Hoi, Sinds ik hier op het forum meelees en schrijf en ik een kindje heb (na 5 lange jaren wachten) word ik me steeds meer bewust van de 2 keer dat het mis is gegaan. Toen het gebeurde ben ik er redelijk snel overheen gestapt, maar nu komt het soms toch wel hard binnen. Ik heb in 2004 een missed abortion gehad met 11 weken en in 2006 een vroege spontane miskraam. Vooral bij de eerste keer dat het misging voelde ik me heel erg zwanger, hadden we het al verteld aan onze ouders enzo. Ik had mijn ouders toen sokjes in een lijstje gegeven. Toen Thijmen geboren was, had ze ze meegenomen om voor Thijmen te gebruiken. Maar ik kon dat echt niet. Ik kon ze ook niet weggooien, dus nu liggen ze in een doos. Toen had ik voor het eerst echt zoiets van, ik had nu een kindje van 2 kunnen hebben! Pas geleden kwam het volgende gedichtje in me op, dat wilde ik met jullie delen: Vandaag zag ik een vlinder, fladderend van bloem tot bloem. Was jij dat mijn kindje? Vannacht zag ik een ster, stralend aan de hemel. Was jij dat mijn kindje? Ik voel het licht en de warmte in mijn hart, dan weet ik zeker dat jij het bent. Thnx dat ik even mijn verhaal kon doen. Liefs Rosa
Oh Rosa wat verdrietig dat dit jou ook overkomen is... Goed dat je hier het verhaal van je twee vlindertjes hebt gedeeld met ons. Hebben zij ook hun eigen plekje hier! Heel veel sterkte met je verliezen meid.
Echt een heel mooi en warm gedichtje! Bedankt voor het delen van je verhaal. Sterkte met je vlindertjes!
Thnx voor jullie berichtjes! Vond het erg fijn om het hier een keer op te kunnen schrijven. Het is nu al best wel lang geleden en eigenlijk praat ik er niet vaak meer over omdat ik dan ook zo'n gevoel heb dat mensen denken... heb je d'r weer...
Hier kan je altijd terecht meid! Wat heb je een enorm lief gedichtje met ons gedeeld... ik zie hier buiten in de vlinderstruin al het hele jaar vlindertjes fladderen... Ik vind het altijd weer een teken van onze twee vlindertjes daarboven... Liefs, Josien