Niet willen eten... Ik zit er doorheen

Wat ik vaak doe is compromis sluiten. Eerst 2 hapjes groente, dan stukje vlees, weer 2 happen groente en dan weer stukje vlees, enz. De vlees ligt bij mij of mn man op t bord. Ook scheppen we kleine porties op een klein bordje zodat het overzichtelijk is. En uiteraard complimenten geven als ze het goed doen!
Suc6!!!

 

Heel herkenbaar hier met een kleuter van 4 dus ik lees even mee.

 

mijn kinderen zijn net zo oud en eten net zo weinig.
Ik ben er heel relaxed onder. Eten ze niet, dan niet. Dat is niet mijn probleem. Maar ze krijgen niet iets anders ter vervanging. Ik biedt het aan en ik ben van mening dat kinderen zichzelf niet uithongeren. En ik weet wat ze bijna altijd lekker vinden dus dat probeer ik wel 1 of 2x per week te koken. Dat is nog geen garantie dat ze eten, maar so be it. Ik kan het eten moeilijk naar binnen duwen als ze niet willen.. Zolang ze groeien, ontwikkeling, gezond en gelukkig zijn, lijkt het me geen probleem.
'Snoepjes' zijn hier overigens gewoon multi-vitamine-tabletten..

 

Hier een goede eter maar als hij eens erg moeilijk doet om uit te testen, hebben we een mooi tafeltje in de keuken staan. Dan mag hij daar gaan zitten mokken en terugkomen als het bordje leeg is. Als het 'publiek' uit het zicht is, is het gedoe meestal ook snel over en het bordje leeg.

 

Je kookt hopelijk als je een uur in de keuken staat, wel dingen die jij en eventuele partner lekker vinden?

Hier ook kinderen van bijna 4 en 2. Ze eten ook niet, Dochter al heel lang niet, zoon sinds een paar maanden niet. Wat ze wel eten is witte rijst, gekookte en gebakken aardappel, dochter lust soms wortel, zoon lust mais en kikker erwten. Dochter proeft soms nog wel van het vlees. Maar het merendeel van de avonden ( Nasi, pasta, aardappels groeten vlees, maaltijdsalade, soep ) eten ze niet of bijna niets mee. Maar ik hou ook geen rekening met hun qua portie groote hoor. Alleen aardappels en rijst maak ik extra, maar vanavond heb ik niet voor hun gekookt. Ze kregen een bordje met rijstwafels, gekookt ei, banaan. Want we aten bulgur salade "wat ze toch niet lusten"

 

Mijn dochter is 2,5 en ze eet ook niet meer. Ik maak me hier niet druk om en ga ook geen strijd aan. Eet ze dan mag ze na het eten een ijsje, eet ze niet, krijgt ze yoghurt, vindt ze prima trouwens .
Ik kook ook niet echt extra hoor, wel eens per week groentesoep, dat eet ze dan wel. En 's middags geef ik een schaaltje/bordje met komkommer, tomaatjes en peentjes als snackje, ze ziet het ook als een soort snoep, ze vraagt er vaak naar.

 

Geen leuke fase maar wel een veelvoorkomende en eentje die erg lang kan duren. Hier gaat het avondeten ook al iets van 1.5 jaar wisselend, van 0 happen tot 2x opscheppen. Hij krijgt geen alternatief maar heeft ie al een paar dagen slecht gegeten eten we iets wat ie 9 van de 10 keer wel eet, zelfgemaakte groentesoep en spinazie bijvoorbeeld en hij is gek op snoeptomaatjes en komkommer dus dat krijgt ie regelmatig als middagsnack of als salade bij het avondeten zeg maar...voor het groente effect. Met 4 jaar kan je misschien wel wat regels/compromissen gaan opstellen maar dat is met 2 jaar niet echt een optie. Als we met z'n drieën eten heb ik er eerlijk gezegd wel wat minder moeite mee als zoontje niet eet dan wanneer man laat is en zoontje en ik dus samen eten, snap je frustratie dus wel maar probeer het toch wat los te laten...

 

Tja, hier precies hetzelfde, maar ik maak me er geen seconde druk om. Als ik iets overhoud dan vries ik het bijna altijd in en vaak geef ik het dan aan mijn moeder. Ik gooi dus bijna nooit wat weg.

Waarom zou je je er zo druk om maken. Wij gaan gewoon eten, wie wil eten eet gezellig mee en anders maar niet hoor.

 

Als het om het eten weggooien gaat, kan ik je adviseren om, net als suusjeuh, gewoon geen rekening met ze te houden, qua hoeveelheid. Ik kook ook altijd maar een klein beetje extra. Als ze dan weinig eten, (wat hier maar zelden gebeurt) eet ik dat beetje extra zelf op. Als ze veel willen eten, sta ik wat af van mn eigen bord Dus alles gaat hier hoe dan ook wel op.

 

Hier al jaren deze fase. Oudste is nu zo ver dat hij meestal wel wat eet. De jongste is echt drama. Eet de meeste avonden niet. Hij moet aan tafel blijven zitten en soms proberen we er een hapje in te praten maar meestal lukt dit niet. Heel frustrerend inderdaad maar ik ga er van uit dat het ooit wel een keer over gaat

 

Doen wij ook, anders gaat idd al het vlees op en 'zit ze daarna vol'... (dochter van 6). Toen ze kleiner was, hebben we er meer dan dat ook verder geen aandacht aan besteed. Niet eten is prima, alleen geen alternatieven, geen snoep en honger na het eten is bord opwarmen en alsnog eten.
Vooral niet druk om maken: gezonde kinderen hongeren zichzelf namelijk echt niet uit

 

Ik kook nog steeds niet extra voor m'n kinderen, of juist zoveel dat ik het kan invriezen. Of de volgende dag kan verwerken in de lunch of avondeten. Ik gooi het echt niet weg. (En ik sta al helemaal geen uur in de keuken)
Mijn zoontje heeft tot z'n 6e geen avondeten gegeten, nu gelukkig wel. Nu zit hij op 1 eetlepel groente, een halve aardappel of 1 eetlepel rijst en een half portie vlees (halve hamburger ofzo)Dochter (4,5) meestal minder vlees en iets meer groente.

Mijn tip: laat het los. Willen ze niet eten? Prima, dan niet. Maar dan niet gaan zeuren om een boterham een half uur later. Bij mij weten ze ook dat ze daarna echt niks meer krijgen.

 

Wij bepalen wat we eten, zij bepalen hoeveel ze ervan eten...
Meestal eten ze beide goed hier.
Alleen als er eentje echt het bordje leeg eet, zeg ik vaak iets van zo wat zit jij lekker te eten 😄... Verder maken we ook geen opmerkingen over hoeveel ze eten.
Ze moeten ook niets; een x at mijn oudste al de tweede avond bijna niets, toen hebben we haar gezegd dat ze echt twee hapjes moest eten. De schat deed dat en spuugde vervolgens bij het naar bed gaan alles er weer uit...
Ze krijgen altijd een toetje, als onderdeel van de maaltijd.

Voonaamste is om het gewoon leuk en gezellig te hebben aan tafel. Praten over hoe lekker jij het vindt en gewoon over hoe de dag was...
Oudste heeft toen ze baby was voeding(en) geweigerd en dat is het enige echte advies geweest toen, wat we dus altijd gedaan hebben.
Nu nooit echt problemen meer, tenzij ze niet helemaal fit zijn...

 

Dit!

Vandaag schoof ons zoontje zijn bord opzij en riep meteen vlees (lag nog niet op zijn bord). Dan zeg ik echt dat hij eerst groente moet eten en anders ook geen vlees. Hij at gestoofde prei wat hij lekker vind dus het was voor hem meer dat hij gewoon meteen vlees wilde dan dat hij het niet lust. Wij zijn er wel wat streng in dan. Je eet van alles wat of je eet niet. Ik ga ook niet in discussie en anders maar honger. vlees krijgt hij altijd pas op zijn bord als er ook al wat groente en aardappels gegeten zijn. Ander vullen we de buik met vlees en dan zijn we klaar.... Nou mooi niet hahaha!

 

Onze oudste van net 5 is ook een slechte warm- eter.Gevolg dat het eetmoment helemaal niet leuk was. Ook geeft ze helemaal niks om waarschuwingen ed.

Dus hebben we bedacht dat we haar moeten 'hebben'met iets wat ze erg graag doet: tv kijken!
Ze krijgt tot 19.00 uur de tijd om haar eten op te eten (of in ieder geval goed te eten, niet alles hoeft op). Als het 19.00 uur is moet ze gelijk op bed. En als ze dus eerder klaar is mag ze nog tot 19.00 uur tv kijken. We worden verder ook niet meer boos oid, aan haar de keus wat ze gaat doen.
De eerste keer is ze inderdaad om 19.00 uur gelijk op bed gegaan. DRAMA!!!
Sindsdien gaat het prima en kan ze nog lekker even tv kijken.

Ze is erg trots op zichzelf als ze dan haar hele bord op heeft gegeten. Om die reden krijgt ze niet een heel bord vol eten waar ze vooraf al tegenop kijkt om het op te eten.

 

vlees pas geven als het eten op is, willen ze niet eten dan niet maar dan ook geen alternatief geven. anders denken ze ooooh krijg toch wel wat anders als ik mn bord niet leeg eet!

TS sterkte de komende dagen...

 

Hier precies het zelfde!
Nu is onze zoon gek op noodels. Dit eten we vaak 1x per week met groente en kip. Toch iets wat hij normaal eet.

 

Hier ook kinderen van 2 en 4. Wij doen absoluut niet moeilijk met eten, vaak eten ze wel redelijk goed, soms willen ze niet eten wat ik heb gekookt. Dan krijgen ze gewoon 2 boterhammen (gebeurt eens per week/2 weken). Hebben ze in ieder geval eten gehad en krijgen we 's nachts geen drama omdat ze honger hebben.

Ik houd dan ook geen rekening met de kinderen doorgaans. Qua hoeveelheid eten man en ik iets minder als zij wat meer willen eten, qua soort eten maak ik gewoon wat we zelf lekker vinden, maar heel afwisselend (vlees, vega, pasta, rijst, aardappelen, etc).

We vragen wel altijd van de oudste om een hapje te proeven, maar als ze iets niet lekker vindt mag ze het gewoon uitspugen en hoeft ze het verder niet op te eten (erg gevoelig qua overgeven). Jongste eet doorgaans beter en meer dan de oudste.

 

Hier krijgen de kinderen ook gedoseerd vlees, dus als beloning na wat hapjes aardappel en/of groente.
Nou hebben we twee redelijk goede eters, maar als ze niet willen, prima. Meestal yoghurt als toetje en ze zijn nog nooit wakker geworden van de honger. Hooguit dat de boterham er de volgende dag bij het ontbijt wat sneller ingaat.

Verder komt het op mij over alsof je teleurgesteld bent in je kinderen, dat zij niet waarderen dat jij voor hen een uur in de keuken hebt gestaan. En ik lees er ook uit dat het late tijdstip van eten ook bijdraagt aan het slechte eetgedrag.
Dus, maak keuzes daarin. Het soort eten dat mijn kinderen het lekkerst vinden, is meestal in hooguit een hakf uurtje klaar: stamppot met een vleesje, aardappels/vlees/groente, pasta of rijst met een simpele saus. Van di laatste kan je met net zoveel moeite dubbele porties maken en invriezen.
Ik vind het heel leuk om uitgebreid te koken maar dat doe ik voor mn man en mezelf, als de kinderen het lekker vinden is het mooi meegenomen. En niet op dagen dat ze naar het kdv gaan, dan eten we zo simpel mogelijk.