Lieve meiden, Ik merk dat ik, en vele vlindermama's met mij, vaak hele rare en soms ronduit pijnlijke opmerkingen krijgen n.a.v. het verlies van ons kindje (of het nu een miskraam was, of een doodgeboorte na 42 weken). Van de week kreeg ik er weer 1 naar mijn hoofd geslingerd in de vorm van 'he, wat fijn dat je nu eindelijk mama mag worden he!' Waarop ik zeg: 'ik ben al mama'. Waarop de persoon in kwestie mij droog aankijkt en zegt: 'ja maar, ik bedoel echt mama, van een echt kindje...' Wat moet je nou met dat soort mensen? Kom maar op met alle stomme, idiote, rare, domme opmerkingen. Hoe goed ze ook zijn bedoelt! Wie weet kunnen anderen hier nog wat van opsteken. Voor degenen die willen lezen wat valt onder 'stomme opmerkingen' valt en wat wel/niet te doen bij mensen die rouwen, dan zijn jullie bij deze uitgenodigd om mijn dagboek te lezen op www.pippykelis.vlindersite.nl Vlindermama's, barst maar los!
Helaas blijven mensen opmerkingen maken die je raken. Heb alleen vaker het idee dat sommige mensen dit echt niet bewust doen maar stomweg gewoon niet weten wat te zeggen. Ik heb ook opmerkingen gekregen waar van ik erg boos en verdrietig werd. Mij werd ook verteld toen mijn dochter geboren werd van"nu ben je echt een mama"aan zulke mensen heb ik niet eens de behoefte om het uit te leggen omdat ze het toch nooit zullen snappen. Kan een hele lijst met domme opmerkingen hier neer zetten die mij naar 1,5 jaar nog erg bij zijn blijven hangen, maar probeer nu mijn energie in die mensen te steken die het wel snappen en voor ons klaar staan. Hoe pijnlijk het soms ook is die opmerkingen....probeer maar te denken dat wat je mee hebt gemaakt(en dan bedoel ik alle papa's en mama's die een kindje zijn verloren)wil je jou ergste vijhand niet toewensen en dat ze het niet snappen komt omdat ze zoiets nooit hebben meegemaakt.....en ik hoop voor mijn familie en vrienden dat ze nooit zoiets mee maken. Onze kindjes zullen nooit vergeten worden want ze zitten allemaal bij hun papa's en mama's op een heel speciaal plekje in hun harten. Liefs Vlindertje een trotse mama van Djordy* en Megan
Ja, daar heb je zeker gelijk in hoor. Het zat mij van de week alleen zo dwars, omdat het zo onverwachts tegen me gezegd werd. Werd echt even van m'n sokken geblazen, zeg maar. Ik weet dat veel mensen het niet kwaad bedoelen en dat ze niet weten wat ze moeten zeggen. Maar zeg dat dan ook en gooi er niet opeens zoiets raars uit. Ik gun het een ander ook zeker niet, maar als ze toch eens 1 dagje in onze schoenen mochten staan... Dat zou de wereld voor ons een stukje makkelijker maken.
ja ik ken wel de opmerkingen. Ik heb het soms nog wel is over me miskraam en heb het dan ook echt over mijn kidnje maar helaas denken sommige er anders over. Ik krege de opmerkingen van ja maar is beter zo was vast toch niet gezond. ja en maakt het dat minder erg en uit onderzoek bleek trouwens dat me uk gezond was maar had een infectie. mijn kindje is maar 11 wk bij me geweest maar dat waren mooie weken en denk er nog vaak aan terug. Het lijkt me inderdaad erger om je kindje te verliezen als je al verder zwanger bent maar is een kidnej zo vroeg verliezen dan niet erg. een miskraam of doodgeboorte is gewoon erg en iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om en hoor je te respecteren. het zijn vaak de mensen die er niet mee om kunne gaan die zon opmerking maken. laat de mensen maar denken en opmerkingen maken. mijn uk is in mijn en zijn vaders hard en zal daar nooit vergeten worden. me uk staat op alicia der babysite bij stamboom en op hyves heb ik een gedichtje voor hem. me kleintje heeft ruim 11 wk een plaats gehad onder me hard en zit er nu dik ingedrukt. met 10 wk en 5 dghield het hardje ermee op
Ik heb 6 miskramen en 1 bbz gehad. Opmerkingen als: dan was er iets niet goed dus wees maar blij Na het verlies van Thijs* ben ik hulp gaan zoeken. Zegt mijn peute na mijn opmerkingen dat ik 2 zoons heb: ja maar 1 is dood. Ja zeg ik maar ik heb wel een tweeling en Luuk heeft een broertje. Nee, is niet zegt ze. Dus ik zeg jawel en dat zal altijd zo blijven zegt ze nee, want Thijs* is dood. *Zucht*
Nou Dees, dat verhaal van jou is werkelijk niet te geloven?! Hoe kan in hemelsnaam een PEUT notabene zoiets oerstoms zeggen!? Verder ben ik het met vlindertje eens. Opmerkingen kunnen erg bot overkomen, maar juist totaal anders bedoeld zijn. Toevallig sprak ik gisteren nog iemand over het hele verlies. "En hoe voel je je nu?" vroeg hij. Waarop ik zei, "ik voel me moeder, maar ik mis het mama zijn." Wellicht precies datgene wat die opmerking naar jou Vlinder had moeten betekenen. Maar door haar onzekerheid versterkt ze jouw pijn door te vervolgen met de opmerking 'echt kindje'. Super ongelukkige uitspraak. Ik ben hier eerder een topic begonnen met do's en dont's. Het is fijn de foute opmerkingen eruit te gooien, maar pas op met daar te veel op te focussen, want de goede steun en fijne opmerkingen zijn uiteindelijk juist veel belangrijker.
Dees! Dat jou peut dat durft te zeggen (dat ze dat durft te denken zelfs!). Alsof Thijs* jouw zoon niet is, alsof Luuk geen broer heeft! Bah, dat soort mensen zouden echt het peutenvak niet in mogen. Lovewinnie, wat erg van jou kleine kindje. En dat mensen dan zo ongevoelig reageren. Alsof je dankbaar mag zijn dat je een miskraam kreeg. Idioot gewoon! Mensen willen altijd laten merken dat iets zoveel erger kan, maar wat hebben wij daaraan? Gelukkig heeft uk een hele grote plek in jullie harten, waar hij hoort! Mariella, oh interessant zo'n do's en dont's topic, zal zo even gaan lezen. Je hebt ook wle gelijk dat we ons moeten focussen op de mensen die wel normaal reageren. Maar die kom ik alleen tegen onder vlindermama's. In mijn omgeving zijn ze er echt niet! Dat heeft heel mijn kijk op de mensheid serieus verandert. Zonde he, want we kunnen steun juist goed gebruiken. Maar wie weet zullen ze 'het licht' ooit zien en beseffen dat bagetaliseren niet helpt, maar respecteren wel!
het is vreselijk al die domme opmerkingen. Wij hebben ze ook al gehad, zovan goh balen van je miskraam, (euh ze hebben drie dagen geleefd hoor!) En joh het leven gaat door, je bent zo weer zwanger (we zijn na 4 ivf pogingen zwanger geworden) Van de week zelfs, wij gaan vrijdag weg naar Curacao om er even tussen uit te zijn en alles achter ons te laten zegt een vrouw; sommige hebben alle geluk van de wereld. (ik schoot bijna uit mn slof) Pfff ik moest het even kwijt.
Dit is idd weer zo'n onderwerp waar ik (en jullie allemaal)zo gruwelijk kwaad om kan worden.. Je hebt gewoon echt van die domme mensen,zeg dan niks of wel! Verder laat ik het hierbij want anders ga ik weer koken! @Mariella,hoe gaat het met je meis?
Oh vergo, oh mijn God, oh oh oh oh oooohhhh! Wat heb je gezegd tegen die vrouw? Ik had haar denk gevraagd of ze had willen ruilen! Kijken of ze dan gestotterd had! En een miskraam bij jou zoontjes? Heel bizar, heb er gewoon geen woorden voor! Daisy, ja het is wel een onderwerp waar je nekharen van overeind gaan staan pfff. En dat er zoveel domme mensen zijn he? Wow, ik zie het mensenras met heel andere ogen! Dan heb ik echt meer aan mijn hond of katten, die gewoon even komen knuffelen, puur omdat ze mij lief vinden en aandacht willen. Geen gemeenheid, geen stomme acties, gewoon puur. Soms vraag ik me af wie nu de beesten zijn, maar dat is weer een andere discussie...
Vlinder ik heb niets gezegd, ik gaf alleen maar een blik van je weet wel. Ik mocht van mn vriend niet kwaad worden die vrouw wist er niets van af, maar het kwam op een heel verkeerd moment. En die opmerkingen zullen wel blijven komen helaas. Mijn nekharen gaan ook steeds omhoog als ik die opmerkingen zie en ik wordt ook pissig erom, maar ik hou maar in mn hoofd ze weten niet beter.
ik heb een ander dingetje waarover ik verdriet heb, niet zozeer een opmerking. Mijn moeder en haar man hebben de hele gang opgeknapt en daar hangen nu 4 fotolijstjes. Twee met de meiden van mijn broer er in en twee met vraagtekens voor de baby's van mijn zussen die nog geboren moeten worden. Dus ik vroeg... en Bas dan? Ja zegt mijn moeder die hang ik er niet bij hoor, daar word ik verdrietig van. hallo, en ik dan? hoe verdrietig denk je dat ik ben? en nu wordt hij ook nog overgeslagen!
Wij kunnen ons zo boos maken over sommige vragen van mensen. Dan vragen ze aan mijn man hoe het met mij gaat! Omdat ze het zo erg vinden dat Lindy* overleden is. En of ik de spanning van deze zwangerschap nog wel aan kan. "JA, EN IK DAN!" zegt mijn man dan. "HET IS OOK MIJN KIND!" Net of het voor de mannen niet erg is dat ze hun kindje verloren zijn. Maar hier denken veel mensen volgens mij niet bij na. Zo kunnen toch ook aan de man vragen hoe HIJ zich voelt?
Loopy, wat naar! Ik kan me enerzijds wel voorstellen dat je moeder geen foto wil ophangen in de gang. Het is ook wel erg privé. Maar anderzijds hoort hij er ook bij. Kan ze niet een ander aandenken aan Bas ophangen? Niet een foto, maar iets wat hem symboliseert, zoals bijv. een geboortelap ofzo? Of een echofoto? Wij hangen ook geen foto op van Sterre, maar wel de mooie geboortelap die mijn schoonmoeder heeft geborduurd voor haar.
Loopy, wat erg zeg... Maar idd een mooi idee om een mooi symbool voor Bas* op te hangen. Hij hoort er immers ook bij! Miranda, ja vreemd is dat he? Alsof je man geen verdriet heeft?! Raar hoor...
ik heb zelf nog geen kindje verloren maar ik probeer toch altijd rekening te houden met de mensen die wel een wondertje zijn verloren die kleine wondertjes zijn ook jullie/hun kindjes ik vind het heel erg dat sommige mensen gewoon doen alsof er nooit iets is geweest verschrikkelijk gewoon
Dank je Sylvia. Ja, het is onvoorstelbaar dat mensen zoiets kunnen zeggen of doen... Maar dat zegt meer over hen dan over ons he
hoi meiden hoop niet dat jullie het erg vinden dat ik even inbreek, maar inderdaad die stomme vragen van mensen snap ik best dat jullie daar ontzettend boos om kunnen worden mijn nicht heeft 4 kinderen 1 daarvan angel is overleden na de geboorte, zij mag gewoon niet zeggen dat ze 4 kinderen heeft want volgens men heeft ze er maar 3 ze word daar ontzettend verdrietig van natuurlijk dus ik begrijp jullie maar al te goed alleen laatst had ik dus ook een heel stomme opmerking een moeder van school heeft haar kindje verloren met 17 weken en ik vraag aan haar hoe het met haar gaat stom stom stom natuurlijk bedoel weet donders goed hoe het met haar gaat maar ik was met stomheid geslagen omdat ik haar dus elke dag zag en dus elke dag vroeg en hoest met baby alleen nu kreeg ik dus een antwoord wat ik totaal niet verwacht had, heb haar natuurlijk wel gezegd dat dat stom van mij was maar absoluut niet verkeerd bedoelt loopy persoonlijk vind ik dat jou kindje geen gedenkteken is bas* is hier ook geweest het heeft alleen niet zo mogen zijn dat oma ook foto's kon op hangen van bas* terwijl hij speelt en groeit, toch zou ik je moeder vertellen hoeveel het voor jou zou betekenen dat bas* toch ook erbij hoort hij hoort er tenslotte ook bij overleden of niet knuffel nathalie