Normaal wel, vandaag niet omdat de kleine niet in slaap wilde komen. Vorig jaar stond ik achter de bar in een drukke, rumoerige kroeg, maar om 8 uur hield iedereen zijn mond. Dat had wel iets.
Ik ben altijd stil...een momentje van besef hoe goed we het eigenlijk hebben nu.... alleen op de achtergrond hoor ik dan het gegil van de kinderen die gewoon buiten aan het spelen zijn (spelen = gillen hier) dat vind ik best wel respectloos. Ik vind dat iedereen zelf moet weten of je stil bent of niet maar houd je kinderen wel even binnen die 2 minuutjes zeg!
Wij zijn ook altijd stil en kijken de dodenherdenking op tv. Ik weet niet beter dan dat dit het minste is dat je kunt doen (mits je kindjes stil zijn/niet aan het werk bent oid).
ja wij ook me zoontje niet 2 jaar en kan niet verlangen dat die stil is maar straks moet die wel als we uitleggen waarom we dat doen en sta wel vaker stil bij de gedachten aan de overledenen
ik sta er wel bij stil , maar ga niet 2 minuten doodstil op de bank zitten. mijn kinderen weten ook heel goed hoe het zit en waarom. daar wordt op school uitgebreid aandacht aan gesteedt. een beetje té veel als je het de kinderen vraagt, ze moeten eindeloos films kijken die ze allemaal al 5 keer gezien hebben. maar goed dit soort dingen hebben de meeste hier met jonge kindjes nog niet aan de hand natuurlijk. ze weten wat hun opa doorgemaakt heeft, daar vertellen wij gewoon over nu hijzelf dat niet meer kan. maar wij doen niet specifiek aan 2 minuten doodstil zijn op een bepaald moment.
Hier ook 2 minuten stil geweest, maar dat heb ik ook mee gekregen van uit huis, vroeger moest ik altijd 10 voor 8 binnen komen en mocht ik half uur later wel weer naar buiten toe! Maar uit respect voor de medemens ben ik 2 minuten stil om 8 uur!
Ja, uit respect! Vanaf kleins af aan mee gekregen vanuit thuis. Mede ook omdat mijn opa als kleine jochie de oorlog mee gemaakt heeft! Het verdiend toch wel even zijn moment van stilte. Er zijn genoeg mensen gesneuveld, en er hebben zich genoeg mensen opgeofferd! Maar dankzij die mensen staan we wel waar we nu staan! Respect! Ik wil ook mijn kind dit bij brengen! Ik vind het toch een kleine moeite voor zo'n groot "gebaar" (geschenk) wat hun ons gegeven hebben toen die tijd. Ze hebben zich wel opgeofferd.
Ja wij zijn 2 minuten stil geweest, ik vind het heel belangrijk om mijn kinderen te laten beseffen hoe bijzonder het is dat we in een vrij land wonen zonder oorlog. Tuurlijk besteden we daar ook aandacht aan buiten 4 en 5 mei om. Maar op deze dagen word er toch wat meer extra aandacht aan besteed.
Ja hier ook, en Damien ook. Niet dat ik 'm dat nu al aanleer, hij snapt dat nog nog niet, maar het lijkt alsof ie het aanvoelt. Hij ia alle 3 de keren op 4 mei om 8 uur mooi stil geweest Ik moet tijdens die 2 minuten ook zooo mn best doen om niet te gaan huilen. Als alles zo stil is lijkt het wel of je je dan pas echt realiseert wat er allemaal gebeurd is en hoe vreselijk dat eigenlijk is.. We zitten nu ook 'The boy in striped pyjamas' te kijken, ik zit de hele tijd gewoon bijna te huilen! Die 2 minuten zijn voor mij echt een teken van respect voor alles wat er destijds is gebeurd. Dat ze er dan nu een hele andere draai aan geven en het ook doen voor de oorlogen die er nu zijn in andere landen vind ik dan weer niets, daar doe ik het ook niet voor. Natuurlijk is dat ook erg, maar op een dag als deze herdenk ik de mensen die tóén gevochten hebben, iets wat van Nederland is.
Ja wij hier ook. Mijn ouders komen uit 38 en hebben veel verhalen altij verteld over de oorlog dus ben er ook wel mee opgevoed. Ook ik denk heus de andere 364 dagen na over oorlog maar vind het zo'n mooi gebaar als we allemaal tegelijk met heel nederland kunnen herdenken! Dus ook uit respect ben ik stil en herdenk!
natuurlijk zijn wij even stil geweest. Daar is wat mij betreft geen discussie hier thuis over mogelijk. En manlief is het helemaal met me eens. het is een kleine moeite om even die 2 minuten stil te zijn en de doden te herdenken.
`was ook stil, we waren bij mn moeder en mn zus was er ook met mn nichtje.. Natuuuuurlijk liet Dae een dikke scheet en moesten we onze lach inhouden
Ja wij waren stil. Dit is het minste wat je kunt doen. Ik vind het totaal respectloos overkomen om dit niet te doen, eigenlijk een beetje als verraad aan je eigen land. Dankzij hen voor wie wij 2 minuutjes stil mogen zijn, leven wij nu in vrijheid, hebben mijn opa en oma geleeft, zijn mijn ouders geboren en hier zijn wij!! Dat je daar niet even stil voor wilt zijn, vind ik echt triest.
Ik heb net de film: the boy in the striped pyjamas gekeken. Ongelooflijk hoe die mensen zijn behandeld, van jong tot oud. HOE kun je daar nou niet even stil voor zijn??????