Hoi, Ik heb al 2 weken woorden wisseling met m'n vriend en vraag me af of ik nou zo onredelijk ben als hij zegt. M'n vriend studeerd geneeskunde en is momenteel bezig met zijn co-schappen soms draait ie uren van 50 uur daarnaast werkt hij af en toe nog bij thuiszorg. Het geval is dus zo dat ik vind dat ie niet genoeg doet met ons en in het huishouden enz ik heb het gevoel er helemaal alleen voor te staan en mezelf elke keer weer weg te moeten cijferen voor zijn carriere. Ik werk zelf 26 uur in de week en zorg daarnaast voor onze 2 kids het huishouden, boodschappen enz. Ik kom niet meer aan mezelf toe, zelfs in de weekenden heb ik nooit een moment meer voor mezelf. 2 weken terug ging m'n vriend nadat ie 4 weken druk was geweest met blokken voetballen en daarna na vrienden. Ik was het daar niet mee eens ik heb 4 weken lang alles alleen moeten doen en hem alleen gezien als ie moest slapen daarnaast heb ik al zijn sagerijnige buien moeten slikken en geloof me die zijn niet prettig. Ik vond dat ik wel recht had op een paar uur voor mezelf. Nou dat vond hij dus niet ik stelde me ontzettend aan, en acht wat doe ik nou de hele dag he? Ik werk maar 3 dagen en de rest ben ik vrij. En dan ook nog een zeiken waarom zijn voetbalsokken nog niet schoon zijn:x. Ik ben boos en verdrietig en voel me ontzettend ondergewaardeerd dit is niet wie ik ben. Ik heb een relatie gehad waarin ik mishandeld ben en heb toen met mezelf afgesproken om me nooit maar dan ook nooit meer weg te cijferen voor een man. En wat doe ik? Ik laat weer alles over me heen komen en ga overal maar weer mee akkoord want heb meneer laten gaan en zelfs veel plezier gewenst. Vinden jullie dat ik onredelijk ben? Ik begrijp dat hij het druk heeft, en vind het knap wat hij heeft opgebouwd maar ik vind ook dat hij moet begrijpen dat ik ook nog een leven heb buiten werk en moeder zijn om en hier kom ik helemaal niet meer aan toe. Als hij vrije tijd heeft gaat hij gerust voetballen, naar vrienden, naar studentenavonden en stappen. Ik ben moe, uitgeput en voel me zo op deze manier ongelukkig. Hij is nooit zo geweest het is iets van afgelopen anderhalf jaar daarvoor deed ie van alles in het huishouden en gingen we regelmatig samen of als gezin weg. Eerder konden we over alles praten, maar nu loopt het altijd uit in woorden wisseling waar ik geen zin in heb en hou dus elke keer wijs m'n mond dicht. Op alles wat hij zegt zeg ik 'ja en amen' maar dat trek ik ook niet meer. Pff weet gewoon niet meer wat ik moet doen.
Ik vind niet dat je onredelijk bent hoor... Natuurlijk heeft hij het ontzettend druk en wil hij ook dingen voor zichzelf doen maar hij moet wel snappen dat dat voor jou net zo geld! Jij werk 3 dagen, daarbovenop is jullie kindjes een fulltime job voor je omdat hij "er geen tijd voor heeft" en ook nog eens het huishouden. Jij MOET er ook een keertje uit kunnen!
jeetje meis, wat een rot situatie. erg vervelend voor je. ik vind niet echt dat je onredelijk bent hoor. ik snap wel dat t voor hem ook allemaal erg druk is en dat hij ook een uitlaatklep nodig heeft, want zulke diensten slopen je echt natuurlijk. maar hij kan zijn uitlaatklep ook een beetje proberen te vinden bij jou en t gezin. t moet toch fijn zijn om daarbij te kunnen zijn en t hoort geen verplichting te zijn. ook vind ik ook al ben ik zelf nog geen moeder, dat moeder zijn 1 van de zwaarste beroepen ever is. en jij werkt er nog bij en ik vind dat je dan best wel eens op een voetstuk geplaatst mag worden. ik vind ook wel dat hij je een beetje onderwaardeerd en dat is niet netjes van m. ik kan alleen maar zeggen, probeer er over te praten met m. probeer een oppas ofzo te regelen en dat jullie samen even weggaan, al is t lekker lopen over t strand ofzo en praat praat praat, want dit is niet leuk, voor niemand niet. heel veel sterkte meis en een dikke knuffel van mij!
Ik zou zodra de kans daar is, de rollen eens omdraaien. Opschrijven wat jij elke dag doet inclusief met je kleine en dan mag hij dat eens een dag doen. Dat is jou vrije tijd toch volgens hem? Nou dan is dat dus totaal niet moeilijk en draaid zo een soon to be dokter er zijn hand niet voor om, toch? Kijken hoe hij dan piept. En anders neem je gewoon je tijd. Laat je het huishouden voor wat het is en ga je met je kindje leuke dingen doen. Jammer dan dat ZIJN was niet gedaan is. Dan zet hij die maar aan voor hij gaat stappen en hangt hij hem maar op nadat hij uitgestapt is. Is hij ook gedaan. Want als mannen er alleen om kunnen vechten valt er niet te praten, helaas. Dan moeten ze het voelen voor de ogen open gaan. Heel veel sterkte want ik ken het gevoel er door heen te zitten (zat hier de afgelope 2 weken ook 3 "mannen" het huis uit te kijken nml. 2 zijn er nu naar school en de derde stuur ik eerdaags n hele dag vissen. Kan ik EINDELIJK eens n gedachte afmaken voor er weer n iemand doorheen zeurt, zannikt of klaagt...pfffffffffff. Maar dit valt in het niet bij hoe jij nu zit hoor....kleine frustratie van mij )
nee je bent niet onredelijk. Maar hij ook niet. Het beste is denk ik dat jullie samen vrij kunnen zijn ( allebei verdiend) dus kun je het beste een oppas zoeken als je tijd voor jezelf wilt. Zo doen we dat hier ook. Mijn man werkt in de zomermaanden ook 50-60 uur en dan vind ik het niet meer dan redelijk dat hij dan lekker rust kan houden. Ik werk ook hard dus ik heb ook tijd verdiend. Dan past dus mijn schoonmoeder af en toe op en kunnen we allebei even iets voor onszelf doen.
jeetje meis nee je bent niet onredelijke en geef je zelfs gelijk in je dingen die je zegt hij moet het ook maar is in zien dat er ook andere dingen zijn dan alleen maar werken en je huishouden en je kindjes.. ik hoop dat hij snel bedaard want het is niks als je er samen niet uit kan komen succes..
Ja oppas kunnen we op zich regelen. Mijn zoon gaat regelmatig naar m'n ouders en ze zeggen ook wel dat onze dochter ook heen mag, maar dat wil meneer niet omdat hij haar daar te jong voor vind. Maar ik ben wel degene die die dag dan uiteindelijk voor haar zorgt en geloof me dat doe ik met veel liefde. Ik weet dat hij ook moe is en daar heb ik begrip voor. Maar vind het vervelend dat hij niet begrijpt dat ik ook veel doe en ook wel eens moe kan zijn. @ wilma: ik snap helemaal wat je bedoel met het huis uitkijken hahaha! Mijn zoon van 7 moest ook nodig weer naar school!
Ik denk ook dat jullie een oppas nodig hebben voor af en toe, dan kunnen jullie allebei even bijkomen. Je bent echt niet onredelijk hoor!
Tsja, ik vind voor beide kanten wel wat te zeggen. Ja jij bent druk, maar wat dacht je van hem? Hij heeft net zo hard, en misschien wel harder, die tijd voor zichzelf nodig als jij. Coschappen lopen is echt niet makkelijk. Hij draait ontzettend veel uur daarvoor. Ik kan me voorstellen dat hij zijn qualitytime echt nodig heeft. Maar aan de andere kant kan ik me ook heel goed voorstellen dat jij ook je tijd nodig hebt. Af en toe iets leuks wilt gaan doen. Maar ook gewoon iets leuks met hem wilt doen. Jullie moeten tot een compromis komen met zijn tweeen. Maak hem duidelijk dat het voor jou ook zwaar is om naast je baan in je eentje voor 2 kinderen en het huishouden te moeten zorgen. En regel inderdaad eens een oppas?
Ik zit me net te bedenken misschien moet ik maar 2 keer in de week een schoonmaakster hebben dat zou mij een hoop schelen. Dan heb ik wat meer m'n handen vrij en ben ik wat relaxter en hoef ik ook niks van hem te vragen. We moeten samen zoiezo eens weg. We zijn zo meer huisgenoten dan geliefden. Ik mis dat ook zo ontzettend ff gezellig uit eten. En inderdaad co-schappen lopen is zwaar, er word ontzettend veel van ze gevraagd en ook vaak misbruik van ze gemaakt. Ik moet hier ook mee dealen want straks als hij basisarts is wil hij ook nog gaan specialiceren dus dan zou hij het natuurlijk ook druk hebben. Maar het zou gewoon fijn zijn dat hij mij dan ook waardeerd, want dat is een punt wat ik nu mis. Ik wil hem absoluut niet kwijt, maar heb het gevoel omdat het communiceren nu niet goed gaat dit wel gebeurd. Hij heeft over 2 weken vakantie en gaat dan naar Sudan, dan kan hij lekker uitrusten en bij zijn moeder zijn misschien komt ie dan weer wat relaxter terug.
Ik vind dat je je absoluut niet aanstelt. Jij doet alles zodat hij carriere kan maken, kan voetballen, stappen en vrienden kan zien. Maar wanneer doet hij eens wat voor jou? Als ik eerlijk ben zou ik het niet eens willen dat hij naar Soedan gaat, terwijl jij kapot en moe thuis zit. Zonder tijd voor jezelf. Mijn man is 5 dagen per week van huis ivm zijn werk. Maar in het weekend neemt hij voornamelijk de zorg van onze dochter op zich. En doet hij ook genoeg in het huishouden, omdat ik er soms door de week niet aan toe kom. Maar dat komt ook omdat hij weet hoe zwaar het is met een drukke baby. Laat hem maar 2 weken voor de kids zorgen ipv op vakantie te gaan. Is natuurlijk makkelijk gezegt, want hij heeft al geboekt. Tuurlijk is het fijn dat hij studeert...maar hij heeft een gezin en kan dus niet als andere studenten leven. Dan maar niet voetballen en minder tijd met vrienden. Jij en je kids zijn ook belangrijk. Voetbal en vrienden komen wel weer als het minder druk heeft. Hij zet jullie nu gewoon op de laatste plaats....en hij loopt over jullie heen...
Ik kan best een hoop begrip opbrengen voor beide kanten van dit verhaal. Hij heeft het vast niet makkelijk enzo, dat geloof ik best, maar dit (zie quote) slaat alles! Lijkt me eenvoudig; Jij prikt een datum dat je wat voor jezelf gaat doen en hij mag kiezen: of hij zorgt een dag voor jullie dochter, of hij gaat ermee akkoord dat ze naar je ouders gaat. Ik heb zo'n idee dat ik wel weet welke optie hij zou kiezen...
Ja hij zet ons ook op de laatste plaats en dat is voor hem de normaalste zaak, als hij tussen gezin en studie moest kiezen zou het zijn studie zijn. Soms vraag ik me dan ook af waarom hij dan aan een gezin samen met mij begonnen is. Enne over Soedan ticket is nog niet geboekt hij gaat altijd last minute maarja hij is zo'n eigenwijze die ik niet tegen kan houden. En aan de andere kant denk ik dat het wel goed is als hij even weg gaat ik heb ook wat ademruimte nodig. En dan kan ik de kids mooi een paar dagen naar m'n moeder brengen zonder dat hij zich ermee bemoeit Gisteren kwam een vriendin te eten bij me en hij was gewoon thuis. Ik had haar al een tijdje niet gezien en wou dolgraag bij kletsen. In plaats van dat hij zich bezig houd met de kinderen zit ie achter de playstation ik heb hem netjes gevraagd of hij op de kids let en dat ik in de tuin zit. Reageerde ie totaal niet op. Nou ja ik wil hem ook niet zwart maken, want hij is altijd een geweldige man en vader geweest maar de laatste paar maanden is het allemaal zo minder. Ik ben aan de ene kant ook super trots op hem wat hij bereikt heeft, nog geen 2 jaar terug zou hij worden uitgeprocedeerd was daarmee in de laatste fase van uitzetting en nu is ie alsnog met zijn co-schappen bezig in plaats van gek geworden door alle problemen. Maar dan is er ook weer een kant dat ik nooit respect voor heb gekregen hoe ik me toen in die periode heb gered. Mijn gevoel is dat ik mijzelf op offer voor zijn successen, en hij ziet dit als de normaalste zaak. pff sorry hoor wat een gezeur van me en ook nog eens zo dubbel de ene kant begrijp ik hem aan de andere kant wil ik het anders erg verwarrend. En wil er ook nog niet eens niet met vrienden of familie over hebben, omdat die me altijd zien als een sterke vrouw door m'n verleden en denken dat ik daardoor veel jan hebben maar momenteel voel ik me alles behalve sterk
Regel anders eens een avond met z'n 2tjes? Gewoon die oppas regelen, hij heeft er maar mee akkoord te gaan hoor. En ga dan eens een avond echt goed praten met elkaar. Ga uit eten en luister naar elkaar. Ik denk dat jullie op dit punt vooral even tijd voor elkaar nodig hebben zodat jullie weer meer naar elkaar toe komen... Het klinkt een beetje als een vicieuze cirkel, een gewoonte... Ik herken het wel, dat wil zeggen dat wij ook wel eens periodes hebben waarin we gewoon minder aandacht hebben voor elkaar. Het sluipt er gewoon in.
ik vind je niet onredelijk hoor je heb ook recht op je eigen tijd en ik vind dat hij dat ook maar eens moet begrijpen ik snap dat hij druk is met zijn werk maar als hij in zijn vrije tijd wel kan voetballen en na vrienden kan gaan of stappen kan die ook makkelijk met jullie wat doen ik had dan ook echt me mond niet gehouden succes
Jullie hebben beiden gelijk en beiden ongelijk. Lekker eenvoudig hè? jullie hebben het beiden ontzettend druk, met opleiding, werk, huishouden, kinderen, alles! Het is niet een kwestie van wie werkt er meer of wie doet meer in het huishouden. Probeer met hem te overleggen dat je op 1 van de dagen dat je thuis bent je kinderen een hele of halve dag naar opa/oma op visite laat gaan, en dat je ze ´s avonds ophaalt. Geef gewoon aan dat je dit nodig hebt, niet omdat hij zo weinig kàn doen, maar omdat jij dan rustig kan besluiten om die dag of het huis aan de kant te doen (de grote dingen) of een dag voor jezelf te pakken (lekker de stad in, of koffie drinken met vriendinnen) want die tijd en keuze heb je gewoon nodig. Ben gewoon duidelijk: jij trekt het niet om continue door te stomen, en hij ook niet. Beiden hebben behoefte aan even niet zoveel aan je hoofd hebben, of je nu gaat voetballen of vissen of winkelen of wat dan ook.
vind ook niet dat je vriend onredelijk is, heb zelf alle co schappen gelopen en had gelukkig toen nog geen kinderen
Ik snap wel een klein beetje wat je bedoeld... Mijn man werkt nu in de vakantie ook veel meer omdat de planning teveel mensen op vakantie heeft gestuurd...erg snugger. Maar goed...hij is dus kapot en doet haast niets in huis en neemt nou ook niet echt initiatief met Finn...zelf in bad doen ofzo... Ik baal daar best van...ik wil ook wel eens tijd voor mezelf... Maar aan de andere kant...hij werkt zich kapot nu...dan snap ik best dat hij, als hij dan de ene dag vrij heeft, die lekker voor zichzelf wil houden... lastig hoor! Ben wel blij dat het hier als het goed is na de vakanties weer wat beter wordt!
als hij mag voetballen, (ontspanning) vind ik het wel zo redelijk dat jij ook een keer mag ontspannen., en dat betekend ook gewoon lekker even van jou werk, kinderen, en huishouden weg!