Joh, meissie toch... Heel stiekem ben ik "blij" te horen dat je je nu aan je verdriet over kan geven. Het is allemaal niet niets wat je hebt meegemaakt, hé? Je moet het op een of andere manier een plekje kunnen geven. Dat kan niet als je je eigen verdriet niet accepteerd. Ik hoop dat je jezelf de tijd en ruimte geeft om dit te verwerken. Sterkte en een knuffel!
tis toch een rouw proces joland waar je doorheen moet en met al die spanningen die je erbij hebt vergeet je wel eens wat er gaande is hier moet je toch even de tijd voor nemen hoor meiske dus traantje alleen maar goed zelfs ik heb ze nog wel eens als ik terug denk aan me miskramen maar dan kijk ik naar me mutsje en denk ja leven is hard maar ook erg mooi maar ik kan makkelijk praten ik heb een gezond en lief hummeltje van een mnd oud maar meis ooit komt voor jou ook die mooie dag en kan je weer lachen heel veel sterkte en als je nou weer zoiets hebt je weet me te vinden he mutsie niet ermee rond blijven lopen xxxx deb