Ik heb gisteren toevallig bij oppas en kinderopvang een onderwerp gestart over wel of niet blijven werken. Ik vind het zo moeilijk om een keuze te maken. Hoe vergaat het de thuisblijf mama's? Hebben jullie een ritme op een dag en hebben jullie nog sociale contacten? Ik ben bang dat ik me straks "nutteloos" ga voelen en geisoleerd van de wereld. Begrijp me neit verkeerd met nutteloos voelen want mama zijn van mijn prachtige kereltje vind ik heerlijk dus aub in de juiste context lezen. Ik hoor graag wat jullie ervaringen zijn. In mijn omgeving reageren ze maar raar als ik vertel dat ik erover nadenk om te stoppen met werken. Net of het raar is om bewust te kiezen om voor je kinderen te zorgen.. Herkenbaar?!
Hoi Koesje, lastig besluit inderdaad. Ik heb 10 maanden thuis gezeten (was door een reorganisatie ontslagen en nieuw werk vind je niet zo maar). Ik had me net verzoend met het idee om de komende jaren met mijn zoon thuis te blijven, totdat ik toch nog voor 8u / week een baantje heb kunnen vinden (financieel hier noodzakelijk, vandaar). Je vraagt of je thuis een ritme hebt? Ja, ik vind van wel. Hier worden we rond 8u wakker en gaan dan ontbijten. Als ik een dagje niks bijzonders heb, speelt zoon tot een uurtje of 11 zelf, ik doe dan wat kleine dingen in huis. Om 11u is het fruit en gaat zoon slapen. Ik rust dan vaak ook even (voor de volledigheid: omdat ik dat zelf nodig heb vanwege een chronische aandoening). Na zijn slaapje is het lunchen en vaak tijd om even naar buiten te gaan. Vaak even een klein boodschapje doen, naar de bibliotheek o.i.d. Bij thuiskomst gaat zoon weer zelf spelen, ik bereid het eten voor. Koken en mijn man is al weer thuis en de dag is al weer bijna om Qua sociale contacten: je zal er zelf meer voor moeten doen. Op je werk spreek je automatisch je collega's, als je thuis bent, zal je actiever moeten afspreken met mensen. Nu vind ik dat geen probleem. Laatst muziek-op-schoot gedaan en daar klikte het erg goed met een andere moeder, waarvan haar zoon bijna even oud is. ZO doe je dus weer nieuwe contacten op. Ook huidige vriendinnen kan ik nu makkelijker mee afspreken. Ze werken allemaal maar niet full-time, dus kan dan makkelijk op een vrije dag even een kopje thee gaan doen. Ik spreek ze daardoor meer, want de weekenden zitten vaak zó vol met afspraken. Gemiddeld ben ik 2 dagen in de week thuis zoals omschreven in mijn 'ritme'. De andere 2 á 3 dagen spreek ik met mensen af, ga ik naar familie of ga ik sporten. Ik woon in een nieuwbouwwijk en hier wordt er vanalles georganiseerd voor ouders met kinderen. Erg fijn, zo doe/zie/ervaar je eens wat anders en doe je ook weer contacten op. Wat ik wel heb ervaren: het is fijn om 1 dag(deel) in de week iets voor jezelf te kunnen doen. Hier werkt mijn man 1 dag in de week thuis en die ochtend is voor mijzelf. Ook zit ik in een stichting qua vrijwilligerswerk en de vergaderingen daarvan zijn altijd 's avonds. Ideaal, is mijn man thuis en ik ben weer even Judith ipv mama. Overdag heb ik voldoende tijd wat dingen te doen voor die stichting. Realiseer je wel: aan de combi werken/kinderen zitten voor- en nadelen en zo ook aan volledig thuis zitten. In je werk heb je je ups en downs, zo zal je dat thuis ook wel eens hebben. Ik vind vooral de wintermaanden lastig om thuis te zitten. Je bent dan duidelijk meer op jezelf aangewezen. Ik vind het heerlijk om 1 dag in de week te werken, maar ook heerlijk om die andere 6 dagen er thuis te zijn voor mijn zoon. Ik wens je heel veel succes met het nemen van een beslissing!! Wat je ook kiest: neem de tijd om te wennen aan welke levensstijl dan ook. Ik vond het best heftig om ineens volledig thuis te zitten en had ook echt even tijd nodig om een ritme te ivnden en te wennen aan alles. sorry voor het lange verhaal, kon het even niet korter omschrijven
Ik werkte voor en tijdens de zwangerschap 20 uur, en soms meer. Toen ben ik 2 maanden voor de bevalling ontslagen, en heb ik tot feb 2012 niet meer gewerkt. dus heerlijk thuisblijfmama Nu ben ik in feite nog wel thuisblijfmama, maar bezorg de ochtendkrant, (moet voor 7uur in de bus liggen) Kom dan thuis, en gaat mijn vriend aan het werk. Dus de rest van de dag ben ik thuis bij mijn kleine kereltje En sociale contacten genoeg. Er wonen hier in de straat nog 2 jonge stelletjes (zijn ook vrienden) met kinderen in dezelfde leeftijd. Dus daar kunnen we heerlijk over babbelen. En verder spreken we ook wel veel met andere vrienden af die iets verder wonen