Knuffel lieve @Kristientje! Het zit je echt niet mee.. Ik heb ook zwangerschaps diabetes gehad. Het is meer lastig en gedoe dan iets anders. En je kleintje groeit... dat is het belangrijkste. Die diabetes krijgen ze wel onder controle, met dieet en/of insuline. Komt goed.
En misschien zelfs een verklaring voor je bloedingen? En wellicht zelfs wel een oplossing... we slepen je er doorheen!
T zit je niet mee Niet echt wat je van te voren verwacht en hoopt heb van je zwangerschap.... Ik blijf nog even doorduimen voor je dat ie nog even lekker warm binnen blijft zitten bij je!
Poeh het blijft je ook niet bespaard zeg. Snap heel goed dat de tranen je hoog zitten, en dat is alleen maar goed dat je dat ook toelaat. Het is niet niks. Ondertussen duimen we hier met zn allen verder dat je kleine mannetje nog even bij je mag groeien. Elke dag is er weer 1 he
Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Is heel fijn <3 Hier ventileren en eens flink huilen doen wonderen. Daarna weer met goede moed verder. Dinsdag heb ik afspraak met de endocrinoloog en mijn gynaecoloog. Even kijken hoe en wat. En ga inderdaad aan mijn gyn vragen of de diabetes in verband staat met de bloedingen. Zou fijn zijn moest ik het met een dieet onder controle krijgen! Nu heb ik de laatste dagen last van menstruatiekrampen en lage rugpijn. Geen regelmatige harde buiken. Zijn dit de gewone ongemakken geassocieerd met indalen etc? Herinner het niet van mijn eerste. Tweede kindje nooit ingedaald, zij lag hele zwangerschap dwars.
Doen ze regelmatig een cervix meting? Zou ik wel om vragen. 31 weken en indalen is wel Vroeg voor een tweede of volgende baby, maar t kan natuurlijk wel
Hier sluit ik me bij aan. Als het anders is dan wat je tot nu toe gevoeld hebt dan zou ik ze even bellen... Wij zijn nu overgenomen door het Erasmus/Sophia en zij hebben me op het hart gedrukt te bellen wanneer de pijn dus anders is dan wat ik normaal gewend ben. wanneer het vergelijkbaar is met menstruatiepijn en ik daar bijv ook rugpijn bij krijg was voor hun een alarmerende buikpijn. Liever een keer teveel voor niks gereden en gecontroleerd dan 1 keer te weinig.... Het kan natuurlijk iets onschuldigs zijn, maar ze gaven bij mij aan gister zodra het enigszins te timen valt (dus dat je op/ en afname voelt) meteen bellen.
Wat naar om te horen dat het niet lekker gaat. Ik had zo gehoopt op positief nieuws. Gelukkig sta je onder goede controle. Dat van de krampen zou ik ook zeker even melden, hopelijk is het niets en idd 'gewoon' indalen. Bij mij zijn ze alledrie rond week 32 ingedaald, dus het zou wel kunnen
Net thuis na een dag vol doktersafspraken. Goed nieuws, we hebben waarschijnlijk de oorzaak gevonden! Aan de keizersnede heb ik een niche overgehouden. Op die plaats kan de placenta niet goed aanhechten en laat hij waarschijnlijk steeds een stukje los. Gewoon spontaan, of door harde buiken of geschop van de baby. We hebben afgesproken dat als ik toch weer een grote bloeding krijg of vroegtijdige weeën, ik word opgenomen tot aan het einde van de zwangerschap. En als het nodig is een premature keizersnede. Als het rustig blijft wil ze mij sowieso rond 37 weken opnemen, omdat ze verwacht dat ik ga bloeden eens de weeën beginnen. Ik verlies nu namelijk ook steeds wat bloed na menstruatiekrampen/voorweeën. Verder aangekaart van die lage rugpijn en menstruatiekrampen; de baby ligt heel erg laag, en is bezig met indalen/ingedaald. Ik heb een halve cm ontsluiting, maar bmhals was weer mooi lang: 36 mm. Wel nog steeds te veel vruchtwater maar nu de zwangerschapsdiabetes wordt aangepakt zal dit ook normaliseren. Zo blij dat ik weer door mijn eigen gynaecoloog opgevolgd word en een plan van aanpak heb! Morgen 32 weken dansje, nog even volhouden.
'fijn' dat de oorzaak iig bekend is! En dat er een plan van aanpak klaar ligt. Zal je allicht wat rust geven. Nu heel hard hopen dat de baby nog even een paar weekjes blijft zitten!
Oh “ fijn” dat je nu weet waardoor het ontstaat! Lijkt me een stuk geruststellender dan niet weten waarom je steeds bloedverlies hebt. En ook wel goed dat je zo streng onder toezicht staat! Geeft toch wat rust lijkt me
Oh meis wat een fijn bericht! Fijn ook dat ze eindelijk een verklaring hebben! Nu weet je in elk geval waar je aan toe bent....al zal een langdurige opname je ook zeker niet in de koude kleren gaan zitten denk ik zo..... Ik ga heel hard duimen voor je dat dat niet nodig zal zijn en je nu tot 37’weken lekker thuis kunt blijven bij je gezin!
Ik ben een stille mee lezer. Wat fijn dat je de oorzaak nu weet. Ik duim dat het rustig blijft maar mocht je twijfelen bel dan altijd. Zelf heb ik bij 32.4 dagen een kz gehad ivn foetalen nood en gebroken vliezen. We waren heel bang voor wat er ging komen. Maar ben zo dankbaar dat ze hem er toen uit gehaald hebben wel onder narcose etc. Maar als ze dit niet gedaan hadden was het anders afgelopen. En zeg dit niet om je bang te maken! Maar mocht je twijfelen de aankomende dagen altijd even bellen!
Lief dat je het vraagt Dufel! Het gaat goed. Ben alleen zó ontzettend moe! Zelfs te moe om met mijn telefoon bezig te zijn en dat wil wat zeggen haha Ik merk dat deze zwangerschap me niet in de koude kleren is gaan zitten. En het 'gedoe' rond de zwangerschapsdiabetes vraagt toch meer energie dan ik dacht. Al begin ik het qua voeding ondertussen onder de knie te krijgen. Alleen het prikken is soms nog een dingetje, al lukt ook dit steeds beter. De waardes zijn trouwens goed dus het dieet doet zijn werk Nog steeds op en af licht bloedverlies trouwens, maar verder rustige buik.