Hallo meiden, Ik was 16 toen ik voor het eerst zwanger raakte. Er was toen niemand, en ik bedoel dan echt niemand die me steunde of positief was over de zwangerschap. Ik ben daardoor benieuwd welke persoon jullie het meeste heeft gesteund of of je het helemaal alleen moest doen. (als je dat wilt delen natuurlijk). Liefs Lila
ik heb 1week voor mijn 16e positief getest van mijn zoontje ( nu alweer 2 jaar) degene die mij het meeste steunde is mijn man! Vriendinen ben ik kwijt geraakt en heb ik moeten opbouwen met andere 'tiener' moeders.. Die helaas vaak ver weg wonen.. Toen onze ouders eraan gewend waren hebben mijn schoonouders mij financieel met meeste gesteund.. Mijn moeder heb ik een erg slechte zeg maar geen band mee ( woon ook in zwitserland) en mijn vader heeft nog 2 kinderen thuis zitten terwijl hij afgekeurd is en dus van een uitkering rond moet komen.
Het meest ben ik gesteund door mijn vriend, mijn man nu inmiddels.... hij heeft samen met mij besloten er 100% voor te gaan. Daarnaast ook erg door mijn schoonouders waar wij in huis wonen, vooral mijn schoonmoeder... ik mag haar altijd storen al is het midden in de nacht als ik vragen heb of iets niet lukt.... nou is dat maar zelden maar gewoon het idee alleen al is al fijn.
Ik voel me niet echt een tienermoeder, mede omdat mijn vriend 11 jaar ouder is. Mijn schoonouders en schoonzussen staan dag en nacht voor ons klaar, en dat betuigt wel van een hechte band onderling. De kinderen van mijn schoonzussen vinden ons ook een superleuk stel en vinden mij een hele leuke tante! (Want tante .. houdt ook van K'nex knutselen ) De meeste steun krijg ik dus van mijn schoonfamilie. Mijn eigen familie woont ongeveer 150km verderop, dus die spreek ik alleen over de telefoon. Automatisch val ik ook in de vriendengroep van mijn vriend; en die zijn allemaal rond de 25/30 jaar. En ik word volledig geaccepteerd. Mensen bestempelen me daarom ook niet als tienermoeder, maar als jonge vrouw. Tenminste, zo voel ik dat.
Bij ons was het gepland, maar behalve door mijn vriend ben ik door mijn ouders het meeste gesteunt! We hebben eigenlijk alles zelf gekocht, aleen de eerste meisjes kleding niet, omdat we dachten dat het een jongetje zou worden Ik voel me niet echt een tienermoeder, ookal was ik 19 toen ik zwanger raakte en 20 toen ik beviel. Ik ben een jonge mama.