Hoe kan dat toch? Altijd, altijd, altijd als ik de deur uit ga en mn jongste dochter thuis bij papa of een oppas blijft terwijl ze ligt te slapen wordt ze meteen wakker. Of ze nou pas 5 minuten ligt te slapen of al een uur, zodra ik de straat uit ben wordt ze wakker. Het is niet dat ze wakker wordt van het geluid van de deur, want als ik even de tuin in ga, of de container ga halen oid slaapt ze gewoon door. Maar o wee als ik écht verder weg ga. Vandaag moest ik ook een paar uur weg. Baby te slapen gelegd en meteen daarna weg. En ja hoor, ben ik net weg, baby wakker. Zat papa weer met een vermoeid kind (die alleen aan de borst wil gaan slapen) Het lijkt echt alsof we nog verbonden zijn met een onzichtbare navelstreng die knapt als ik te ver weg ben van haar Herkenning?
Haha ja dat zal je altijd zien, hier (gelukkig) geen herkenning! Misschien een idee om weg te gaan als ze wakker is? Dat je gedag zegt en verteld dat je over zoveel tijd terug bent? (Ook al snapt ze dat misschien nog niet, maar dan is het straks wel herkenning misschien)
Heel vervelend! Maarrrr.... misschien is het dikgedrukte iets om aan te gaan werken? Ik neem aan dat het om je kindje uit augustus vorig jaar gaat? Dit is natuurlijk ook geen doen voor de papa zo
Heel herkenbaar, al is het niet altijd. Wij noemen dit zijn mama-radar! Onze zoon gaat wel zonder borst slapen als ik er niet ben.
Uiteindelijk slaapt ze ook wel bij papa hoor. Daar kost het alleen wat meer moeite. En naast dat het voor kind zelf ultiem fijn is om aan de borst te gaan slapen, vind ik het ook wel handig. Nooit naar-bed-ga strijd, nooit terug voor een zoekgeraakte speen, dus nee, ik ga er niks aan doen... Het is alleen soms lastig voor papa. Maar eigenlijk was dit pas de tweede keer in 9 maanden dat ie ermee zat. En wat ik al zei, uiteindelijk sliep ze bij hem een uurtje later ook wel weer. Ik blijf het alleen zo bizar vinden dat ze in haar slaap aanvoelt dat ik ver weg ben.