ik wist niet waar iik deze vraag moest neer zetten vandaar dat ik hem hier heb geplaatst het is namelijk zo ik heb sinds 2005 de ziekte multiple sclerose ( ms ) In 2007 hebben we na 3 jaar en 2 maanden gestopt te zijn met de pil op de natuurlijke manier ons zoontje gekregen dat ook ons enige kindje zou blijven dacht ik vanwege de ms Nu heb ik altijd graag 2 kinderen gewild maar omdat ik ms heb dacht ik tot het altijd bij onze zoon zou blijven ,omdat de kans er is dat ik blijvend in een rolstoel kan komen,bind kan worden, en noem maar op Maar ik merk dat ik mezelf er steeds vaker op betrap dat ik toch wel heel graag een 2e kindje zou willen een familie lid van mijn man zei 3 jaar geleden al van toen ik zei dat ik graag een 2e kindje zou willen maar dit niet deed vanwege de ms van wij hebben er 3 en een van ons kan dadelijk ook onder een bus f auto ofzo terecht komen en oke dit is ook wel zo . niemand weet tenslotte hoe zijn toekomst eruit zal zien . Maar ik heb al ms de neuroloog zei eens van als ik je zou zeggen over nu en 10 jaar kan je nog lopen wat zou je dan doen was mijn antwoord dan zou ik graag een 2e willen en toen zei hij en wat als ik zeg over 10jaar kan je niet meer lopen en hierop ws mijn antwoord dan zou ik het niet doen maar ik merk steeds vaker dat ik er toch over blijf dromen en het niet naast me neer kan leggen wat zouden jullie doen wel of geen 2e kindje ?
Dat is een beslissing die jullie helemaal zelf moeten nemen, zou ik niet voor je kunnen doen. Het enige wat ik je kan zeggen, luister naar je hart. Hoe is de zwangerschap en de bevalling bij de eerste gegaan? Misschien kan dit je ook helpen bij je keuze.
Oei, dit is echt een rot stelling, aangezien je zelf ook niet weet hoe "jouw" MS uit gaat pakken. Ene kant, de persoon die heeft gezegd dat ook een gezond iemand zomaar kan komen te overlijden (ongeval etc.) heeft wel degelijk gelijk. Ook ons kan dit overkomen! Wij, "gezonde" mensen kunnen net zo goed als jou in een rolstoel terecht komen. Of zelfs erger. Hoe voel je je nu? Denk je dat je het nu aan zou kunnen, samen met je man, 2 kinderen? Hoe denkt je man erover? Zou hij de 2 kinderen in zijn eentje kunnen verzorgen wanneer jij straks in een rolstoel terecht komt, blind bent of zelfs erger? Indien hij dit aan zou kunnen (ook geestelijk, want als jij in een rolstoel terecht komt is dit ook een hele zware klap voor je man!!) en je bent er 100% zeker van, zou ik persoonlijk die gok wagen. Succes!
Hey nancy. Goh wat een verhaal zeg. Moet zeggen dat ik je twijfel best kan begrijpen. Meschien is het iets om je af te vragen hoe je het zou vinden waneer je man de meeste zorg voor je kindje zou doen waneer het met jou mis zou gaan. En hoe hij het zou vinden uiteraard. Voor de rest zou ik je niet echt een goed advies kunnen geven want ik zou denk zelf ook niet weten wat ik zou doen. Het enigste wat ik kan zeggen is dat ik je veel sccs wens met het maken van je beslissing en hoop voor je dat je er snel uit bent en rust kunt vinden. Sterkte ermee.
De zwangerschap van onze zoon en de bevalling zijn gelukkig super gegaan In de zwangerschap maak je een stof aan die goed is voor de ms wel heb je na de zwangerschap de eerste maanden kans op een schub dat is een ms aanval en die kreeg ik toen 3 maanden naar de bevalling van onze zoon
Phoe wat moeilijk voor je! Ik kan beide opties enorm goed begrijpen. Wel zou ik je aanraden volledig op jullie gevoel af te gaan. Willen jullie beide toch nog erg graag een kindje, dan zal het vast helemaal goed komen. Mocht je snel achteruit gaan dan is er zowiezo al 1 kind om voor te zorgen, een 2e erbij is niet een extreme stap. Maar ja aan de andere kant begrijp ik erg goed waarom je het liever niet zou willen omdat je snel achterui zou kunnen gaan. Denk niet dat iemand de keuze zou kunnen maken voor jullie. Maar samen komen jullie er vast uit!
Jeetje wat zit jij in een lastig pakket. Hoe denkt je man/vriend erover? Ik zou er denk ik eens met je arts over praten en zo de risico's inventariseren. Ik kan dus niet zeggen wat ik zou doen. Ik weet niet hoe jij je voelt en hoe de ms zal ontwikkelen. Misschien is het een heel ongepaste opmerking (zeker niet zo bedoeld), maar is iets als adoptie of draagmoederschap iets voor jullie? Heel veel succes en sterkte met de keuze.
ik denk dat je je hart moet volgen... mijn man heeft ernsitge rugklachten en het ziet er naar uit dat hij de rest van zijn leven heel erg veel pijn zal hebben... ik ben blij dat ik nu zwanger ben.... anders hadden we het misschien uitgesteld... ik ben hoofdkostwinnaar en ik draag voor een groot deel de zorg over onze dochter... maar ik ben dolblij met haar.... en blij dat ze straks een broertje of zusje zal hebben.... kijk qua fysieke verzorging is een baby en peuter vreselijk zwaar en vermoeiend... maar hoe ouder ze worden hoe zelfstandiger ze worden.... denk je nu echt dat jij als je over 10 jaar in een rolstoel zult zitten om die reden geen goede moeder zult zijn???? dat je niet voor je kind kunt zorgen???? waarom praat je niet eens met lotgenoten die in een verder stadium van hun ziekte zijn... welke aanpassingen hebben zij gedaan in hun leven die voor jou ook kunnen werken... ik zou er juist nu voor gaan..... zodat je nu de zware zorg nog kunt leveren.... en het is toch ook fijn voor je kindje als het nog een broertje of zusje heeft??? ik wil je veel suces wensen bij je beslissing en onthoud.... de grootste hindernissen zitten vaak in je hoofd..... gr Jose
Dankjewel allemaal voor jullie reacties , ik wil het nog steeds erg graag Als ik geen ms zou hebben gehad dan waren we allang voor een 2e gegaan Ik ga er eens goed over praten met mijn neuroloog ookal zei hij 2 jaar geleden tegen me dat hij die keuze niet voor ons zou kunnen maken Hij zie toen van wat als ik je nu zeg over 10 jaar loop je nog wat zou je dan doen Toen zei ik dan ga ik er voor en toen zei hij en wat als ik zeg over 10 jaar zit je in een rolstoel toen zei ik dan doe ik het niet omdat ik het niet ten op zichte van het kind
wat een moeilijke beslissing.. even mijn eigen ervaring, mijn vader heeft de laatste 20 jaar van mijn leven MS gehad. Ik was ongeveer 12 dat hij in een rolstoel terecht kwam, mijn band met hem is altijd heel speciaal geweest en als iemand beperkt is in zijn bewegen dan vind je wel iets anders zodat je samen een band kunt opbouwen... ik heb een vader met MS nooit een beperking voor ons gezin gevonden eerder een verrijking. Veel succes met het nemen van deze beslissing. liefs, Senso