sinds 2 weken ongeveer zijn de vader van sam en ik uit elkaar, omdat het zijn huis is blijft haar daar wonen, logisch. nu woon ik dus tijdelijk bij mijn ouders met zoon. heel lief en fijn dat ik bij ze terecht kan, maar het zorgt wel voor irritaties. bijv. vanavond sam ging in bad, daarna mijn moeder hem afdrogen en pyjama aan en hij neemt gewoon een loopje met haar, waar ik dus wat van zeg want ik laat dat gewoon niet toe als hij zo bij mij doet. krijg ik later over me heen dat ik te snel boos word op hem... nogmaals heel fijn dat ik bij ze terecht kan maar soms....
Dat soort situaties zorgen vaak voor irritaties. Je zit toch opeens op elkaar lip. Hopelijk vinden jullie snel zelf een eigen plekje!
heb gelukkig wel een eigen plekje hoor, maar is toch anders... hoop echt dat ik redelijk snel een eigen huisje heb.
Logisch dit soort dingen.. En je ouders willen hem waarschijnlijk een beetje extra vertroetelen gezien de situatie. Niet goed natuurlijk maar een vervolg van het inwonen. Hoop dat je snel een eigen huisje hebt en tot die tijd af en toe een oogje dicht doen denk ik.. Succes!
Meestal als mijn moeder zo iets zegt zit ze vaak wel tegen de waarheid aan. Je zit nu net ergens anders alles is wennen voor jou zoon voor je ouders. En dan loop je al op je tenen omdat je net uit elkaar bent. Een ander ziet vaak andere dingen dan dat wij ze zelf zien. Voor nu. Heel even blij zijn dat je een plekje hebt om te wonen. En accepteer even dat je nu in deze situatie zit. Laat je moeder hem maar even vertroetelen en jij neemt even wat rust. Laat ze lekker samen even het nieuwtje is er snel weer van af en ben jij als mama snel genoeg weer nodig. Hoop dat je snel je eigen plekje vind en krijgt. Want deze dingen moeten geen maanden duren je bent uit huis en komt terug even met een kindje jij bent veranderd je ouders zijn veranderd en op een gegeven moment krijg het verhaal van twee kapiteins op een schip dat werkt meestal niet. Voor nu heel even op je tanden bijten en geen ruzie maken als het je echt geen ruzie waard is. Succes ermee.
zal ook wel iets van waarheid in zitten misschien, tis lastig om na zo'n lange tijd weer bij ze te wonen en nu met kind. reageer elke week op woningen maar schiet nog niet echt op.
Kan me wel voorstellen at dat voor irritatie's zorgt, dan maar hopen dat je snel een eigen huisje hebt, sterkte!
Het is inderdaad aanpassen en jouw verdriet daarbij maakt het niet makkelijker voor je denk ik. Wat ontzettend vervelend. De afspraak die ik qua oppassen heb gemaakt met de oppasoma en opa's is dat ons gezag altijd geldt boven dat van hun. Dus als ik zeg dat ze geen snoepje mag is het niet de bedoeling dat oma wel een snoepje geeft. Met zo'n voorbeeld heb ik het ooit uitgelegd en dat hebben ze helemaal gerespecteerd. Wat ze zelf doen als ze alleen zijn met de kids moeten zij weten, maar ons gezag mag niet door hun ondermijnd worden vind ik. Waarschijnlijk bedoelen ze het allemaal wel goed... Hoop dat je snel aan een nieuw leven kan beginnen met je eigen plekje. Veel sterkte de komende tijd (en vergeet vooral jezelf niet daarbij).
Oh het is soms zo lastig!!! Vind het vooral vervelend dat mijn ouders overal een mening over hebben, en dat mag ook maar vooral naar over mijn ex, bijna alles wat hij doet keuren ze af, en ook dat snap ik ergens wel maar toch vind ik het vervelend, want hij is wel de vader van mijn zoon!