Mijn stiefmoeder is 10 jaar ouder dan ik ben en zal gewoon oma voor ons kindje zijn. Mijn zusjes, van 7 en 3, zijn straks tantes!
Uh ik denk niet dat ik haar oma zou laten noemen. Vooral als ze zelf nog kinderen wil. Een beetje raar als oma een baby krijgt. En ik ben zelf rond die leeftijd, en wil echt nog geen oma zijn. Wellicht kun je het haar zelf eens vragen? Hoe wil je dat mijn kinderen je aanspreken? Houd je het open. Dat ze zich zo opstelt vind ik ook niet zo vreemd, ze heeft nu eenmaal meer de leeftijd van een oudere zus richting jou dan van een oma de kinderen van mijn zus ga ik ook niet z mee om als dat oma dat doet.
Hey, dat is net het probleem mijn vader zegt nu al oma en ik ben de gene die zich er raar bij voeld. Ach ja ik blijf haar bij haar voornaam noemen en als mijn dochter haar later oma noemde is dat haar keuze. Zij kunnen er ook niets aan doen dat ik anders gewend ben!
mijn zoontje zou haar an gewoon oma noemen dat leer ik hem..dat laat ik hem niet bepalen.. als zij heel goe dmet hem zou optrekken, en idd mss zelf niet zo goed weet wat een oma rol inhoudt? Hoe doet jouw moeder en schoonmoede rmet je dochtertje? is dat dezelfde manier..?? of omdat je haar mss niet goe dgenoeg kent, accepteer je mss die manier van omgaan met haar niet zo, kan dat? Ik zou het wel heel leuk vinden namelijk, ook voor mn vader als zijn vriendin zegmaar zo wordt opgenomen in het gezin..
Ik zou haar niet persee oma laten noemen.. Mijn opa had altijd een vriendin en dir noemde ieder kleinkind Emmy ipv oma.. En nu ook, mijn ouders hebben beide een nieuwe partner, officieel gezien zijn het m'n stiefpa en ma maar ik noem ze absoluut niet zo, ook niet van plan en zal mijn kinderen hun voornaam ook heel goed duidelijk maken.. Het ligt echt aan jezelf wat je er van vind., Verder, denk ik dat je vooral last hebt van haar leeftijd en moedergevoelens.. Snap ik wel, je bent ergens bang ofzo.. Maar toch, ik denk dat wanneer je eens een dagje lekker met haar gaat winkelen of wat dan ook dat je waarschijnlijk nog goede vriendinnen kunt worden ook kun je ook meer hebben, en voelt zij zich ook wat meer gewaardeerd waarschijnlijk.. Ik ben bijv bijna 23 en m'n beste vriendin 35, en ondanks het verschil in leeftijd, zij is mijn maatje, ookal vond ik haar i het begin een paranoïde zeikwijf;p nu al 6 jaar niet meer Succes
Hier wordt de vriendin van mijn vader geen oma genoemd. Ik zie haar niet als oma van mijn kind, maar dat is vast omdat ik haar pas een drie maanden ken. Het is dat opa w... en R. Mijn ouders zijn in 2010 gescheiden, moeder heeft nog geen nieuwe vriend, maar ook die ga ik niet als opa benoemen. Ben ik op t moment heel stellig in.
Ik begrijp dat je dat moeilijk vind, aan de andere kant moet je maar bedenken dat dat vroeger ook best veel voorkwam. Mijn tante (zus van mijn vader) haar oudste is ouder dan mijn vader en onder mijn vader komen nog 4 kinderen. Mijn opa en oma hadden er zoveel dat toen de oudste kinderen zelf kinderen kreeg, mijn oma ook nog net zo vrolijk meedeed, zal ik maar zeggen hahahaha, maar ik snap dat je dat moeilijk vind hoor, toen mijn jongste (half)zusje geboren werd was ik zelf ook al getrouwd.
Dat klinkt wel heel bekend ja... Maar dan dus voor de echte oma... Hier ook zo'n jonge oma erbij trouwens.. En in het begin vond ze het zelf ook maar wat vreemd. Ze is 7 jaar ouder dan ik en voordat ik verhuisde en een kind kreeg sporten we altijd samen. Niemand daar wist echter waar we elkaar van kenden.. Gewoon omdat het toch wat raar voelde Als oma is ze echter erg leuk! Niet te opdringerig, koopt vaak een leuk shirtje of speeltje (1! Geen hele hutkoffer vol) en ze is inmiddels helemaal gewend aan het oma-zijn. Hier is het dus meer jouw verhaal wat betrekking heeft op d'r "echte" oma. Vandeweek was het "oh, ik zag dat dat vestje te klein werd.. Dus ik heb deze voor je meegenomen!" (Vestje is helemaal niet te klein! En bovendien.. Had ze een vestje, een jurk, rokje en 2 tshirts gekocht... Langzaam aan krijgen wij het gevoel dat we het in haar ogen nooit goed genoeg zullen doen. Koopt ze nou kleren omdat ze het leuk vind is het nog wat anders.. Maar ga niet mijn kind vertellen dat d'r kleren te klein zijn en DUS dat oma wel nieuwe kleren koopt. Het is vast lief bedoeld.. Maar na ruim 5 jaar gaat het me steeds meer irriteren...) En kwartier later: "oh je dansschoentjes worden ook al te klein.. Oma zal wel nieuwe kopen. Wat voor schoentjes wil je hebben?" Ze heeft nog een halve cm speling in d'r schoentjes.. Dat lijkt me prima. Zijn ook van die echte stoffen balletschoentjes zegmaar.. Dus je kunt prima zien of ze groot genoeg zijn.
Hier een beetje hetzelfde.. Mijn ouders zijn nog maar heel kort uit elkaar (sinds oktober vorig jaar) en ze hebben allebei weer een relatie. Ik twijfel ook hoe ik "de partner van" moet noemen voor mijn zoontje.. Voorlopig hou ik het maar gewoon op de voornaam. Zo noem ik ze zelf ook tenslotte. Op een één of andere manier voelt het heel erg ongemakkelijk om ze opa en oma (of eigenlijk pake en beppe, ik ben van oorsprong fries en zij wonen daar) te noemen. Misschien verandert dit nog wel als het allemaal wat minder "vers" is. Overigens heeft de vriendin van mijn vader mijn zoon nog maar een paar keer ontmoet en ze deed gewoon heel leuk met hem, niet moeder-achtig ofzo. Ondanks dat ze zelf geen kinderen heeft. De vriend van mijn moeder heb ik zelf pas net ontmoet afgelopen weekend, mijn zoon heeft hij nog niet gezien. Blijft een beetje vreeemd vind ik.
als ik bij familie ben nemen zij de verzorging van onze dochter helemaal over.... simpelweg omdat ze dol op der zijn en graag met haar samen willen zijn..