Helaas heel herkenbaar...Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van jullie 3 vlindertjes! Wij zijn vorig jaar een zwanger geraakt na onze 3de IVF behandeling van een 2ling. Maar we hebben niet lang mogen genieten van onze zwangerschap omdat ik een infectie kreeg tgv de B streptokken. Met 6 weken heb ik een MK gehad en is ons eerst vlindertje bij ons weggevlogen en later die week hoorde we dat ook het andere kindje het niet ging redden omdat de infectie het vruchtzakje had aangetast. Twee dagen later heb ik met 7 weken een spoed curretage gehad omdat ons vlindertje nog niet vanzelf was gekomen en de infectie gevaarlijk was geworden voor mij. Ik heb onze kleine vlindertjes een naam gegeven met een speciale betekenis, Rangi* en Jaden* Rangi* betekend heaven or the sky en Jaden* betekend God has heard. Deze namen zijn samen zo toepasselijk en waar, God heeft onze gebeden verhoord door onze twins bij ons te brengen, maar nu wonen zo eeuwig in de hemel. Nu bijna een jaar geleden heb ik het nog steeds heel erg moeilijk met het verlies van onze twins. Ik draag een hangertje aan mijn ketting van een embryo 2ling ( foto staat in mijn alblum) om ze altijd heel dicht bij mij te hebben.
Sommige mensen hebben echt een gigantische plaat voor hun kop! Meid heel veel sterkte met dit verlies.
mensen die van die nare rare opmerkingen hebben zijn over het algemeen mensen die of zef kei hard zijn of waar altijd alles voor de wind gaat. zo heeft de opmerking je moet leren genieten van een kastanjeboom in bloei mij heel veel pijn gedaan. waarom moet ik daarvan genieten ik had een miskraam gehad wat dacht hij wel of een kind is niet zaligmakend hoor. en je bent nog jong verschrikkelijke opmerkingen. Wat ik ook erg vind is het doodzwijgen er wordt niet over gepraat meer het is geweest gister en vandaag is een nieuwe dag met nieuwe dingen. dit doet me voornamelijk heel erg veel pijn. we hebben nu drie miskramen gehad en een vroeg geboorte maar als iemand zegt 4 keer een miskraam dan haal ik fel uit het is drie miskramen en een vroeg geboorte hoor. toch probeer ik wel altijd in de schoenen van die ander te gaan staan want hoe zou ik reageren als ik dit allemaal niet meegemaakt zou hebben. miriam
Het is heel moeilijk...van alle kanten. Mijn nichtje Jennifer is met 34 weken overleden in de buik van mijn schoonzusje, en een dag later geboren. Oneerlijk..zó oneerlijk. Sorry dat ik het zeg, maar de meest debiele idioten krijgen gezonde kinderen, en een gezinnetje van mijn schoonzusje, met zoveel liefde en zo gewenst....en die maken dit dan mee Het is voor de familie en vrienden eromheen ook een onwerkelijke gebeurtenis. Mijn schoonzusje zegt ook wel eens wat voor stomme opmerkingen mensen maken. Gelukkig kan ik heel open en eerlijk met haar erover praten en dan probeer ik wel eens duidelijk te maken dat je als buitenstaander juist extra voorzichtig je woorden tracht te kiezen en dan júist iets doms zegt..er zíjn namelijk geen goeie dingen om te zeggen.. Je probeert ze hoop en moed in te spreken, maar hóe dan? Daar zijn toch geen woorden voor? Het zwijgen erover is het ergst zegt ze, alsof jennifer er niet is ofzo Ik snap die gevoelens heel goed, maar ik probeerde haar ook uit te leggen dat je wel graag over jennifer wil praten, maar de vraag van "hoe is het nou met jou en de situatie omtrent jennifer" is ook gewoon heel dom. Tuurlijk voelt ze zich kut en rot en moe en verdrietig en...alles. Wat ik eigenlijk probeer te zeggen is dat het voor de buitenstaanders óók heel moeilijk is. Je wilt namelijk nooit iemand opzettelijk kwetsen, maar soms weet je gewoon niet wat je moet zeggen...en niks zeggen is ook niet goed. Ik hoop aanstaande zondag positief te testen, en ik zal het (als het zo is) als eerste aan mijn schoonzusje willen vertellen (omdat ze dat bij mij ook heeft gedaan toen ze zwanger was van jennifer)...maar ik weet eerlijk gezegd niet hoe ze het gaat vinden. Tuurlijk zal ze blij zijn voor ons, maar zou ik haar er ook erg verdrietig om maken?
Ja Female, dat is ook zo. Maar je hebt het over hoop en moed inspreken en dat is lief bedoelt hoor. Maar je hebt nu niks aan hoop en moed. Hun leven staat compleet stil, want hun kind is dood. Dat is voor de omgeivng moeilijk, maar voor de ouders... Daar kun je je echt geen voorstelling van maken, hoe hard je het ook probeert. Dus vandaar geef ik als advies: probeer ze geen moed, hoop, geluk of wat dan ook in te spreken. Want die is er niet. Zeg gewoon eerlijk: ik vind het zo erg en ik weet niet wat ik moet zeggen... En luister naar wat zij te zeggen hebben, of laat ze gewoon uithuilen. Woorden worden gigantisch overschat, een knuffel of arm om je heen doet veel meer.
Mooi gezegd, want zo is het wel... Alle goed bedoelde opmerkingen kunnen echt verkeerd overkomen. Maar ook mensen die niet zwanger kunnen worden hebben hier last van. Dit is een verborgen verdriet voor veel mensen. Heb er trouwens van de week nog een keer een gekregen... Zijn jullie al bezig voor een tweede, want het is natuurlijk wel leuk als er niet zoveel leeftijdsverschil tussen zit! grrrrr,waar bemoeien ze zich mee... Ik heb heel bot gereageerd...Ik bern nu 4 keer zwanger geweest en ik heb 1 kindje goede score hè!
ik ben in maart bevallen met 21 weken, ik was 22 juli uitgerekend. midden in de zomer dus, kreeg laatst een opmerking,waar ik ook helemaal niks mee kon. "je had het anders wel getroffen met deze slechte zomer,anders had je het zo warm gehad in je laatste weken en met je bevalling midden in de zomer" Nou maakt me niet uit hoe warm ik het anders had gehad tijdens de bevalling! mooie of slechte zomer! warm of koud! mensen bedoelen het vast allemaal goed maar soms....
Toen na een al moeilijke zwangerschap, tweelingbrusje verloren na een paar weken, nog bloedingen, nierstuwingen, ons meisje werd geboren na bijna 24 weken zwangerschap, en na een half uurtje stierf, zei m'n schoonmoeder doodleuk: "Je bent nu toch tenminste van al die ellende verlost." Claire, heel veel sterkte met je verlies meid. Laat de mensen maar lekker lullen, ze weten gewoon niet beter... Hier ook twee mk's en een vroeggeboorte en vaak worden het ook drie mk's genoemd, en dat terwijl ik een levend wezentje in m'n armen heb gehad, kan ik zo kwaad om worden. Hier drie zwangerschappen van vier kindjes en ik heb er hier nu eentje gezond rondlopen... dus moet ik nu blij zijn dat ik een gezond meisje heb en niet meer denken aan de andere kindjes... echt makkelijk gezegd hoor! Natuurlijk ben ik supergelukkig met m'n meisje, maar dat neemt het verdriet om de andere kindjes niet weg. En dan die vraag wanneer er nog een kindje komt Ik weet niet meer wat ik er op moet zeggen; dat ik bang ben om nog een kindje te verliezen en dat de kans echt reëel is dat het weer gebeurt? Dat ik sowieso weer een moeilijke zwangerschap tegemoet ga (platliggen en weeënremmers vanaf 13 weken en een cerclage)? Dat ik überhaupt niet weet of het wel kan lukken omdat het van Ana-Lucia al met IUI moest?
jeetje wat een (gedeeltelijk) herkenbaar verhaal. Volg gewoon je eigen gevoel, het is jouw leven en welke keuze je ook maakt het is altijd de juiste omdat het jouw keuze is
Zelfs mensen die zelf geen kinderen kunnen krijgen kunnen hele vervelende opmerkingen maken. Een jaar geleden sprak ik zo iemand. In een gesprek over hoe moeilijk het is als je graag een kind wilt maar deze niet (kan) krijgt zei zij tegen mij; Maargoed, jij weet dat het wel kan bij jou! Waarop ik zei, Nee dat weet ik niet! Ik weet dat ik zwanger kan raken maar of ik ook echt een gezond, levend kind op de wereld kan zetten dat weet ik niet. Tja en daarmee was de toon gezet zoals je je kunt voorstellen..... Laatst nog iemand die tegen mij zei dat door een hoge bloeddruk de zwangerschap niet mis kan gaan want je krijgt dan immers gewoon met 3 maanden medicijnen en dan gaat alles goed. (had zijn ook gehad) Nou idd als ik toen maar medicijnen had gekregen dan was Sven nu ruim 1,5 geweest en had hij hier bij mij aan tafel gezeten! Ze was voor het gemak ook maar even vergeten dat ik al bijna 7 maanden zwanger was en al die tijd al een hogere bloeddruk had. Maar die medicijnen kreeg ik niet, de verloskundige vond een aanhoudende bloeddruk van 90 (onderdruk) niet alarmerend genoeg om mij door te sturen. Wel even lekker hoor dit soort dingen spuien bij mensen die het minstens zo goed begrijpen als ikzelf. Ohja over dat mannen er geen verdriet van zouden hebben, ik durf te zeggen dat mijn man er misschien nog wel meer moeite en verdriet van had dan ik, hij stond echt werkelijk machteloos en dat doet zo'n pijn! Liefs, Miek
hoi allemaal, wilde toch ook even iets kwijt in dit topic ik heb voor 3 mnd terug ook 'waarschijnlijk' een mk gehad ik dacht aan een gewone menstruatie die heel heftig was met veel stolsels toen ik naar mn ha ging en ik mn verhaal vertelde zei ze me dat het ook een mk kon zijn, omdat het al een week geleden was was dat niet meer te achterhalen,magoed ik wel verdrietig en onzeker mijn naasten zeiden bijna allemaaal ach wat loop je te zeuren je weet het helemaal niet zeker, of nou het was nog helemaal geen compleet kindje met 5 weken, of nou het was toch mis dus dan is het maar goed ook. allemaal heel lief bedoeld om me gerust te stellen maar het hielp mij niet van mn verdriet af sterkte voor iedereen
nu ik er toch over na zit te denken: ik slik ook antidepressiva etc waardoor ik niet zwanger 'mag' worden dus het werd nog als een fout gezien ook.. zo van jij kunt het toch niet aan...
hoi hoi jaa die stomme opmerkingen daar zijn mensen goed in ook naar mij toe vooral ooo maar je bent nog jong je vind zo een andere man en nagéamo en destiney zijn ook nog jong die kennen hun vader niet eens dus kan je makkelijk een andere papa voor zoeken of jaaa maar jullie wisten toch dat hij zou overlijden uhm ja dat wel maar moet het daarom minder pijn doen, of ja het was zijn tijd he om te gaan alleen gisteren brak bij mij écht mijn klomp en was ik even totaal uit het veld geslagen, mijn schoonzus belde me op dat ze nog even moest nadenken over het as van Angélo (ik wil daar hangertjes van laten maken voor de kinderen) want tja het zijn dan wel zijn kinderen maar jij bent niets vroeg haar hoe bedoel je ik ben niets nou zegt ze hij wilde toch geen relatie meer met jou dus je bent niets gewoon ooit eens een vriendinnetje geweest meer niet jullie zijn niet getrouwd, nee zei ik nogal logisch als hij 4 dagen voor de trouwdag overlijd, daarentegen is hij niet bij mij weggegaan hij is alleen de rust op gaan zoeken, nee hoor zegt ze hij wilde niets meer met jou heeft hij zelf tegen mij gezegd, nou dat vind ik raar aangezien 2 dagen voor zijn overlijden hij nog zei ik hou van je en zelfs op de dag dat hij overleed dat nog heeft gezegd en een week daarvoor zij hij we zien wel wat de toekomst ons brengt maar we blijven altijd samen volgens schoonzuslief allemaal niet waar , tja zegt ze en dus ben je dan helemaal niets van Angélo (wel typisch dat wij dus al jaren geen contact hebben met haar en zij Angélo dus eigenlijk niet eens kent) maar goed sorry voor het lange verhaal moest het even van me afschrijven hoe bedoel je stomme opmerkingen knuffel nathalie
Oh Nathalie, wat een vals *****! Is helemaal niet waar gewoon, Angelo was en is nog steeds stapelgek op jou, de liefde van zijn leven, de moeder van zijn kinderen. Onthou dat he, ze weet niet waar ze het over heeft! Little baby, sterkte meid... Mensen weten echt niet wat ze zeggen.
Aaargh! Wat een qklmgjklmghiwijf is die schoonzus Nathalie! Laat je niet gek maken hoor! Angelo hield en houdt nog steeds van jou en de kinderen! Hij had gewoon wat rust nodig! Jeetje toch, hoe ze het maar in haar hoofd haalt om zoiets te zeggen, beseft ze dan niet dat je al genoeg pijn hebt!
jeeeeetje mamaatjevan5, je hebt zijn kinderen ondere je hoede en hun het leven gegeven en dan ben je niets.....en je ging trouwen, bewijst dat niet genoeg dat hij van je hield en het is al pijnlijk genoeg dat jullie hem zo moeten missen. Wat een enorm egoistish *censored* kreng. Wens je heel veel sterkte en laat je niet gek maken
hey meiden bedankt voor jullie lieve berichtjes en als ik dacht dat dat alles was nee dus, het as van Angélo kunnen ik en de kinderen naar fluiten dat krijgen we niet punt, wat blijkt mijn schoonmoeder heeft achter mijn rug om een andere begravenisondernemen genomen en de kosten zelf betaald dus is de urn haar eigendom , hier kan ik waarschijnlijk niets aan veranderen, het enige wat ik kan proberen volgens de notaris is het as neer te zetten als erfrecht en dan krijgen mijn kinderen wel weer een gedeelte van het as zelfs de fincaniele middelen probeert ze naar zich toe te trekken volgens haar is dat niet wat mij en de kinderen toekomt maar is dat van haar omdat hij 2 weken bij haar stond ingeschreven, ben dus al vanaf maandag druk bezig met brieven schrijven, bellen enz enz ik blijk wel degelijk rechten te hebben als zijnde zijn partner dus nu moet ik alles wat zij gedaan heeft terugdraaien, hier zit je op te wachten in je rouwperiode maar goed zij heeft dus alles aangevraagt op haar naam (zelfs het weduwe pensioen ) Zelfs de notaris heeft gezegd wat deze mensen doen is onmenselijk en toont van geen respect en geen moraal wat een walgelijke mensen zijn dit (ik zal de scheldwoorden die ze zei maar achterwege laten) ik houd jullie op de hoogte van de nieuwe soap die in mijn leven afspeelt geweldig knuffel nathalie
&^%$£"&! Kan je het niet aannemelijk maken at jullie leefden zoals in een huwelijk? Ik weet niet hoe het zit hoor, maar als je kunt aantonen dat jullie leefden als man en vrouw dan heb je ook meer rechten. Echt, wat een afschuwelijke mensen. Ze willen wel nog de kinderen zien?!