denk dat ik het er vandaag maar over heb... vrij vervelend maarja...
Ik zou het gewoon zeggen zoals je het hierboven ook zegt. Dat je hem ook mag, maar dat jullie ook een gezinsleven moeten hebben.
Ik zou er gewoon over praten. Het klinkt in ieder geval of hij ontzettend met je meevoelt als jij je rot voelt, dus waarschijnlijk zal hij daar toch ook wel wat aan willen doen dan. Kun je die vriend niet eens aan iemand koppelen ofzo? Dan ben je er ook vanaf....
Mijn vriend heeft ook zo'n vriend. Het is trouwens ook mijn vriend, ik mag die jongen graag. Maar het zal er misschien ook aan liggen dat hij vrijgezel is, hij belt heel erg vaak, en als ie niet belt, staat ie wel voor de deur. Hij praat nogal hard, en houdt niet zo van tv. Hij wil dus altijd maar kletsen, maar soms wil ik gewoon lekker een film of serie kijken, en als hij dan langskomt, tettert ie er keihard doorheen. Als ik wat wil zeggen, tettert ie daar trouwens ook vaak doorheen. Hij is aardig, maar gewoon erg aanwezig. Hoe hij zijn thee of koffie drinkt... hij begint al te slurpen voordat het kopje bij zijn mond is. Dan slurpt hij luidruchtig een slok naar binnen, slikt het heel luid door, en zegt dan 'aahh' en soms, dan kan ik hem wel slaan, neuriet hij een beetje tijdens het eten of drinken. Hahahaha! Maar goed, mijn vriend vind hem zelf ook al gauw irritant, dus hij loopt hier niet meer de deur plat!
Hai christel, Ook wij hebben zo'n vriend. Hij is 34, vrijgezel en heeft nog nooit een relatie gehad. De laatste maanden kwam hij steeds vaker bij ons over de vloer, zo erg zelfs dat hij gewoon standaard ook wel een keer in het weekend bleef slapen. ( geloof het of niet, maar hij woont hier precies 6 minuten vandaan) Wij vinden snel alles gezellig, maar met hem werd het op een gegeven moment een verplichting. Hij kwam al bij ons met z'n weekend tas (die liet hij dan wel in z'n auto liggen), tja dan is het best lastig om te zeggen dat je het ff niet wilt. Verder is het ook best een beetje een vreemde knul, en hij zou het als een ontzettende aanval voelen, hoe subtiel je het ook zou vertellen. Dat van die irritatie herken ik ook, hij praat ook overal doorheen en probeert een bondje te vormen met mijn vriend, tegen mij. ( mijn vriend gaat daar niet in mee hoor, maar toch) Nu dat ik zwanger ben is het wel een stuk minder geworden. Maar helaas niet om de juiste reden. Hij vind het gewoon helemaal niet leuk dat ik zwanger ben. Hij is heel bang dat hij nu onze vriendschap verliest, dat het allemaal anders wordt, wat in weze natuurlijk ook zo is. Tja lastig allemaal, zulke vrienden! Ben benieuwd hoe het verder loopt voor je. Ik denk dat het enige dat je kunt doen, is met je vriend er over praten. Zeggen dat je de tijd met z'n tweetjes mist. Misschien tijdens een etentje, of in de auto, dan moet hij wel kunnen luisteren en is soms ook makelijker omdat je elkaar dan niet aan hoeft te kijken. Succes ermee!! Groetjes Debby
Wordt het niet eens tijd dat die vriend zelf een vriendin gaat zoeken!Wij kenden ook zo'n iemand maar sinds die nu een relatie heeft zien we hem bijna nooit meer.
Gaan praten , praten en nog eens praten , echt waar en niet te lang wachten. Wij hadden ook zo'n vriend, nou hij woonde eigenlijk practisch bij ons in. Sliep bij ons, at bij ons, keek tv bij ons, deed gewoon alles....jaja bij ons. Nou dat gaat absoluut ten koste van je relatie. Toen ik net bevallen was van ons kindje (keizersnede) zat hij zelfs telkens bij ons in huis. Mijn vriend kwam bij me in het ziekenhuis, hij kwam mee. (gelukkig niet tijdens de geboorte en de twee dagen die daarna kwamen, maar toch) Toen mijn dochter en ik ontslagen werden in het ziekenhuis, kwam hij zelfs mee ons ophalen Wanneer ik voede, zat hij erbij, altijd was hij er. Gek word je ervan. Totdat hij verliefd werd op een meisje dat ook ineens heel veel bij ons kwam. Ze maakten hun afspraken bij ons!!! Tot ik er wat van zei, en toen zag je ze allebei niet meer. En toen kwamen de verhaaltjes, dat ik hem altijd aan het werk zetten en dat soort ongein. Ja hoor eens even, je vreet me alles op, ik gaf mijn laatste centen aan hem zodat hij iig nog kon tanken en naar zijn werk kon gaan, gratis kost en inwoning terwijl hij zelf een woning had, en dan als ik vraag of hij mee helpt met de vaat krijg je zulke praatjes?!!! Dan is het allemaal wel mooi geweest. Dit alles is nu ruim drie jaar geleden, en we hebben nog steeds geen echt contact, zelfs een hele poos ( zowel met vriend als vriendin) amper gesproken, want het enige wat we kregen was stank voor dank, en daar zijn we ( en dat kan ik dan wel zeggen) toch echt te goed voor!!! Dus meis je moet met hem gaan praten en het liefst voordat de kleine eris, want jij gaat hier aan onderdoor , en als de kleine er is, word het alleen nog maar zwaarder voor je, om erover te beginnen. En als hij niet luisterd of door gaat met tv kijken, doe de tv dan gewoon voor zijn neus uit, en zeg tegen hem we gaan nu eerst praten, eerder geen tv, of wat dan ook. Ik hoop dat je eruit komt, maar laat niet over je heen lopen, dit is niet goed, en jullie eigen relatie is ten aller tijden het belangrijkste! Heel veel succes!
bedankt voor alles reacties... ik heb er eerst geprobeerd met mijn man er over te hebben en hij begreep het wel zei die.. maar mijn man is niet het ttype om gelijk wat tegen die persoon te zeggen.. dus ik dacht nou datheb ik gezegd dus dat komt wel goed.. maar de volgende dag was het gelijk weer raak.... toen zelfs op vrijdag avond.. ging hij ook nog eens in een discussie met mij (zijn vriend) over dat ik mijn man niet een dag weg liet gaan eind juli... ja hallo dan ben ik uitgeteld rond die tijd wat denkt ie zelf... dus ik werd een beetje pissig en mijn man zei dus lekker niks.. en toen zei die vriend en wat als de baby er is.. ik zeg ja hallo wat dnek je zelf... ik ben net bevallen en ik laat mnman effe lekker weg gaan.. ik dnek het niet het is ook zijn kind... dus ik ben maar een bad gaan nemen en gaan slapen... de volgende ochtend was ik dus nog steeds boos.. en mijn man vroeg is er iets.. dat was nou net een verkeerde vraag.. we hebben toen echt knallende knallende ruzie gehad... en eindelijk is er iets verandert... ik hoop alleen dat het zo blijft want het is nog maar 2 dagen maar ik heb hem het in ieder geval laten inzien...
Hopelijk veranderd er nu wat Christel. Maar jammer dat het zo moet, dat jullie niet meer op 1 lijn zitten wat dit betreft. Mijn vriend weet al zo lang als ik met hem ben, wat ik van die vriend vind. Een toffe gozer, maar erg overheersend in zijn aanwezigheid. Ik durf ook te wedden dat dit contact véél minder zou zijn als hij een vriendin had. Hij belt vaak in het weekend, en dan zegt ie "Nou wat gaan jullie doen? De hele dag op de bank hangen en eigen huis en tuin kijken?" Dat zegt ie dan op een ietwat minachtend toontje, want hij trekt er altijd 'lekker' op uit in het weekend, rennen over het strand, voetballen in het bos, mountainbiken in de duinen. Ja, omdat je geen vriendin hebt, lul. Wij liggen echt niet het hele weekend op de bank, maar soms is het wel lekker! En al zouden we wel het hele weekend op de bank liggen en elk stom klusprogramma kijken wat er is (hou niet eens van klusprogramma's) dan moeten we dat toch zelf weten? Als hij een vriendin heeft, vindt ie het ook leuk om samen op de bank een filmpje te kijken, dat weet ik zeker. Ach, er is niks mis met hem, hij moet gewoon niet te vaak langskomen
hahaha dat van dat bellen herken ik, die vriend van ons vraagt dat ook; "wat zij de plannen" en dan maakt het niet uit wat we gaan doen, steevast volgde daarop: " kee, kom er zo aan" :~ geloof je toch niet!! ach ook wij hebben hem nu al een week niet gezien, dus hier is het gelukkig ook over!
Wij hebben ook zo'n vriend, komt (kwam) steeds tegen etenstijd een bakkie doen om dan niet meer weg te gaan tot wij naar bed gingen. Op gegeven moment als ie belde van wat zijn de plannen, zei ik gewoon; de plannen zijn dat wij een lekker avondje met zijn 2tjes hebben. Ik dekte de tafel ook niet meer voor hem als we gingen eten en riep gewoon mijn vriend en kids dat het eten klaar was. Ging ie sip naar huis. Is toen maanden helemaal niet meer geweest en nu hebben we normaal contact. Je moet het anders gewoon tegen die vriend zelf zeggen hoor, leuk dat je komt maar we willen ook wel s iets met zijn 2en doen. Als ie dat niet snapt is t geen vriend.