geen tips want ik heb er nog steeds last van jay is nu 17 maanden en ben meteen gestopt toen ik wist dat ik zwanger was. het is wel minder geworden maar bij stressvolle dagen of gezelligheid mis ik het wel eens.. maar doe het niet weet ook zeker dat ik nooit meer ga roken.
@ muis Ik ben chronische ziek en kreeg te horen dat de kans op zwangerschap voor mij heel klein zou zijn Egoïstisch als ik was bleef ik dus roken waarom Zou ik mijn verslaving opgeven als ik toch geen kindje kan Krijgen Ja ik weet het heel stom en egoïstisch en in et begin ook veel Spijt van gehad maar zo dacht ik nu eenmaal en toen de gyn Me vertelde dat het met 6 weken pas voedde via de navelstreng en mijn gerook dus niet binnenkreeg voelde ik Me al snel minder schuldig Na 1 maand was ik zwanger en ben toen ook meteen gestopt met roken Maar ik ben het met je eens dat je beter voor die tijd kunt stoppen en als ik het over kon doen zou ik voor die tijd gestopt zijn
Ik neem aan dat je hiermee op mij doelt? Ik denk dat je mijn woorden een beetje verdraait. Ik heb nergens gezegd dat mijn miskramen veroorzaakt werden door de stress, wat ook niet het geval is. Het feit dat ik bij mijn laatste zwangerschap wél in eerste instantie ben blijven roken is een persoonlijke keuze geweest die op meerdere overwegingen gebaseerd was, en had niets te maken met wat jij insinueert. Mijn post was voornamelijk bedoeld als reaktie op een aantal beschuldigende posts richting TS die de link roken en miskraam leggen die m.i. nergens op gebaseerd zijn en ook geen toegevoegde waarde hebben voor TS. Verder is het zó makkelijk gezegd 'dat je maar moet stoppen zodra je een kinderwens hebt'. Was het maar zo simpel. Het heet niet voor niets een 'verslaving'.
Papaver, ik snap dat het niet simpel is om te stoppen met een verslaving. Maar het wordt niet makkelijker op het moment dat je een positieve test hebt, dat zul jij toch beamen? Dus als iemand weet dat het moeilijk (en misschien enorm stressvol) is om te stoppen, dan kun je toch vele malen beter proberen af te kicken vóórdat je zwanger bent, ipv in het prille begin van een zwangerschap?
@Papaver: roken is wel degelijk een factor die de kans op miskramen verhoogt... Is dat met jou nooit besproken door je gyn?
Begrijp ik nou goed dat het zkh aan IUI wilde beginnen terwijl je nog rookte? Ik was eigenlijk in de veronderstelling dat men zou beginnen met een stoppen-met-roken programma, voordat er technisch werd ingegrepen.... Geldt dit ook voor IVF en ICSI, dat het wordt gedaan bij rokers? En heb je zelf ooit het idee gehad dat de reden dat het zo lang duurde, zou kunnen liggen aan het feit dat je nog rookte? Was dat geen motivator om ermee te stoppen? Mijn excuses als het aanvallend overkomt, niet zo bedoeld, ik ben gewoon serieus verbaasd over wat ik hier denk te lezen.
Ik ben indertijd door twee verschillende ziekenhuizen (in Engeland) uitgebreid onderzocht. Uit de tweede ronde onderzoeken in St. Mary's in Londen bleek dat er licht afwijkende thromboelastin waarden waren waardoor ik bij mijn laatste zwangerschap aspirine heb geslikt. Hoewel ik wel melding heb gemaakt van het feit dat ik rookte is er door hun nooit een verband gelegd. Mijn post was trouwens niet bedoeld als goedkeuring van roken (tijdens de zwangerschap of niet), daarom ben ik uiteindelijk ook gestopt en nooit meer begonnen.
Sommige mensen hebben een reden nodig... En als je al 3 jaar bezig bent zwanger te worden zonder resultaat is het soms verdomd lastig gemotiveerd te blijven...
Gek dat ze daar niets over gezegd hebben! Hier in NL (en voor zover ik weet ook in andere landen) is het een standaard-vraag bij de onderzoeken. Een aantal dingen worden gecheckt: rook je, gebruik je drugs, drink je veel alcohol, heb je overgewicht.... Als een van die dingen voor jou van toepassing is, is hier het advies daar eerst maar eens mee te stoppen of af te gaan vallen en dan daarna verder te kijken. Daar kun je ook weer een hoop van vinden, maar feit blijft dat de kans op een miskraam dus hoger wordt als je in 1 van 4 bovengenoemde categorieen valt...
Ik heb nooit gerookt maar weeg (en woog) te veel, en bij mij wilden ze inderdaad ook dat ik zou afvallen voordat ze bepaalde onderzoeken deden (dus nog niet eens echt ingrijpen à la IUI / IVF / ...).
Oh, al die vragen zijn inderdaad gesteld en ook door mij beantwoord, maar is in Engeland dus blijkbaar geen reden om je van verdere onderzoeken uit te sluiten. Gelukkig maar, want bij mij lagen de oorzaken dan ook aantoonbaar elders (plus dat ik bij al mijn miskramen wél bij een positieve test gestopt was). Daarnaast is het mijn ervaring geweest dat, wanneer ik bij de verloskundige aangaf nog te roken, er nóóit met een beschuldigend vingertje werd gewezen/gedreigd met miskramen of wat dan ook. Er werd wél hulp en steun geboden, en aanmoediging. Dát heeft me erg geholpen, en dat is het enige wat ik met mijn post duidelijk wilde maken.
Ik moest inderdaad stoppen. Rookte toen al veel minder heb dit aangegeven bij het ZH en de behandeling ging door. Dus geen idee of dit geld bij ivf enzo. Maar heb vanaf het moment dat ik bij de gyn binnen kwam verteld dat ik rookte toen zei ze dat ik moest stoppen. Nou 6 mnd later was dat niet gelukt en rookte ik 5 sigaretten per dag en ook dat eerlijk gezegd. De reden waarom lag ook niet aan mij maar aan mijn man. Ik heb alle onderzoeken gehad had netjes elke maand een eisprong met eitjes die goed gerijpt waren etc. Mijn man had een hoop 2 koppige zaadcellen die dus niet voor een bevruchting kunnen zorgen. En ja het was aan de ene kant een motivatie. Aan de andere kant bracht het verschrikkelijk veel stress met zich mee waardoor het stoppen gewoon niet lukte. En geloof me ik vond het verschrikkelijk! Vond mezelf zwak en heb het mezelf ook echt kwalijk genomen dat het me niet lukte hoor. Dus heb me schuldig zat gevonden. Blijkbaar was de positieve test het ene zetje het daadwerkelijk zwanger zijn was blijkbaar wat ik nodig had om te kunnen stoppen hoe zwak het ook is.
ik heb bij de zwangerschap van mijn dochter wel gerookt. weet dat het heel slecht is en ben sterk geminderd maar ik kon echt niet helemaal stoppen! en tja, het klinkt dan als een zwak excuus wat het misschien ook wel is maar ik ben van mezelf al een vreselijk gestresst persoontje die altijd overal druk om loopt te maken en die paar sigarretten die ik nog op een dag rook, zijn voor mij ontspanning! die ik nodig ben! zal vast ooit eens stoppen maar dat is nu nog niet aan de orde, kan het gewoon niet!
Dank aan iedereen (papaver, saja) voor het beantwoorden van mijn oprechte vragen. Het geeft me net weer wat meer inzicht in 'hoe het werkt'. Ik zou graag willen dat niemand ooit nog een peuk opsteekt, maar dat krijg je niet voor elkaar door het alleen vanuit mijn oogpunt (anti-roker, astmapatiënt, dochter van een roker-tot-in-het-graf) te bekijken. Papaver, lijkt me ook heel goed als een vk kijkt hoe ze je het beste kan begeleiden, ipv je te gaan beschuldigen of verwijten te maken. Dat is ook de taak van de zorgverlener, naast het wijzen op risico's. Uiteindelijk moet iedere zwangere zich veilig voelen om eerlijk te zijn tegen de vk, ook over roken.
Graag gedaan hoor En tis gewoon dom om er aan te beginnen was ik toen maar wijzer Mijn moeder was er zwaar op tegen maar toen niet naar geluisterd *hadikdattochmaarwelgedaan*
Mijn stiefmoeder rookt ook gewoon, ik kan het niet aan zien doe heel erg mijn best om mijn mond te houden. Nu zei ze na de 20 weken echo, nadat het een grote baby bleek te zijn "nou nu ga ik helemaal niet meer stoppen hoor" Alsof dat het enige mogelijke gevolg van roken is. Mijn moeder heeft bij al haar drie zwangerschappen gerookt en we zijn misschien wel gezond maar ik loop wel al mijn hele leven tegen een hoop dingen aan door mijn add en ik zeg niet dat het daar door komt, maar rokers hebben wel een grotere kans op een kind met adhd en je beseft niet hoe moeilijk je het leven van je kind kunt maken daardoor. Ook het feit dat mijn moeder op mijn 16e overleed heeft mijn leven niet makkelijker gemaakt, als ze niet had gerookt had ze misschien niet gestorven aan longkanker.
Jij verwoordt precies wat ik dacht bij sommige reacties! Onze oudste dochter was zo'n verassing, dat ik er nog niet toe was om te stoppen met roken en het stoppen dus ook niet lukte. Ik raakte er ontzettend gefrustreerd van. Toen de afspraak gemaakt dat ik niet in het openbaar rookte, alleen thuis en max 5 per dag. Dat lukte mij veel beter dan radicaal stoppen. Waarom...omdat ik verslaafd was! (dochter was 3500 gram en is met 41+5 gehaald.) Vóórdat ik zwanger raakte van de 2de, lag het plan er al om te stoppen met roken. Ik was er dus mentaal op voorbereidt. Heb het boek van Allen Car gelezen en toen raakte ik meteen zwanger. Heb nog een weekje gerookt en ben toen gestopt. Heb nooit meer een sigaret aangeraakt en dat is nu ruim 1,5 jaar geleden. Soms denk ik er nog wel eens aan....vooral bij stres momenten. Maar als ik dan collega's weer ruik die terug komen van het roken: JAKKES! Ieuw....wat een lucht! Ik denk er niet meer elke dag aan, maar ben nog steeds verslaafd! Ik weet dus ook dat ik nooit meer hoef te roken, want dan gaan we weer van voor af aan...
Wat heftig zeg... ik zou je stiefmoeder een draai om haar oren willen geven, zeker met jouw verhaal erbij. Ik neem aan dat ze weet hoe het komt dat haar man weduwnaar is geworden? Eigenlijk is mijn verhaal wel een beetje vergelijkbaar (behalve dat van die rokende stiefmoeder). Ik heb astma, en dat hoeft niet door mijn rokende ouders te zijn gekomen maar het zal zeker niet hebben geholpen. En mijn vader overleed op mijn 17e, wat vrijwel zeker het gevolg was van z'n longemfyseem en chronische bronchitis. Overigens was ik ook bepaald geen kleine baby; ik woog 4450 gram bij geboorte, ook al rookte mijn moeder tijdens de zwangerschap. Maar ik vind het veel te gemakkelijk om te zeggen dat ik er niks aan over heb gehouden...
Nou, vóór ik zwanger raakte van mijn zoontje heb ik 1 mk gehad, ná mijn zoontje 2, en ben pas gestopt in november 2010. Dus dat wil echt niks zeggen. Ik vind het erg kort door de bocht van je om dit te zeggen!