Hallo allemaal, De laatste tijd voel ik me wat onzeker of we wel bezig zijn met de juiste behandeling. Meer dan een jaar geleden zijn we gestart met onderzoeken in het ziekenhuis en bij mijn vriend bleek alles goed te zijn (VCM van 15 miljoen met wel maar 4% normale vorm), maar mijn cyclus lag overhoop dus hier hormonen voor gekregen wat goed aansloeg. Omdat er nog steeds geen zwangerschap volgde, zijn we gestart met IUI in mei. Helaas bleek dat er na bewerking van de zaadcellen er maar 0,1 miljoen overbleef. De IUI is uitgevoerd, maar natuurlijk was de kans nihil dat ik daarvan zwanger zou worden. Nu hebben we het (3 weken later dan deze IUI) nog een keer laten controleren en nu was de uitslag 1,7 miljoen na bewerking. Nu weet ik niet of je hier nog het aantal moet afhalen van wat niet beweeglijk is, ik weet niet of dat al meegerekend is. Als ik de beweeglijke cellen zou tellen van de 1,7 miljoen, blijft er nog 0,9 miljoen over. Mijn gynaecoloog vond 1,7 een fantastische waarde voor IUI, maar ik begin meer en meer te twijfelen, omdat ik in de standaarden lees dat het meer dan 1 miljoen moet zijn. En sommige ziekenhuizen stellen zelfs een grens van minimaal 5 miljoen voor bewerking. We hebben er geen verklaring voor waarom de uitslagen nu zoveel slechter zijn dan vorig jaar. Ik ben heel benieuwd hoe jullie hierover denken en of jullie er meer vanaf weten? Of er ervaring mee hebben? Ik ben net weer begonnen met de hormonen en eerlijk gezegd voel ik me zo moedeloos: waarom doe ik het eigenlijk als de kans toch zo klein is?! Het wachten duurt al zo lang en ik wil niet meer aanmodderen (wat we het hele afgelopen jaar dus al hebben gedaan). Kunnen we niet beter over naar IVF? Niet dat ik daar zin in heb, maar toch. Alvast bedankt!
Eventjes ter info: 4% normale vorm is perfect normaal hoor... Verder hadden wij de eerste keer bij onze onderzoeken (8 maanden geleden) ook een minder goed zaadonderzoek, 2% normale vorm, slechts 10% beweeglijk, maar de fertiliteitsarts vond het een 5/10 waard. Bij het 2de onderzoek leek alles normaal (ookal vond ik de waarden nogal laag), we zaten juist onder het gemiddelde, maar helemaal niet rampzalig. Toen we met iui begonnen merkten we ook dat de staaltjes bij elke poging heel verschillend waren (bewerkt) bij iui1: 8.9 miljoen, bij iui2: 4.7 miljoen en bij iui3: 1.7 miljoen. Bij onze 2de iui merkten ze idd al op dat ze liefst een bewerkt staal van 5 miljoen hadden voor een iui. Bij de laatste iui vertelden ze ons zelfs dat ze het staal eigenlijk erg ondermaats vonden en dat we weinig kans zouden maken met iui op die manier. Iui4 is vandaag helaas stopgezet, dus we zullen nooit weten hoe het staaltje had geweest. De arts maakte zich wel zorgen omdat het zo sterk wisselde zonder enige aanwijsbare reden (en wij natuurlijk ook). Wij gaan nemen nu (verplicht) rust en gaan in augustus verder met ivf. Deels omdat het te lang duurt na mijn laparascopie (endometriose) en anderzijds omdat ze de kwaliteit van de zaadjes echt niet ideaal vinden. Ik weet niet of je hier wat aan hebt, want iedere arts en ieder ziekenhuis bekijkt dit natuurlijk anders.
Bedankt Dora voor je reactie! Wel bijzonder, want ik vind die 8,9 en 4,7 miljoen wel goed klinken voor IUI. Mijn gynaecoloog zou het helemaal geweldig vinden in ieder geval, want ze vond 1,7 miljoen al fantastisch... En dus wel raar dat ze in jou ziekenhuis niet erg optimistisch zijn over die zaadkwaliteit. Mag ik vragen in welk ziekenhuis je loopt? Je laatste zin klopt helemaal: elke arts bekijkt het anders. Toch vind ik het vreemd dat er zoveel verschil in zit, ik zou het logischer vinden als er een eenduidige richtlijn is waar ze zich aan houden. Soms voelt het nu alsof ik aan het lijntje gehouden zo worden (al weet ik niet zo goed waarom).
Ja, ik weet het... Vreemd hé. Bij ons in het ziekenhuis hebben ze liefst 5 miljoen voor een goede poging, in andere ziekenhuizen is het dan weer liever 2 miljoen... Ik ben van België, dus geen idee of je daar iets aan hebt, ik ga naar het Imeldaziekenhuis in Bonheiden (samenwerking met Leuven).
Het blijft een optimalisering van kansen. Bij IUI 1 en 2 bijna 2 miljoen zaadjes. Bij onze derde IUI viel mijn ei een dag vroeger dan normaal en zat er minder dan 24 uur tussen vrijen en IUI. Hierdoor maar 270.000 zaadjes. Ze deden de IUI toch maar (want we waren er toch), en... zwanger!
Mijn man had er een half miljoen na bewerking en de arts vond dat vrij kansloos. Ik kreeg de IUI omdat ik er nu toch was, maar ze gaf ons weinig hoop. Volgens mij zijn dat wel alle beweeglijke hoor, ze noemde het "een sterk bakkie" haha. Maar je leest wel dat je er minstens een miljoen nodig hebt alleen al om door dat schilletje te komen. Wel is bij mijn man zijn zaadkwaliteit toegenomen (verdubbeld zelfs) door het gebruik van pilletjes. Hij slikte Profertil, omega 3-6-9, Vitaal Prostaat (Kruidvat) en vit. C. En hij dronk geen alcohol meer. Maar hij had een spatader in z'n balzak en bij de second opinie in Gent bleek dat hij 0% goede morfologie had. Uiteindelijk bleek ICSI dé oplossing voor ons!