Ik heb 3 sterrenkijkers gehad. De ontsluiting stagneert dan op een gegeven moment waardoor de bevalling langer duurt. Bij 1 kind kwam ik gewoon niet bij de 10 cm waardoor ik hem zonder persweeen bij 9 cm eruit heb moeten persen. Alle kinderen waren binnen 4 min persen eruit, alleen diegene die bij 9 cm eruit moest een kwartiertje. Dus dat viel opzich nog wel mee. Het was bij mij dan puur steeds de ontsluiting die dan vanaf 7cm niet meer vlotte.
Onze oudste lag normaal en de jongste was een sterrenkijker. Ik vond beide bevallingen ellendig. Bij de oudste kreeg ik een weeënstorm vlak nadat ik om pijnstilling had gevraagd. Die pijnstilling is er dus nooit meer gekomen. Tegen de tijd dat ik voldoende ontsluiting had, heb ik nog een paar persweeën gehad maar die vielen al snel weg. Uiteindelijk door zelf te persen i.c.m. knip en fundusexpressie is hij geboren. De jongste heeft lang dwars gelegen (en nu nog geregeld, haha). Ik liep met hem over tijd, dus dat werd een ingeleide bevalling. Daar ging nog het nodige bij mis. Precies toen ik werd weggebracht voor de ruggenprik, voelde ik de eerste perswee. Maar ik heb in al mijn wijsheid besloten daar maar even niks over te melden, ik zag die pijnstilling al weer door de neus geboord worden. Achteraf maakte het niet veel uit, overigens. Want de ruggenprik werkte enigszins in mijn benen maar totaal niet voor rug en buik. Toen ik terugkwam van de anesthesist had ik volop persweeën, maar onvoldoende ontsluiting. Ik mocht dus niet persen. Er was geen verloskundige en verpleegkundige die er was mocht niks doen en liet dat zien door met haar rug naar mij toe in kastje te rommelen en spullen klaar te leggen. Het lukte mij niet goed om niet te persen, dus het was een opluchting toen de verloskundige er eindelijk bij kwam. Maar toen mocht ik nog niet persen. Toen het uiteindelijk wel mocht, merkte ik op een gegeven moment dat ik onze zoon niet het bochtje om kreeg. Ik heb gesmeekt om een knip. Dat was in eerste instantie volgens de verloskundige niet nodig. Maar na nog een paar keer persen, kreeg ik die alsnog. Pas achteraf vertelde de verloskundige dat het een sterrenkijker was. Later las ik pas dat het stukje persweeën & onvoldoende ontsluiting daar bij past. En dat die bevallingen vaak zwaarder zijn. Maar ik vond die van de oudste ook zwaar. Al met al, ben ik gelukkig met twee kinderen heel tevreden en hoef ik hopelijk nooit meer een bevalling mee te maken.
@JoyNoa Klinkt heftig genoeg als je nog niet voldoende ontsluiting kreeg. En wel 3 sterrenkijkers....pfff @tupp gelukkig wist je het niet maar is wel heftig zat dan.
Ik denk achteraf gezien dat het met de stand van mijn baarmoeder ofzo te maken heeft. Eerste dochter was nog klein bij de geboorte dus dan maakt de ligging niet veel uit. Zij werd compleet in de vruchtzak geboren. En 1 zoon via een spoedks vanwege loslatende placenta (ook vroeggeboorte). De 3 voldragen kinderen dus alle 3 sterrenkijkers. Lijkt me geen toeval meer.
Nee dat klinkt idd niet echt als toeval. Je zou dan denken dat het een reden heeft. Hebben ze dit verder nooit gezegd dan?
Oh shit, ik lees hier dat sommige meerdere sterrekijkers hebben gehad... De reden dat ik wel voor een tweede durf te gaan is dat ik bedacht dat de tweede vast gemakkelijker zou gaan worden Lang verhaal kort: Eerste kindje, sterrenkijker, bevalling duurde 25 uur, geen ontsluiting, geen persweeen, dippende hartslag babay, dalendd bloedruk mama, geknipt, gescheurd, 2 x vacuümpomp, ok klaargemaakt, kindje bij de 3e x trekken toch geboren. Ik vond de bevalling zwaar, maar niet traumatisch. Ik zou het zo weer doen als het moest, maar als het even kan de volgende keer liever iets gemakkelijker....
Nee, omdat ze steeds pas laat erachter kwamen dat het een sterrenkijker was. Maar goed, ik vond het ook niet meer de moeite waard om er verder op in te gaan bij de derde sterrenkijker, omdat ik zeker wist dat dat toch de laatste bevalling was geweest Als je wel nog een kindje wil en je merkt dat de ontsluiting stagneert geef het dan zelf meteen aan dat je eerder een sterrenkijker gehad hebt. Mijn ervaring is dus als je het ziekenhuis in komt om te bevallen dan lezen zij dus totaal je geschiedenis niet mbt eerdere bevallingen.
Inderdaad wel handig om te weten dan. Bedankt voor de tip! Gelukkig was onze eerste geen sterrenkijker en weet ik dat het ook zonder kan. Hoewel ik de 2e bevalling echt niet zwaarder vond. Maar is altijd goed om te weten. Ik ben nu ook blij dat onze 2e spontaan met 38.3 kwam. Als ik tot 42 weken door moest lopen, was het vast anders geweest.
@Mupp Had je bericht gemist! Bedankt nog! Maar snap dat je niet nog eens op zo’n bevalling zit te wachten. Zijn er ook genoeg die ook een gewone bevalling hebben meegemaakt! En meestal gaat het bij een tweede makkelijker. Er is dan toch al eens een kindje doorgegaan! Ik vond het bij een tweede zeker makkelijker gaan en dat ondanks een sterrenkijker. Dus ook zelfs met een sterrenkijker kan de bevalling erg meevallen!
Vertellen ze het eigenlijk niet als je een sterrenkijker hebt? Ik ken ook iemand die een keizersnede kreeg vanwege een sterrenkijker, wanneer is dat het geval dan?
Hier nu een sterrenkijker. We werd gezegd dat bevallen prima Kan, ik Ben tenslotte Al 2 keer bevallen. De boel is Al opgerekt geweest Op google lees ik dat je sneller persweeen hebt. Ik Ben benieuwd! De baby Kan ook nog goed bijdraaien tijdens de bevalling en zelfs tijdens het persen zeiden ze, dus afwachten Maar!
Dit! Ik heb er zelf geen last van gehad dat de bevalling met inleiding heftiger was in die zin dat de weeen dan vaak in korte tijd heftiger worden waar je niet altijd mentaal en/of lichamelijk op bent voorbereid, als dat is wat je bedoelt? Heb niet het idee alsof de normale (ontsluitings)weeen bij de 1 heftiger waren dan bij de ander. Bij de oudste waren ze wel heftig (in de zin van: kost veel energie) omdat ik dus persweeen kreeg met 5 cm. (en toen had ik al 10 uur gehad en moest ik nog 6 uur.. al wist ik dat laatste toen nog niet), bij de jongste vond ik ze heftig omdat ze bij iedere beweging heviger werden (die (achteraf gezien) luxe had ik bij de oudste niet). De rugweeen die ik bij m'n allereerste zwangerschap had (b.o.) waren nog het allerheftigst van alle 3 de zwangerschappen. Onze oudste was trouwens een gedraaide sterrenkijker, dus nog een gradatie moeilijker dan een gewone sterrenkijker. Persen vond ik bij beide kindjes niet heel zwaar. Al duurde het bij de oudste precies het gangbare aantal minuten (45) voor een eerste voldragen kindje en dat werd na een minuut of 35 mentaal wel wat zwaarder. Maar lichamelijk had ik toen nergens last van want zat goed onder de medicatie Bij de jongste was het enige kutte (letterlijk en figuurlijk ) dat ik haar hoofdje voelde staan (dus brandde lekker, ahum ). Al met al teken ik wel voor een bevalling voor een kindje met normale ligging. Helaas kwamen ze er bij mijn oudste pas achter dat ie een gedraaide sterrenkijker was toen ie eruit kwam. Als ik het eerder had geweten had ik ook wat meerdere dingen kunnen uitproberen waardoor de bevalling mogelijk wat makkelijker was verlopen.. (maar dat is achteraf praten). Bij de oudste wel flink uitgescheurd trouwens. Helpt natuurlijk ook niet mee dat ie en het eerste voldragen kindje was en een gedraaide sterrenkijker
Bij mij vertelden ze het bewust niet omdat ik anders onnodig in paniek kon raken, en het ging prima. Ze zagen het ook echt pas tijdens de bevalling.
@hummeltje5 Ja de inleiding vond ik in die zin zwaarder dat ik veel eerder al heftige weeën had en dit ook veel langer aanduurde. Het was natuurlijk ook een eerste dus dan zal alles langer duren maar m’n man zei ook dat bij de eerste de weeen veel heftiger waren. Lag ook alleen maar op bed. Nu in bad en had wel rugweeën die ik echt pittig vond maar doordat ik lekker mee kon bewegen, kon ik die pijn meer kwijt. Ik was trouwens wel heel blij dat de vk het niet gezegd heeft. Wist toch op dat moment niet wat het precies was en nu ervoer ik echt niet dat de bevalling zwaarder was.
Bij mij kwamen ze er ook pas achter bij de bevalling toen de ontsluiting op 8 cm bleef steken. Ze zijn toen met een echo-apparaat gaan kijken waarom het stagneerde. Mijn weeën kwamen volledig stil te liggen terwijl de weeënopwekkers op volle toeren draaiden. De gynaecoloog werd erbij geroepen om te overleggen wat te doen en toen bleek m'n zoontje in het vruchtwater te hebben gepoept. Hij had het dus benauwd. Vervolgens lag ik een half uur later op de ok voor een keizersnede. M'n zoontje heeft toen ook wat opstartproblemen gehad met z'n ademhaling.
Als ze het gewoon op tijd weten vertellen ze het wel hoor. Lijkt me ook logisch, want dan kun je je als vrouw erop voorbereiden zodat je bevalling hopelijk wat soepeler verloopt. Dat er iemand een keizersnede krijgt bij het dragen van een sterrenkijker zal in dit geval vermoed ik komen doordat de ontsluiting bij een sterrenkijker meestal minder goed opschiet, waardoor de bevalling langer duurt. En dat kan gevolgen hebben voor moeder en kind. Waardoor een ks dan w.s. de beste optie was.