Hey meiden! Mijn dreumes van nu 14 maanden heeft vanaf zijn geboorte al moeite met alleen in slaap vallen. Wij hebben alles geprobeerd in die tussentijd. Wiegen was het enige wat hielp, maar dit hoefde gelukkig niet meer toen hij wat zwaarder werd. Wel in bed de fles en als hij sliep pas in bed leggen. 3 weken geleden is hij ziek geworden en was hij snachts heel veel wakker. We hebben hem toen tussen ons in gelegd wat hem veel rust en genoeg slaap gaf. We vinden het beiden ook niet erg, hij ligt over het algemeen heel goed stil snachts. Ik wil er nu wel naartoe om hem in zn eigen bedje te kunnen leggen en hij dit ook ziet als een fijne kamer en bed waar hij veilig alleen kan slapen. 2 nachten geleden toen hij nadat hij wakker werd in zijn eigen bed en tussen ons in heb gelegd(ik weet ‘t, makkelijke weg dit, ook omdat ik weet dat hij echt maar dan ook echt niet gaat slapen) was hij dus constant over me heen aan t wiebelen en ons aan het wakker houden. Ik werd dit een beetje zat en heb hem in zijn eigen bed gelegd.. gezegd dat hij daar ook kan slapen. Lastig natuurlijk, maar dat dit een pittig nachtje werd wist ik op dat moment. Ik was namelijk deze keer niet van plan om toe te gaan geven. Het was huilen huilen huilen, weggelopen, bij hem blijven staan, rustig over zn rugje gewreven, constant ging hij staan. Weer weggegaan.. en zo gingen we nog even door. Uiteindelijk ben ik van half 1 tot kwart voor 3 bezig geweest. Net voordat ik dacht; ik wil slapen en ik ga zo opgeven, ben ik zijn kamer ingestapt en heb ik flink mijn stem verheven. Gezegd dat het nu echt klaar was en ik vond dat het nu echt tijd is om te gaan slapen. Dit doe ik normaal nooit, ik ben namelijk van mening dat dit bij een dreumes van deze leedtijd averechts werkt. Maar nee, hij werd stil. Begon heel kort met huilen en ik speelde er nogmaals op in door hetzelfde te zeggen op een ietswat pittigere toon. Eindelijk, hij werd stil en ging slapen. God wat heeft me dat veel bloed, zweet en tranen gekost. Ik vind het verschrikkelijk namelijk hem zo te laten huilen. Nu net weer t zelfde, flesje en op bed. Weer huilen en dacht, dit word me weer een avondje. Maar toen ik zn kamertje terug in liep, hem op zn rug legde met tutje en weer op dezelfde manier tegen hem praatte, ging hij slapen! Ik wist niet wat ik mee maakte!! Ik heb altijd gedacht dat dit averechts of helemaal niet zou werken. Klopt het dan toch dat een andere toon wel degelijk kan werken of is dit puur toeval denken jullie?
Ik heb dat een keer bij de oudste gedaan. Kan me niet meer herinneren hoe oud ze precies was maar ouder dan 1. Ze was al avonden lang alles uit dr bed aan t gooien om vervolgens heel hard te huilen omdat ze het terug wilde. Na dus 10x terug gegaan te zijn ben ik haar kamer binnen gegaan (Iets wilder dan normaliter) en heb gezegd "en nu ga je slapen!". Ze werd stil en heeft het daarna nooit meer gedaan.. Shame on me.
Hihi ze proberen echt alles uit he! Maar blijkbaar heeft het gewerkt dus. Niets ergs aan hoor, ik denk dat dit wel degelijk een manier van leren is voor hun als blijkt dat het toch wel indruk maakt. Ik voelde me ook echt schuldig, kleine ventje heeft er altijd wat moeite mee gehad. Maar ik ben nu ook zo trots!
Heeft mijn man ook een keer gedaan, werkte als een trein! Soms helpt het gewoon even om ze uit de situatie te halen ofzo...
Welnee, van de week hier ook. Maar dan vanwege a) het in de keuken zijn, b) het bewust omgooien van t waterbakje van de katten. Beiden mag ze niet en dat zit er al zo lang in, dat ze dat nu echt wel weet. Alleen ik verlaag mn stem ipv dat ik m verhef en ik zeg precies hetzelfde als anders ook niet harder ofzo, maar ze let wel gelijk op.
Ik las pas dat ze rond deze leeftijd (15 maanden) gaan beginnen met manipuleren. Niet bewust hoor, en ook niet perse negatief.. maar ze willen iets en gaan een manier proberen om te krijgen wat ze willen totdat ze tegen een obstakel aanlopen. Blijkbaar is jouw stem een obstakel en geeft hij (voor nu) op. Rond de 2 jaar worden ze (nog) slimmer en gaan ze andere manieren verzinnen om te krijgen wat ze willen, dan word het manipuleren van een situatie bewuster. Manier A werkt niet, misschien werkt het wel op manier B. Maar goed, dat is een probleem voor later, haha. Voor nu dus een manier gevonden. Misschien niet de manier die je zou willen, maar blijkbaar is het wel effectief
Ik mag hopen hier wel aan de max van de creativiteit te zitten hoor. Ik heb hier denk ik wel de vreemdste manipulatie. Was afgelopen nacht en vanavond flikte ze t weer. Echt woordjes gebruiken doet ze maar weinig, ze kan wel basis dingetjes opvolgen zoals waar is hamster gebleven? Of pak je beker maar! Overigens uitsluitend als ze daar zin in heeft want oostindisch doof kan ze ook prima wezen. Maar ineens verbaasd ze je dan met "koelkast" (nou niet echt een woord wat je oefent, althans wij nog niet) "hou van jou" enz. Overdag tijd en ruimte zat om te oefenen spelenderwijs maar nee, keuvelt en drentelt in de rondte, rustig boekje lezen vergeet t maar. Zoeeffff en ze is weer weg. Maar goed afgelopen nacht en vanavond was t weer raak, meisje zit niet lekker in dr vel en moet geregeld ff oprecht getroost worden, prima hoort erbij. Eenmaal de tranen weg en de snik er uit gaat ze spontaan ineens heel erg dr best doen om woordjes uit te spreken, wijst ze dr vest aan en moet ik zeggen wat t is en dan spreekt ze t ineens bizargoed uit kijkt mij met een hele grote grijns aan en wijst t volgende aan en dat gaat zo met nog 3-4 dingen wat volledig nieuwe woorden zijn en soms ook niet de makkelijkste. Maar al die tijd is ze wel mooi uit bed en zit ze op mijn heup in dr kamertje, en uit bed dat was t eerste plan! Bekertjes water, dorst, honger was ik op voorbereid, niet op spontaan woordjes leren om maar uit bed te zijn en blijven.
Ja dat lukt nog wel als ze zo klein. Wacht maar tot ze ouder zijn Haha. Nu lacht dochter het weg en blijft ze vaak doorgaan..
@Vero0504 Haha, ja slimme meid. Blijkbaar een update gehad op het gebied van taalontwikkeling en dat moest direct getest worden. Heel leuk! Behalve de timing dan
Ja vooral de grote grijns er onder doet t m. Tis dat je t aan de ogen ziet dat ze je in de maling neemt.
Ik verlies de controle over mezelf ook wel eens hoor. Als meneertje weer zin bij is dat hij gewoon een paar uur blijft gillen Soms wordt ik dan ook boos. Hier werkt dat soms ook. Maar merk wel dat ik het dan nirt boos maar consequent moet zeggen en het echt niet menen. Een mini beetje twijfel van mijn kant en het werkt niet. En ligt ook wel aan meneer zijn bui denk ik.
Wat fijn te lezen dat er meerdere zijn. Het nachtje heeft toch zijn vruchten afgeworpen. Had gedacht er veel langer mee bezig te zijn maar hij begrijpt het nu al. Gister hem wakker op bed gelegd en wilde weer huilen.. hoefde alleen maar te zeggen “shhhh.. ga maar lekker slapen”. En hij gaat serieus gewoon slapen! What?! Nou echt, ik weet niet wat ik mee maak. Rond 3 u snachts werd hij nogmaals wakker en heb ik even met m gekroeld, maar ook deze keer weer wakker teruggelegd. Zei preciest zelfde en dat werkte weer. Uurtje erna kreeg hij een hoestbui en had daar veel last van. Deze keer werkte het niet, maar huilen deed hij niet meer als ik hem teruglegde. We zijn aan het afbouwen en proberen, dus het hoeft niet perse ineens altijd te lukken. Zo fijn dat het gewerkt heeft! Vooral dat consequent blijven is heel belangrijk. En idd niet boos, maar meer de toon.
Ze zijn soms ook gewoon oostindisch doof, hoe consequent je t ook zegt. In mn handen klappen en dr volledige naam roepen en ze draait 95% van de gevallen wel direct om Edit: het luisteren is dan een tweede maar gehoord heeft ze t.