Lieve Mensen, Wij zijn voor de eerste keer zwanger. Net 6 weekjes alles heel erg spannend en nieuw. Heb vorige week krampjes gehad en last van gevoelige borsten. Vandaag alleen zo verdrietig. We zijn heel blij met de zwanerschap en eigenlijk is er niet een reden om zo vreselijk overstuur te zijn. Ben gestopt met roken en probeer alles zo goed mogelijk te doen, maar ben erg onzeker.. Zijn er aanstaande moeders die hier ook last van hebben? Mensen om mij heen zeggen dat het komt door de hormonen. Graag jullie reactie x
Heel herkenbaar hoor Maureenx! Ik begon heel zwaar over alles na te denken aan het begin en over dingen waar ik helemaal niet aan wilde denken, bijvoorbeeld dat ik ineens bang was dat ik geen goede moeder zal zijn of stel je voor dat vriendlief en ik uit elkaar gaan enz. Ik herkende mezelf af en toe niet terug. Bij mij was het na de hormoonpiek gelukkig over, geloof dat dat rond de 12 weken was. Het is niet fijn, maar herinner jezelf eraan dat het echt door de hormonen komt en dus ook weer overgaat! Voor nu een knuffel voor jou en lekker genieten ondertussen!
Ik had de eerste maanden enorm last van emoties die ik niet onder controle kon krijgen. Moest soms gewoon m'n werk bellen dat ik later kwam, omdat ik 's ochtends niet kon stoppen met huilen Lekker laten gaan Het is enorm lastig, maar hormonen doen gewoon rare dingen met je!
Hahaha heel herkenbaar, ben nu 34 weken zwanger heb er denk ik 20 weken van gehuilt soms zelfs tot ergenis van man lief!!! En nu soms nog je hebt me zo aan het huilen, niets om je schuldig over te voelen heeft gewoon met hormonen en alle veranderingen te maken!!! Geniet er lekker van ook van je huil buien!!!
Klopt, ik durf niet lekker te genieten omdat we de drie kritieke maanden nog niet door zijn. Probeer alles zo goed mogelijk te doen maar pieker over alles. Fijn om te horen dat jullie dat ook hebben gehad. Het zal een combinatie zijn van stoppen met roken hormonen en moe zijn. Ik hoop alleen dat dit niet de hele zwangerschap gaat duren... Zouden die huilbuien in zo een vroeg stadium ook door de baby te voelen zijn?
Knap dat je bent gestopt! Maar die huilbuien is niets aan te doen denk ik. Ik ben overdreven emotioneel geweest tot een week of twaalf. Daarna ging het beter. Nog wel eens springen de tranen ineens in mn ogen, maar niet meer bij alles (zoals in het begin). Volgens mij heeft je kleintje daar nu nog geen last van. Als je nou heel lang somber en verdrietig blijft is het misschien verstandig om eens met je verloskundige te praten, maar ik denk dat het nu 'er gewoon bij hoort'. En ook de meiden hierboven hebben dat emotionele allemaal gehad. Komt goed!
Ik was ook bang dat het de hele zwangerschap zo zou blijven, of erger nog dat het steeds erger zou worden misschien wel. Maar gelukkig: ik ben helemaal happy nu en geniet echt volop! Hoop dat het bij jou ook gauw overgaat!