Hai! Wij zijn bezig voor ons tweede kindje. Eerste ronde was niet raak, hopelijk de tweede wel hihi Maandag kan ik testen. Zo nee, op naar ronde 3! Maar mijn vraag; Ik heb het eigenlijk niet meer zo naar mijn zin op mijn werk. Zou dus graag een andere baan willen. Maar ik wil ook graag zwanger worden. Wat nu, als blijkt dat ik volgende week echt zwanger ben en ik ga solliciteren? Moet ik dan, omdat eerlijkheid boven alles staat, zeggen dat ik heel pril zwanger ben? Of wachten tot dat mijn eventuele proeftijd erop zit? Ik werk zelf in de HR sector en ik weet hoe ik zou reageren als ik een zwangere dame zou krijgen en het mij niet zou vertellen.. Als ze het wél zou vertellen dan zou ik er persoonlijk niet zo veel problemen mee hebben omdat sommige klussen nu eenmaal tijdelijk zijn. Maar voor een vaste functie tja, dan weet ik ook niet of ik haar zou aannemen. HELP!? Moet ik blijven waar ik zit en wachten tot dat ik zwanger ben en daadwerkelijk bevallen ben (joost mag weten hoe lang dat natuurlijk duurt) of het risico nemen en solliciteren? Dilemma dus...
Ik zou het gewoon proberen! Ik denk dat een hoop werkgevers er wel rekening mee houden als je iemand van jouw leeftijd aannemen. (niet lullig bedoeld hoor)
Een vriendin van mij ging op sollicitatiegesprek toen ze nog niet zwanger was. Positief gesprek en werd uitgenodigd voor een 2e gesprek. Toen was ze echter net zwanger! Zij heeft het verteld en is toch aangenomen! Ik denk dat je er wel een beetje geluk mee moet hebben... Ik persoonlijk zou liever zekerheid willen hebben. Maar ja, als je het echt niet meer naar je zin hebt op je werk...?
Hoi Louska, Misschien is er nog een andere oplossing mogelijk: zeg op je werk dat je het niet meer zo naar je zin hebt en vraag eventueel of er andere werkzaamheden zijn, die je wel leuk lijken. Of dat je misschien een bepaald project mag/kan doen. Misschien heb je zelf een voorstel? Of misschien kun je cursussen/opleiding doen in de tijd van de werkgever (als dat bij jullie een mogelijkheid is, maar bijna iedere werkgever staat positief tegenover mensen die zich willen ontwikkelen). Dan werk je niet 'alleen maar', je ontwikkelt jezelf ook nog eens. Als je dat niet ziet zitten, zou ik lekker gaan solliciteren hoor, het is jouw leven! Shit happens voor bedrijven en: ze zijn verzekerd tegen zwangere werknemers, krijgen ze gewoon vergoed hoor, zo'n vervanger. Stel dat je nou zwanger bent bij je nieuwe bedrijf, nou, dan werk je er net, en dan is alles toch nog nieuw voor je en wat maakt een vervangster dan nog uit? Die moet toch ook alles leren. Kan dat mooi in een moeite door! Lekker gaan solliciteren hoor! Je bent niet verplicht het te vertellen by the way he? Ik zou het niet vertellen i.e.g.
Ik heb ervoor gekozen om even niet te solliciteren. ik had een heel interessante sollie lopen toen ik 8 weken zwanger was, maar gezien het feit dat ik 3 maanden opzegtermijn heb, vond ik het niet reeel om dat door te zetten. Ik zou dan 2 maanden kunnen werken en dan met verlof gaan... Ik heb nu bedacht om te gaan solliciteren tegen de tijd dat ik met verlof ga. Als ik dan wordt uitgenodigd, zijn we weer een paar weken verder en dan zou ik een baan kunnen accepeteren vanaf het moment dat het verlof is afgelopen. Als de klik er echt is, wachten ze hopelijk wel op me.
Ik geloof dat je het pas hóeft te vertellen wanneer je 6 maanden zwanger bent. Maar durf je het wel aan? Ik was aan het solliciteren toen ik opeens onverwacht zwanger raakte. Ik ben er onmiddellijk mee gestopt. Ik heb nu een vaste aanstelling, veel vrije dagen, recht op ouderschapsverlof (omdat ik langer dan 1 jaar in dienst ben). Aangezien de papa van mijn baby er niets mee te maken wil hebben en onze relatie dus verbroken heeft moet ik de financiën alleen dragen en kies ik voor zekerheid in plaats van een leuke nieuwe uitdaging (waar ik wel aan toe was, maar het aanstaande moederschap lijkt me ook al uitdaging genoeg ).