Ik vraag me eigen af of er meer mensen gestopt zijn met het traject. Van onze zoon ben ik spontaan zwanger geraakt. Hij is prematuur geboren waar na er tegen ons gezegd werd dat het voor mij niet verstandig was ooit nog zwanger te raken. Ja 12 maanden toch op consult geweest en toen werd aan gegeven dat het in principe wel zou kunnen en wij gewoon voor een tweede kindje mochten gaan mits mijn gezondheid stabiel bleef. Na een jaar niet zwanger te zijn geraakt Terug naar de gyn geweest het semen was niet fantastisch maar met onze leeftijd en al een kindje scoorde we hoog op de berekening. Uit eindelijk nog in totaal 3 jaar zelf moeten proberen. Afgelopen november december toch iui traject met hormonen in mogen gaan vol goeden moed. Tot we een keer 1.3 en een keer onder de miljoen, 10miljoen, en een keer 23 miljoen? Al lijkt die laatste niet te kloppen 'zou er net zo veel zaad voor als na opwerking geweest zijn' Omdat we twee keer zo laag zitten geeft iui bijna geen kans gaven ze aan en moeten we over ivf/ICSI gaan na denken. Echter hebben mijn man en ik besloten dit traject niet in te willen gaan. We hebben zo veel geluk dat ons zoontje er nog is aangezien hij een moeilijke periode heeft gehad zowel in mijn Buik tot spoedkz als op de Nicu. En we zijn bang dat als we nu alles op alles gaan zetten en een kindje mischien nog vroeger komt we ons eigen altijd schuldig zullen voelen. Maar ook de rust die we terug willen in ons gezin. Ons zoontje moet vaak naar het ziekenhuis voor long en hersen problemen. Ik zelf voor mijn hart en mijn man voor een oor probleem. We zijn ook gewoon ziekenhuis moe. Maar toch voeld het dubbel aan de ene kant wil je zo graag iets maar aan de anderen kant wil je het loslaten.
Ik zou dan meer een soort van pauzd in lassen . Bijv een half jaar niks doen. Ook niet tempen enzo. Mochten jullie na dat half jaar zijn "bijgekomen" en er nog hetzelfde over denken als nu en 1 kindje voldoende vinden, dan is het een goede keuze om te stoppen. Is er na een half jaar rust nog steeds de ondwingbare wens voor een 2e kindje, dan zoh je kunmen kijken of de rust ervoor gezorgd heeft dat jullie toch nog verder gaan. Wat een moeiljke keuze meid!! Dikke knuffel!! Onthoudt.... geen van de 2 keuzes is een slechte keuze!!
Jeetje wat een nare tijd hebben jullie al moeten doormaken! Ik heb hier geen ervaring mee, maar wij hadden even in een onzekere tijd gezeten met zware medicatie waarin we niet wisten of wij ooit kindjes gingen kunnen maken omdat medicatie soms veel kapotmaakt. Wij hebben wel een hart voor dieren dus hadden we besloten dat als het niet ging lukken, we ons gingen focussen op een grote familie dieren om onze liefde aan te geven. Ik vind de gedachte hierboven om het even los te laten voor een tijdje en nadien terug te beginnen indien jullie echt nog wel willen een hele mooie. Probeer terug te genieten van elkaar, jullie gezinnetje, te genieten van de seks en dus niet enkel om kinderen te krijgen zodat jullie je ook gaan beter voelen. Ik hoop dat jullie er hier samen en gelukkiger uitkomen.
Wij hebben wat langer iui gedaan voor de tweede. Ivf wilden wij ook niet, en alshet bij 1 kindje zou blijven waren we ook tevreden geweest. De zesde iui was hier raak, vaak ook maar met rond 1/1,5 miljoen zaadcellen. Het blijven kansen, elke maand gooi je met de dobbelsteen. Het is ook echt zwaar. Geniet van elkaar en je mooie gezinnetje!
Het is ook ontzettend zwaar. Wij zitten ook weer in de molen voor een 2de. Eerste is uiteindelijk na de 2de verse ICSI tp gelukt. Hadden maar 1 embryo uit die punctie dus ons zoontje is een echt wonder. Nu bij deze ronde heb ik 6 embryo's en is de 2de cryo tp weer mislukt. Heb er nu nog 3 maar ik ben zwaar aan het overwegen mochten deze niet lukken er ook mee te stoppen. Het wordt met de tp zwaarder en zwaarden emotioneel. Misschien dat ik ook wel zeg na de cryo's dat ik een pauze in las. Het is een ontzettend zwaar traject en elke beslissing die je ook maakt zal altijd juist zijn. Wil je dan ook even een dikke knuffel geven ♡
Wij staan in principe open voor pleegzorg. Mijn man was een pleegkind. Maar willen dan dat onze zoon ouder is en het begrijpt.
Hele dikke knuffel lieverd❤️ Volg vooral je gevoel hierin! Zoals @RoGiJuLi al zegt: je kan ook een pauze inlassen en mocht het over een tijdje toch weer ‘kriebelen’ dan pakken jullie het weer op. Wat je ook doet, het is allemaal goed! Er is geen goed of fout hierin. ❤️❤️❤️❤️❤️
Naast wat @RoGiJuLi al schrijft, is het een idee om een afspraak te maken met een gynaecoloog in een ziekenhuis dat is gespecialiseerd in het voorkomen/behandelen van vroeggeboortes? Volgens mij zijn de (meeste) ziekenhuizen met een nicu dat. Zo te lezen is het alweer een tijdje geleden dat jullie voor het laatst zo'n consult hebben gehad en de medische wetenschap staat niet stil. Misschien is het goed om met een arts de mogelijke scenario's door te nemen met de behandeltechnieken van nu ipv met die van jaren geleden.
Wij zijn een poos gestopt. Dit voelde uiteindelijk toch niet goed en na een half jaar rust hebben we de stap weer gemaakt. We kregen geen rust bij de gedachte niet alles te hebben geprobeerd. Maar we zijn er wel heel anders ingegaan de tweede keer. We hebben gepraat met een maatschappelijk werkster. En we hebben het aan vrijwel niemand verteld. Dit gaf ons heel veel rust. Dus neem de tijd. Laat je extra informeren waar dat kan en zoek evt hulp. Dat is geen schande, er spelen veel factoren mee
Ik begrijp je volledig. Ook echt dat ziekenhuis moe zijn. Voor ons eerste kindje hebben we 2 jaar in het ziekenhuis gelopen. Helaas is ons kindje ook te vroeg geboren. Ik geloof dat we elkaar niets hoeven uit te leggen over wat je dan meemaakt en de zorgen en het zkh traject daarna. Ook wij besloten toch voor een tweede te gaan. Nu helaas ook weer 2 jaar bezig in het zkh en op een miskraam na nog geen zwangerschap. Het begint ons ook op te breken. Zeker met alle afspraken voor ons zoontje in het zkh. Knap dat jullie deze beslissing hebben kunnen maken. Weet niet of het al definitief is? Wens jullie iig heel veel sterkte!!
Wat heftig van je miskraam, en ook al zo een tijd bezig. We kunnen ook altijd de deur op een kier laten. Maar a. 's week nog mri scan van onze zoon en denk dat de uitslag daar van ook echt wel bepalend word. Hij heeft door zijn zuurstof problemen na de geboorten en ernstige flaring cyste vorming gehad. Nu krijgt hij een mri om te kijken hoe het er nu uit ziet, daar naast nog zijn long problemen. Indien dit een slechte uitslag is zal de deur eerder helemaal dicht gaan als je snap wat ik bedoel.