Hai iedereen, Moet even mn ei kwijt.... zal bij het begin beginnen... Mijn vriend en ik zijn al ruim anderhalf jaar bezig geweest om zwanger te raken en het lukte maar niet... de moed zakte me letterlijk soms in de schoenen.... We boekten dit jaar lekker een vakantie naar de warme zon en ik had zoiets van, ik zie het allemaal wel. We kwamen terug van een heerlijke vakantie en... ik werd niet meer ongesteld... test gedaan.. en ja hoor, zwanger! Ik heb tranen gehuild van geluk, zo blij was ik en mn vriend natuurlijk ook. Eindelijk was het dan zo ver... Op 20 juli heb ik een positieve zwangerschapstest gehad (2 zelfs, omdat ik het de eerste keer niet geloofde..), maar op zaterdag 28 juli kreeg ik een bloeding... zondag daarop hevige buikpijn en hele heftige bloedingen... ik kreeg een miskraam... mijn hele wereld stortte ter plekke in.... Nadat we het allemaal verwerkt hadden, hadden we allebei zoiets van, we geven het niet op en we proberen gewoon verder. Ik gaf ons zeker weer een jaar voordat het eindelijk weer raak zou zijn... Ik werd netjes 29 dagen na de miskraam ongesteld, maar prompt 2 weken later weer! Deze menstruatie duurde echter maar 2 dagen en was toen weer over... ik was er van overtuigd dat mijn cyclus gewoon van slag was na de miskraam.. Toch na die laatste bloeding begon ik me toch weer anders te voelen dan anders... Op maandag 15 oktober toch uit nieuwsgierigheid een test gehaald... en ja hoor... 2 streepjes! Zwanger? Hoe kon dat nou? Weer een test gehaald... en ja hoor, toch echt zwanger! Gelijk de vk gebeld en beweerde dat ik zeker moest uitgaan van de menstruatie in augustus, omdat als ik van die van 18 september uit zou gaan (die bloeding van 2 dagen) dat het veel te vroeg zou zijn om een positieve test te hebben op 15 oktober...... Uitgaande van eind augustus zou ik dan volgens haar 8 weken ver moeten zijn... Omdat ik een miskraam had gehad, heb ik gelijk een week later een afspraak gemaakt bij de gyneacoloog voor een eerste termijnecho... Wat een hork van een vent was dat zeg.... echt zo van: "gaat u daar maar even liggen... ja bedankt en tot ziens! Next!" Uit deze inwendige echo bleek dus, dat ik maar 5 weken ver zou zijn... er was dan ook alleen maar een vruchtzakje te zien.. hij vroeg mij vriendelijk op zijn manier of ik maar over 2 weken terug wilde komen. Nu is dat dus op vrijdag 9 november... overmorgen dus..... en ik kan er niets aan doen dan alleen maar bang te zijn.... ik probeer er nuchter en positief over te denken.. maar die angst is er toch... De angst dat het weer fout gaat, de angst dat er alleen maar vruchtzakje is met niets erin.... de angst dat er geen kloppend hartje komt.... Ik word er soms wel gek van, van mezelf.... maar ik ben zo onzeker.. zo bang dat het weer fout gaat.... Terwijl ik wel echt last heb van alle symptomen, die ik bij de vorige zwangerschap niet had... Ik ben moe... doodmoe.. kan hele dagen slapen... kan niet meer op mijn buik liggen omdat mijn borsten zo zeer doen.... met vlagen misselijk.... soms wat krampen in de onderbuik en er werd mij verteld dat dat komt doordat de baarmoeder aan het groeien is.... Allemaal goed zou je zeggen..... en toch zo onzeker.... Sorry dat dit verhaal zo lang is geworden.... maar ik moest het even kwijt.... Ik hoop zo dat de echo van vrijdag goed is..... duimen jullie mee?
heel veel sterkte meis, morgen nog met wachten en vrijdag met de echo! Ik hoop zo dat je een mooie en positieve echo zult hebben! Ik herken wel een beetje in je verhaal, wij zijn in jan. 2006 gestopt met de pil en nu dus net zwanger. Geen miskraam gehad nog, maar door het lange wachten zijn we ook super onzeker dat het mis gaat. Morgen komt hier iemand van MvM weer een puntje dat weer even voor opluchting kan zorgen; wederom (als het goed is) een positieve test. Dat zou de 3e zijn hihi, maar toch. Ik ben zo bang om dit vruchtje te verliezen... maar oke, ik m'n duimen zullen draaien vrijdag meis! sterkte! knuf Athina
Ik herken als geen ander je verhaal, ik heb zelf 3 MK's gehad in 2006.En nu bijna een jaar later weer zwanger en ik hoop dat het nu (eens) goed gaat. Maar ik zou het niet errug vinden om nu in een soort van winterslaap te vallen en pas in Januari wakker te worden want dan gaat mijn 2e trimester in hihihi Maar meis ik ga voor je duimen vrijdag! Hoe laat moet je, ik ben die dag bijna niet thuis dus ik hoop nog voor 11 uur wat van je te horen! Succes meis
Succes vrijdag, shit he als je net te vroeg voor de echo bent...had dat bij deze ook. Dan is het helaas niet anders als 2 weken wachten....en dan wil je natuurlijk wel gelijk een kloppend hartje zien. Ik duim voor je hoor. Heb 4 jaar geleden 4 miskramen gehad, allemaal net na 3 maanden of net voor de 3 maanden, werd daar ook echt niet goed van. Maar blijf volhouden, en laat de moed niet zakken, hoe moeilijk dat ook is. Je bent nu vast hardstikke zwanger van een gezonde baby, die nog heerlijk weeeeeken blijft zitten annette
Ik herken ook wel wat in je verhaal. Heb dan geen miskraam gehad maar moet nu nog een week wachten op de echo. Zal het allemaal wel goed zijn? Gaat er wel een hartje kloppen? Je moet maar zo denken, zo lang je geen krampen en geen buikpijn hebt zit het allemaal wel goed. Je moet toch ook zoveel mogelijk kunnen genieten van de zwangerschap?
Dit verhaal is natuurlijk niet waar, niet elke miskraam gaat samen met krampen of bloed, hoeft helemaal niet. Heb dat bij geen van allen gehad vroeger, en daar was toch ook al een zwangerschap van 3,5 maand bij. Niet om je nog onzekerder te maken hoor *de onzekerheid blijft....9 maanden lang. En als je baby geboren is, heb je het helaas nog ...moeder worden, hoort het allemaal bij annette
Idd, ik had ook eens heel erg veel helderrood bloedverlies, dus ik schrok me wezenloos. Heb toen ook meteen me vk gebeld, en vroeg of dat ook met een mk te maken kon hebben, want dat kan zeker ookal heb je helemaal geen buikpijn of zo. Maar gelukkig was bij mij alles in orde, we hebben het hartje horen kloppen. Dus je hoeft echt geen buikkramp of veel bloedverlies te hebben als je een mk krijgt.
Hoi Gilmoora, Als je zo pril bij 5 weken een echo krijgt dan kan het heel goed zijn dat je nog geen vruchtje ziet, nu bij 7 weken zou je dus wel al iets moeten kunnen zien. Als ik het goed begrijp was je NOD rond midden oktober en dus kan het goed zijn dat je dan reeds positief testte. Ik was ook heel erg bang na mijn miskraam in mei. Toen bleek ik snel opnieuw zwanger, ik had allerlei symptomen die ik niet had in mei, erg misselijk en erg moe... en in oktober kreeg ik bij 7 weken mijn eerste echo en daar was een mooi vruchtje te zien met kloppend hartje. Ik hoop voor je dat je morgen op je roze wolk kan gaan zitten, ik wens je veel succes, hou er de moed in!
Heej Gilmoora, wel laten weten hoe het is geweest he? Ben heel benieuwd, maar als ik jou zo hoor lijkt me dat je wel hartstikke zwanger bent! Succes in ieder geval. xxx
hoi hoi ik hoop echt dat je een heel goede echo heb vandaag maar die onzekerheid is ook harstikke gewoon ik denk dat een ieder die onzekerheid wel heeft zeker met de eerste echo juist omdat je nog niets gezien heb de angst van een dokter die vraagt of je wel getest heb omdat hij niets kan zien die kennen we allemaal die hororbeelden het hoort er gewoon een beetje bij meis ik denk dat het allemaal goed is en dat hoop ik uiteraard ook en dan lekker gaan genieten laat je even weten hoe het gegaan is groetjes nathalie
hoi hoi ja erg is onzekerheid he maar ja het hoort er ook een beetje bij maar weet je al wat meer ik ben ook erg benieuwd en ik hoop voor je dat alles ok is.....
Ik hoop maar dat alles goed gaat vandaag. Ik weet niet of t helpt maar ook ik duim voor je, heel veel succes!
Lieve dames, Allemaal heel erg bedankt voor al jullie lieve berichtjes... lees ze net allemaal pas eigenlijk... Ja, vandaag was het zover... ben echt heel erg zenuwachtig geweest en met knikkende knieen naar het ziekenhuis gegaan... in gezelschap met mn vriend en mn moeder. Ik heb een inwendige echo gehad, en in plaats van alleen een vruchtzakje, zat er nu daadwerkelijk ook een heeeeel klein mini mensje in! Dat was zowieso al een opluchting om te zien... Toen zei ze, oke... nu gaan we een hartje zoeken.... Toen ze dat zei, was het enige hartje wat ik kon horen mijn eigen hart! haha.... was zo nerveus..... Maar ja hoor.... ze vond het gelijk.... ze zoomde even in, zodat we het allemaal beter konden zien... en daar zat het dan... een klein mini mensje... met een kloppend hartje! Ik barstte al gelijk in tranen uit en mn moeder ook.... haha, ow het was zo'n opluchting! Ik weet dat ik nog eventjes moet gaan voordat ik het 2e trimester in ga... maar tot nu toe is er zeker goede hoop! Ben zo blij, mijn weekend kan niet meer stuk! Heb ook een gelijk de echo uit laten printen en blijf er naar kijken... hihi, zo onwerkelijk nog.... maar oh zo gelukkig! Veel liefs xx
Gilmoora. VAN HARTE GEFELICITEERD. Kan me voorstellen hoe DOL-gelukkig je bent. Het is je gegunt, geniet er maar lekker van. Groetjes, NOD. 14 nov. 28-25-27-25-26-26-?
Ohh, wat een opluchting! Ik ben echt heel erg blij voor je... Ga maar voorzichtig genieten Veel liefs, Mirella