Voor diegene die in de thuiszorg werken: hebben jullie privé contact met cliënten of familie er van? (nee dit is niet nav mijn eerdere topic: iemand verliefd op mij?!) Ik weet dat er detectives zitten die van alles proberen uit te pluizen Ik heb bijv. nav 2 overlijdensgevallen een kaartje gestuurd naar het adres (partner bleef achter). Ik vind dit een kleine moeite. Nu ligt er een cliënt in het ziekenhuis en heb ik even een bloemetje laten bezorgen. Ik vind dit echt een heeeeele kleine moeite. Ondanks dat het natuurlijk officieel volgens de regels niet mag..... stellen heel veel cliënten het dus WEL op prijs!
Ik heb ook een jaartje in de thuiszorg gezeten en er waren ook verschillende patiënten die aan mij m'n privénummer vroegen. Ik vind dat persoonlijk niet kunnen in het kader van werk en privé gescheiden houden. Ik ben betrokken en empathisch ingesteld, maar tot op zekere hoogte.
Ik heb zelf schoongemaakt bij iemand die ik al eerder kende dan dat ik daar begon. er werd netjes aan beide partijen gevraagd of we er problemen mee hadden en dat was niet zo. Een kaartje sturen nadat iemand overlijd vind ik heel normaal als de persoon al een tijdje een cliënt van je is.
Ik vind het niet kunnen ( werk en privé enzo...) Maar wel ontzettend lief en menselijk Ik zou dat ook erg waarderen..
Ik werk ook in de thuiszorg. Kaartje vind ik heel attent, bloemen vind ik te prijzig en vreemd om dat namens jezelf te geven. Namens het team kan het wel vind ik.
ik werk in de thuiszorg als verzorgende en heb mail contact met kinderen van cliënten. ik vind dit ideaal. als ze vragen hebben of ik loop ergens tegen aan dan vind ik het echt ideaal. verder bij hele belangrijke dingen geef ik mijn telefoonnummer.
Ligt eraan denk ik.. Mijn ouders hebben ook thuiszorge voor mijn zus, en als ze bevallen zijn, krijgen ze vaak wel een kaartje. Ook zijn er een aantal met de baby op visite geweest. Als mijn zus komt te overlijden, krijgen er een aantal wel een kaartje, ook die in het verleden voor haar hebben gezorgd, maar dit heeft mn moeder wel eerst gevraagd.
Een bloemetje sturen lijkt mij nou niet erg! Ik heb een cliënt die samen met mijn man en mij wil uit eten en daar heb ik ook duidelijk tegen gezegd dat dat niet mag/ ik wil het ook niet. (niet om de cliënt maar om werk en privé gescheiden te houden. Ik heb wel eens gehad dat cliënten bij mij wat besteld hadden van een actie en dat ik het samen met de kinderen heb gebracht.
Ik deed voorheen altijd hetzelfde ja! Geen echt privé contact maar bij zulke situaties vond ik een kaartje een kleine moeite. Dat werd enorm gewaardeerd! Nu ben ik werkzaam in de psychiatrische zorg en hier houd ik wel echt strikt afstand. Heel bewust dus. Geen kaartjes of niks.
Ook hier een thuiszorg medewerker Het ligt heel erg aan de cliënt vind ik, werk nu 8 jaar bij dezelfde organisatie en 2x een cliënt gehad waar ik een wat hechtere band mee had. Toen deze overleden kreeg ik ook een rouwkaart thuis, 1 van de 2 is overleden tijdens mijn vakantie en de dag dat ik thuis kwam vond ik de kaart in de bus en uitvaart was dag erna. Daar ben ik toen ook naar toe gegaan, ondanks dat ik normaal echt tijdens mijn vakantie afstand neem van mijn werk. Dus nee, ik vind het opzicht niet raar. Ook wij mensen van de zorg zijn immers maar mensen en soms raak je net iets meer betrokken bij iemand. Maar ik zou het dus niet bij iedere cliënt doen.
Nee precies bij sommige heb je dus wel echt een band. Toen ik nog intern werkte en een van 'mijn' bewoners lag in het zkh ging ik altijd z'n vrouw opbellen. Even kletsen. Vond ze altijd zo attent!
de 2 vaste verpleegster van oma zijn ook geweest bij de crematie van oma. dat vonden we heel fijn. ze hebben 8 jaar lang, 5 dagen in de week contact met haar gehad. Ze kwamen op haar verjaardag ook altijd even langs om een gebakje te eten. Ik denk dat het er aan ligt hoe lang je contact me iemand hebt, en hoe de 'samenwerking' verloopt. Sommige mensen heb je nou eenmaal meer een klik mee dan anderen. En dan vind ik het alleen maar fijn dat er ook mensen zijn met gevoel en die wel om anderen geven. Een kaartje/bloemen kan iemand zo ontzettend opfleuren. Het moet alleen je prive leven niet gaan beïnvloeden.
Ik werk al jaren in de thuiszorg en heb Mijn vaste route met vaste cliënten Maar ik heb met niemand zo band dat ik dat Zou doen. Ligt aan mij zelf ik hou heel bewust Afstand op bepaalde manier Als ev er word van ons wel verwacht om naar Begrafenis te gaan dus indien nodig ga ik dan ook uit functie Maar zal nooit bosje bloemen sturen als cliënt In zh ligt. Ik ben heel erg van werk en privé gescheiden houden
Dt had de verpleegster van mijn oma ook. Maar op een gegeven moment maakte ze daar dankbaar gebruik van en ging ze zelfs 's avonds bellen met de vraag of ze morgen een uurtje eerder wilde komen. Toen zijn er wel duidelijke afspraken gemaakt.
Een kaartje kan ik begrijpen, maar een bos bloemen bezorgen ? Wow valt mn mond best van open. Een cliënt van mij heeft ook in het ziekenhuis gelegen, er is in een week twee keer een collega vanuit functie langs geweest (woonbegeleiding) maar dan brengen we hooguit wat kleding van hem mee, geen cadeaus oid. (Van het ophalen krijgt hij ook gewoon een rekening voor km vergoeding! )
Ik zie het probleem ook niet zo. Ik vind het goed dat werk en privé gescheiden zijn hoor, maar heel eerlijk gezegd vind ik de afstand tussen menselijk en gezonde afstand wel erg groot. Dat bedoel ik niet negatief, maar het valt me op. Dat is best jammer. Ik begrijp heel goed dat je in de thuiszorg geen grote kadoos gaat geven of andersoms; iets aan mag nemen. Maar ik vind dat je daar met gezond verstand best wat soepeler in kan zijn. Want.. we zijn ook nog gewoon mensen waarin het voor kan komen dat je een band met iemand hebt. En heus, ik begrijp die afstand, het is nodig, want het kan ook tegen je gebruikt worden, maar het is ook best jammer dat je niet even zonder twijfel of een gek gevoel een kaartje kunt sturen, een bloemetje of gewoon wat extra's doet. En andersom; jammer dat je het al benauwd moet krijgen als je cliënt jou iets wil geven in de vorm van een bloemetje of klein kadootje, gewoon omdat ze blij met je zijn.
Ik werk nu zo'n 16 jaar in de thuiszorg en probeer het zoveel mogelijk gescheiden te houden. kaartjes worden meestal vanuit het team gestuurd. 1 stuurt het op of hij gaat rond tijdens de vergadering zodat we er allemaal wat op kunnen zetten. soms sturen we ook wel eens een kaartje namens ons zelf. maar we zetten NOOIT ons adres erop. die geven we ook nooit. ook geen telefoonnummers. als ze post willen sturen dan kunnen ze dat naar ons wijkgebouw doen. dan komt het ook bij de juiste persoon. telefonisch contact gaat via de werktelefoon. hetzelfde met de emails. bosje bloemen vind ik lief van je maar eerlijk gezegt een beetje overdreven. ik heb eerlijk gezegt ook nooit gehoord dat iemand dit deed. je kan best empathie tonen maar dat hoeft niet door je adres of telefoonnummer te geven, steeds te bellen enz. ik heb een enkele keer dat een client met wie ik een goede band had, naar een verzorgingshuis ging. sommige heb ik 1x samen met een collega bezocht. en dan is het klaar. ik heb teveel narigheid gezien door een te nauwe band. clienten die er teveel van dachten (a la relatie, handtastelijk), we hebben mensen gehad die mn collega's regelmatig op de thuistelefoon belde voor allerlei dingen en zelfs clienten die bij collega's op de stoep stonden! clienten waarderen het echt wel, begrijp ik maar je geeft er ook vaak een verkeerd idee bij. ze kunnen ook dingen van je verwachten. zo had ik een collega die af en toe wel eens voor een client thuis gehaktballen braadde. gewoon het gehakt wat de client had gekocht en die geen familie had om dit te doen. client verwachte toen van collega dat ze dit vaker deed. daar heb ik niet zo'n probleem mee, ik heb er geen last van maar wel ik wel last van heb is dat clienten dit dan ook van alle collega's gaan verwachten. en het raar vinden dat die ene collega het wel doet en wij niet. wij waren hierdoor de pineut. konden niks goed doen. de andere was het "lieverdje". die ene collega deed dit dus vaker bij clienten. even een boodschapje, tussendoor koffiebezoekjes omdat ze dat zelf gezellig vonden enz. tuurlijk, de clienten waardeerden al die aandacht maar het verstoorde wel de relatie tussen de client en de andere collega's die dat dus niet deden.