Lieve meiden, graag kom ik in contact met dames die helaas ook moeder zijn geworden van een levenloos geborene en momenteel weer proberen zwanger te raken. Een paar maanden geleden hebben wij onze zoon (eerste kind) na 7 maanden zws verloren en nu is het moment gekomen dat ik hoop (vurig hoop) weer snel zwanger te mogen raken. Heel dubbel, heel moeilijk, ... alleen voor lotgenoten echt te begrijpen wat ik moet doorstaan. En dat doe ik liever niet alleen (mijn partner even buiten beschouwing gelaten). Dus ik hoop een maatje/maatjes te vinden om deze periode van afwachting en hopelijk straks de periode van zwangeren iets dragelijker te maken. Groetjes, M.
Hai Mika, Ik heb geen ervaring met het veliezen van een kindje, maar wil je langs deze weg toch veel sterkte wensen, met het verlies.. En ik hoop dat je snel weer zwanger mag worden.. Laat je koppie niet hangen, maar kijk omhoog en vooral verder.. Liefs Faith
Hey meis, Ik weet wat je meemaakt,onze dochter Merel* is 28-06-07 geboren en heeft 40 min geleefd,ze had een open schedel,zo oneerlijk! We willen alletwee heel graag opnieuw zwanger proberen te raken en hopelijk lukt dat ook snel. Hoe lang zijn jullie nu bezig voor een nieuwe zwangerschap? Ik wil je bij deze veel sterkte wensen met dit grote verlies en hoop dat jullie het een plekje hebben kunnen geven. Veel liefs...x
@ Daisy: ten eerste gefeliciteerd en gecondoleerd met jullie Merel. De foto is duidelijk genoeg om te zien dat daar een prachtig meisje ligt! Net als bij jou is alles nog heel vers en ben ik nu pas weer langzaam aan lichamelijk in staat om zwanger te kunnen raken. Geestelijk is een ander verhaal, maar dat zal altijd moeilijk en dubbel blijven.
Ja dat zal zeker wel zo blijven,het belangrijkste is dat je een plaatsje kan geven dat scheelt zoveel,dat is bij ons wel het geval,wij hebben zoiets van,tis goed zo,komt tuurlijk omdat wij het ook al een tijdje wisten en alles heel goed hebben afgesloten,precies zoals wij het wilden.. Ik had eigenlijk al heel snel weer de kriebels voor een nieuwe zwangerschap... Wel heel spannend vindt je niet,mochten we weer zwanger raken dan ben je altijd ongerust lijkt mij.. Nou meis je mag me ook altijd pb'n. Mag ik vragen wat er bij jullie is misgegaan,wisten jullie het ook al van te voren,en hoe heet jullie manneke? Liefs..x
hey meis, alleeerst wil ik je feliciteren met de geboorte van jullie zoontje, maar helaas ook condoleren. wat is het ontzettend oneerlijk he! weten jullie waarom jullie zoontje is overleden? Had het een reden of zomaar domme pech, zoals mijn Gyn het bij onze Danischa* noemde... Hoe heet jullie zoontje? Ik heb mijn meissie op 19 januari 2007 levenloos op de wereld gebracht. ook ik hoopte snel weer zwanger te zijn, en gelukkig was het bij ons ook weer heel snel raak. Daar ben ik natuurlijk ontzettend blij mee, maar ook moet ik erbij zeggen dat het heel erg vermoeiend is om zo snel weer aan te tellen. Ik ben nu op 2 maandjes tussen de bevalling en deze zwangerschap in, al ruim een jaar zwanger...dat breekt lichamelijk echt wel op, vind ik. Ik wil graag met je schrijven over vanalles en nog wat. Je begrijpt elkaar idd beter als je het zelf mee hebt gemaakt. Maar laten we hopen dat er zo min mogelijk mensen ons echt goed begrijpen, dan hebben zij dit iig niet mee hoeven maken
Mika, Weten jullie waaraan jullie kindje is gestorven? Zwaar is het, hè? Ik begrijp dat jullie snel weer een zwangerschap wensen. Dat gevoel hebben wij ook. Ook ik heb mijn kindje verloren. Sterre bleek trisomie 18 te hebben, dat is een chromosoomafwijking. Bij de 20-weken echo bleef de groei wat achter. Daarom is er met 23 weken nog een echo gedaan. Het bleek toen helemaal niet goed te zijn. Ze had een gat in haar hartje en de groei bleef nog verder achter. De artsen vermoedden al dat ze een chromosoomafwijking kon hebben. Om daar snel zekerheid over te hebben, is er een navelstreng- en vruchtwaterpunctie gedaan. Hierna heb ik haar niet meer voelen bewegen. De volgende dag werd geconstateerd dat ze dood was. Waarschijnlijk was ze te zwak voor de punctie. Er zat ook meer van haar bloed in mijn bloed dan normaal is. Maar niet zoveel dat een gezond kindje daar aan zou sterven. Met deze afwijking was ze hoe dan ook doodgegaan. We hebben dus ook niet de moeilijke beslissing hoeven nemen om de zwangerschap af te breken. De bevalling is wel ingeleid. Ze is geboren op 24-3-2007. Ik heb zojuist, vanavond, haar foto-album afgemaakt. Alle echo's, foto's van haar, foto's van de uitvaart, een heel dagboekverslag... Alles bij elkaar in 1 album. Wij moesten wachten tot ik weer één normale menstruatie had gehad. Daarna mocht ik weer zwanger worden en wij wilden dit ook heel graag snel. Eigenlijk dachten we daar meteen al aan, ook omdat ik 32 ben. Tot nu toe is het nog niet gelukt. Ik ben nu in de 5e normale cyclus sinds de dood van Sterre. Als ik Meliske's verhaal lees, dat het best wel zwaar is, dan besef ik dat snel weer zwanger worden ook nadelen kan hebben. Maar inmiddels ben ik er wel weer aan toe. Je vertrouwen in je eigen gevoel loopt wel een deuk op. Bij Sterre ging verder alles voorbeeldig en ik had heel sterk het gevoel: 'dit kindje is gezond'. Ik wilde ook geen nekplooimeting daarom. Hadden we dat wel gedaan, dan hadden we het misschien eerder geweten. (Ook kindjes met trisomie 18 hebben soms een verdikte nekplooi, net als bij down syndroom.). De eerste 3 cycli dat we probeerden weer zwanger te worden, had ik het gevoel zwanger te zijn, maar niets... Dus mijn hele gevoel/intuïtie is weg. Normaal kan ik daar wel redelijk op vertrouwen.
Hoi Mika, Wat verschrikkelijk dat ook jij hebt moeten meemaken hoe het is om je kindje te verliezen! Op 19 januari 2007 ben ik bevallen van een levenloos kindje na een zwangerschap van ruim 32 weken. We hebben een dochter gekregen en hebben haar Jill genoemd. Ik kreeg op 16 januari een groeiecho en toen bleek onze baby niet meer te leven! Het is alsof de grond onder je voeten wegzakt!Achteraf bleek dat mijn placenta niet goed heeft gefunctioneerd. Ook ik wilde graag weer zwanger worden. In mei hebben we besloten er weer voor te gaan en het was (net als de vorige keer) in 1 keer raak. Inmiddels ben ik 18 weken zwanger! Het is natuurlijk ontzettend spannend maar aan de andere kant ben ik er ook weer heel erg van aan het genieten. Het is erg fijn om met lotgenoten te praten dus je mag mij altijd een pb sturen. Groetjes Bikkie
Bikkie, wat ontzettend fijn om te lezen dat je er toch weer erg van kan genieten! En in een keer raak, daar mag je jezelf dan best gelukkig in prijzen! Ik wens je een hele goede zws toe! Zeker als het bij ons weer gaat lukken, hou ik graag contact met je.
hai mika, heel veel sterkte met het verlies van jullie kindje. ik ben ook mama van een engeltje, alleen is mijn manneke na 26 dagen overleden aan een hartafwijking. na dat darryl* was overleden wilden wij ook snel weer zwanger worden. en omdat ik bij darryl* pas na 13 maanden zwanger was, zijn we vroegtijdig gestopt en na 3 maanden was ik zwanger van dylano. vreselijk spannend omdat de hartafwijking erfelijk kan zijn. maar dylano is een gezonde knul van nu anderhalf. en nu dus weer de wens naar een brusje voor darryl;* en dylano. en weer vind ik het heel erg eng.... ik hoop dat je gauw een brusje mag verwachten! liefs janneke
Hoi Mika, Op het gebied van zwanger worden prijzen wij ons ook echt gelukkig! Ik hoor vaak genoeg verhalen dat het (veel)langer duurt. Nu hopen we alleen ook vurig op een goede afloop! Ik hoop dat jullie ook weer snel zwanger zijn! En zal zeker voor jullie duimen! En als het zover is dan hoor ik het graag! Groetjes Bikkie
ik ben bevallen van zoontje genaamd Richard,hij is geboren met 37 weken en 4 dagen 26 september 2006 hij is 5 oktober 2006 overleden en we zijn nu bezig om van de tweede zwanger te raken
Hallo M. Wat vreselijk voor jullie, ik leef met jullie mee. er is niets erger dan een kind verliezen. Ik zou er niet aan moeten denken om mn baby kwijt te raken ook al is hij nog niet geboren. ik heb zelf geen ervaring (gelukkig) met dit fenomeen, maar mn moeder wel toen ik anderhalf jaar was wouden ze wel weer een kindje erbij, mij moeder raakte zwanger en alles liep op rolletjes tot aan de bevalling, het kindje heeft te weinig zuurstof gekregen en heeft het niet overleeft Hij heette David vlak daarna was mn moeder alweer zwanger van mn Zusje. Dus na regen komt zonneschijn. Succes met jullie volgende kindje xx Celina
ik heb gbs bij me zijn longetjes waren niet goed en de longblaasjes wat die had waren beschadigd hij is in apeldoorn geboren en toen is die met spoed naar nijmegen radboud gebracht en daar is die aan de ecmo gelegt is een hart long machine er zijn er maar 2 in heel nederland in rotterdam en in nijmegen maar er moest in 10 dagen een verandering komen maar dat lukte niet hij kreeg 2 keeer over een hersenbloeding
hoi Mika en andere dames, ik wil graag met jullie meekletsen. Allereerst heel veel sterkte en troost gewenst met het verlies... ik huilmet jullie mee want ik weet helaas wat je meemaakt. Mijn lieve kleine Bas is 13 augustus geboren en overleden na een zwangerschap van 23 weken. Op 25 september heb ik een afspraak met de gynaecoloog en ik hoop dat hij me gaat vertellen dat er geen erfelijke zaken spelen. Ik hoop in 2008 opnieuw zwanger te worden door middel van KID. Eigenlijk zit ik er zelfs aan te denken het al eerder te beginnen. Ik praat graag mee met meiden die graag weer zwanger willen worden na het verlies van een baby, en me niet veroordelen dat ik 'vervanging' zoek ofzo. liefs, loopy
@ Loopy, dat we graag zwanger willen worden heeft inderdaad NIKS te maken met vervanging. Zelf voelt het een beetje als; na een ongeluk zo snel mogelijk weer in de auto stappen. Verschrikkelijk spannend, maar de kinderwens is tijdens de zws zo enorm gegroeid, dat het vrij logisch is dat we weer snel zwanger willen raken. Waarbij we ons overleden kindje met ons mee dragen. Alleen... een zws is niet te koop of te plannen. Afwachten dus. Het is fijn om te lezen dat meerdere dames de behoefte hebben om contact te houden, zeker wanneer we weer zwanger mogen raken.