Ik heb het gedaan. Mezelf beloofd het eerste jaar thuis te blijven van de baby. De opmerkingen waren niet niks. Zonde van je opleiding, etc. Ik weet echter, vanuit mijn opleiding, dat het eerste jaar van een kind heeel erg belangrijk is. Ik wil hem dan ook de beste basis geven en dat is mijns inziens samen met mij. Een vaste plek en een vast persoon om hem heen. Binnen het jaar was ik weer in verwachting. En nu nog steeds thuis. Ik vind het heerlijk om samen met mijn kindjes de wereld te ontdekken. Om te zien hoe ze zich ontwikkelen. Als ze straks allemaal op school zitten kan ik wel weer werken.
Mijn man en ik zijn nu bezig met klussen voor ons eerste kleine hummeltje. We hebben van tevoren al besloten dat ik zou stoppen met werken wanneer het eenmaal zover is. Op dit moment werk ik ook maar twee dagen in de week, dus een heel grote stap is het niet. Ik merk inderdaad dat de reacties erg wisselend zijn wanneer je dit onderwerp bespreekt. In zijn algemeen zijn mensen er toch wat afwijzend naar. Mijn man en ik vinden het gewoon heel belangrijk om er zelf voor ons kind te kunnen zijn, en niet afhankelijk te zijn van de opvang. Plus, mij lijkt dat je zoveel mist wanneer je volop blijft werken na je bevalling, ik zou dat gewoon heel erg jammer vinden. Dit is echt zo'n onderwerp waarvan ik zeg, ieder moet dat voor zichzelf bepalen, maar ik vind het persoonlijk heel erg wanneer een kindje 's ochtends om half 8 bij het kinderdagverblijf gedropt wordt, om vervolgens om een uur of zes weer opgehaald te worden en dat vijf dagen in de week.
Ik heb ook nog even goed nagedacht en besloten te stoppen met deze baan. Voor iedereen is de keuze anders, maar ik weet dat ik in deze baan met deze enorme werkdruk het gevoel ga hebben dat ik op alle vlakken tekort schiet (zowel in werk als in de zorg voor een kindje). En dat wil ik mezelf gewoon niet aandoen. Mijn werkgever heeft aan aangegeven dat hij er vanuit gaat dat ik mijn laptop 's avonds nog openklap en het werk alleen maar meer zal worden. Dat was voor mij de druppel. Ook ik merk wel wisselende reacties, maar ik sta hier helemaal achter. En wil ook graag weer aan de slag als de kleine 6 maanden is, in een normale baan. Maar niet meer deze stress, daar pas ik voor. Geloof ook echt dat er moeders zijn die dit wel kunnen combineren, en petje af daarvoor!
Nou, ik zou heel graag veel minder gaan werken, maar met 2 koopwoningen (1 staat te koop uiteraard) is minder dan 32 uur niet haalbaar. Gelukkig heeft mijn vriend een 36 urige baan en daardoor 1 dag per 2 weken vrij. Oppas is geregeld in de vorm van schoonouders, maar ik ben toch wel een beetje jaloers op degenen die kunnen kiezen voor stoppen met werken of behoorlijk kunnen minderen (overigens is bij mijn zusje haar man minder gaan werken. Zij zat al op 32 uur en haar salaris is een stuk hoger, dus ook dat gebeurt. Daar krijgen ze veel verontwaardigde reacties op, want dat is nog veel minder geaccepteerd)
Als ik jou was zou ik kijken hoe het thuiszitten bevalt. Maar ik zou sowieso niet stoppen met werken. Als het thuiszitten goed bevalt zou ik aangeven op je werk dat je 2 of 3 dagen wilt werken en anders niet. Dan kijken hoe ze reageren, gaan ze niet akkoord zoek je een parttime baan waar het wel kan gaan ze wel akkoord is het alleen maar mooi Aangezien het financieel niet heel veel uitmaakt bij jou zou ik het zelf op die manier doen!
Hoi Jess, helaas is dat geen optie, dit heb ik al besproken. Minder dan 4 dagen is niet mogelijk en daarbij verwachten ze dus ook dat ik de avonden door werk. Ik ga dus ook inderdaad op zoek naar een parttime baan tijdens mijn verlof. Ik besef me dat het een luxe is dat dit kan bij ons...
Klinkt als een verstandige keuze Anna! Ik hoop voor je dat je een leuke baan vindt waarbij je niet het gevoel krijgt hoe dan ook tekort te schieten, en 'gewoon' kunt genieten van zowel je kindje als je werk.
Of je nu universiteit hebt, hbo , mbo, wat dan ook. Het is hoe dan ook een baan waar je voor hebt gekozen. Maar als jij er niet achter staat, moet je stoppen, als dit financieel kogelijk is. Of dit een juiste keuze is weet je pas achteraf. Maar je moet geen spijt krijgen van dingen die je nooit hebt gedaan maar wel heb willen doen. Moeder worden, wordt je maar 1, soms 2 of 3x meer in je leven. Je moet doen wat je gevoel zegt. Persoonlijk, zou ik geen 4 dagen kunnen werken, elke week. Ik heb moeder willen worden, niet voornamelijk werknemer. Werk zal er altijd zijn. Momsnten met je kinderen gaan voorbij. Uiteindelijk is een ieder maar een nummer op het werk. Bij je kind sta jij altijd nummer 1. Succes met deze moeilijke beslissing.
Ik zou wegkwijnen thuis. Heb 3.5 jaar thuisgezeten (invaliditeit) en heb er een depressie aan overgehouden. Voelde me totaal nutteloos en de muren kwamen de hele tijd op me af. Nooit meer dus. De dag dat ik terug halftijds kon gaan werken, was zowat de gelukkigste dag van mijn leven. Daarnaast wil ik nooit van mijn leven totaal financieel afhankelijk zijn van een partner. Wil toch echt minstens halftijds mijn eigen centen verdienen. Teveel miserie gezien in mijn familie met mensen die totaal niet weg kunnen uit een slechte relatie omdat "hij" alle centen binnen brengt en zij geen cent en geen werk hebben (en te lang eruit zijn om nog ergens aangenomen te worden). Als er hier dus kinderen komen blijf ik halftijds werken. In een job die je niet graag doet, zou ik overwegen om wel terug te beginnen, maar stilaan op zoek te gaan naar iets anders.
Ik vind het stoppen met werken geen taboe. Ik heb dit dilemma ook gehad en uiteindelijk besloten om te stoppen met werken en thuis bij onze kinderen te blijven. Ik ben hbo opgeleid en had een leuke baan maar wilde liever thuis bij mijn kinderen blijven. Mijn man maakte het niet uit, die vond dat ik moest doen waar ik me gelukkig bij voelde en financieel redden we het prima. Anders was ik blijven werken. Studeren is voor mij niet alleen om er later een baan in te vinden maar ook een manier om jezelf te ontwikkelen. Het leidt je niet alleen op voor de arbeidsmarkt maar het leert je zoveel meer dingen. Volg je hart en doe waar jij je goed bij voelt. Is het niet een optie om een tijdje verlof op te nemen en te kijken hoe thuisblijfmoeder zijn bevalt?
Dank jullie wel! Ik zie mezelf ook idd geen fulltime moeder zijn, maar wil wel bewust kiezen voor mijn kind nu en niet de hectiek van deze baan weer in. Fijn als ik over een tijdje een leuke baan vindt voor 2/3 dagen, maar eerst genieten. Ben het met velen van jullie eens dat dit - ongeacht opleiding - geen taboe is, maar eerder een moedige keuze!
Geen taboe maar persoonlijk zou ik echt niet willen stoppen met werken. Ik werk nu 24 u onregelmatig en zou het liefst meer gaan werken. Ik heb een paar jaar thuis gezeten, ernstig ziek, raakte daardoor bijna depressief. Voelde me zo nutteloos en rot omdat ik alleen maar thuis kon zitten. Geen fijne tijd. Daarbij vind ik het heel belangrijk om mijn eigen geld te verdienen. Mijn man werkt fulltime in 4 dagen, kantooruren, en ik meestal 3 dagen. Maar dat zijn avonden, weekenden en ook vroege diensten. Dochter gaat meestal max 2 dagen naar de gastouder. Of 3 middagen. Veel meer zou ik teveel vinden. Als ik meer ga werken zal ik dat in de avonden doen als dochter slaapt
Ik wilden zeggen kijk het even aan bevalt het niet , stop je met werken. Maar zie dat je gekozen heb. Ik wil graag stoppen alleen dit kan vanaf september 2015. Mijn vriend heeft een bedrijfsschuld waar die elke maand een bedrag per maand aan aflost en in september is de laatste. Dit bedrag is 400 meer als mijn salaris. Dus zonder mijn salaris redden we het normaal prima (sparen nu ook nog gewoon etc.) Mijn vriend was zpp'er alleen door dat de bouw op zijn kont is gegaan ging dat mis. Even de korte versie haha. Ons plan is dus dat ik in 2016 stop met werken , hopelijk dan ook snel zwanger ben van nummer 2. Willen stoppen met de pil rond de eerste verjaardag van onze kleine man (rond augustus). Eerste duurde ook 3 jaar dus hopelijk gaat het nu sneller. Maar durf het risico ook nu nog niet te nemen dat ik wel ineens snel zwanger raak. Heb pcos dus alles kan. En moet deze bevalling nog verwerken dus even rustig aan Opzich zou het nu ook kunnen maar dan is het elke maand passen en meten en dit wil ik niet. Dus dan even tanden op elkaar en gaan.
Kan ik mij goed voorstellen. Ik heb 13 maanden thuis gezeten met een moeilijk kind, weinig hier in de buurt en geen geld voor een tweede auto. Man veel overwerken, vreselijk! En ik vind het ook heerlijk om zelf geld in de la te brengen.
Onthoud dat je maar 1x kunt genieten van je kindje, het klein zijn en alles wat daarbij komt kijken. Het werken blijft je hele leven wel, je moet nog lang genoeg. Het ligt eraan wat je zelf wilt en waar je prioriteiten liggen.
Ik vind inderdaad dat er een beetje een taboe heerst. Er wordt 'verwacht' dat je parttime gaat werken, althans, in mijn omgeving. Zelf kijk ik het nu eerst aan. Heb mijn baan nog niet opgezegd, maar wist voordat we zwanger raakten al wel dat ik hoogstwaarschijnlijk ga stoppen voor een paar jaar. Ik wil graag mijn kinderen fulltime kunnen opvoeden en alles meemaken. Vanuit mijn omgeving krijg ik wisselende reacties, vooral dat ik dan geen uitdaging meer zou hebben. Maar ik denk juist dat het zorgen voor (in mijn geval twee!) baby's heel veel uitdaging geeft, al dan niet positief haha maar zou het voor geen goud een halve week willen missen! Dat is mijn gevoel, en andere vrouwen zullen graag wel willen werken en daar juist weer energie uit halen! Dus overleg het goed met het thuisfront en volg je gevoel!
Mijn manlief wilt dat ik huisvrouw word ik zelf zou dat niet erg vinden maar wil echt niet heel de week thuis zitten. Ik wil natuurlijk ook een mooi huis genoeg geld en zo voor de Kids en voor ons zelf wat leuks te kunnen kopen. Ik vind dit ook wel moeilijk en parttime zou ik geweldig vinden. Momenteel in de ziekte wet ivm burnout dus ik kan het nu nog even laten. Maar vanwege school moet ik wel binnenkort een keuze gaan maken ik heb tot niveau 2 mbo dus opzich al een begin. In augustus uitgerekend en daarna wil ik weer naar school gaan heel dubbel allemaal. Ik lees hier dus even de tips en verhalen mee
Hier werk ik de ene week 3 dagen en de andere 4. Als ik er 4 werk in mijn vriend thuis. Dat laatst vind ik eigenlijk nog het meest belangrijkste dat de vader ook een dag thuis is met ons kind. Ik verlangde na 7 maanden thuis zitten echt weer naar mijn werk. Nu vind ik mijn werk ook echt leuk en haal er veel energie uit. Daarnaast vind onze zoon het Kdv, waar hij 2 dagen per week is, geweldig. Als we daaraan komen gaat hij gelijk spelen met de andere kinderen en komt ons niet eens gedag zeggen of zwaaien. Daarnaast weet je nooit wat er in de toekomst gebeurt en vind ik het belangrijk dat ik ook mijn eigen geld verdien. Ik kan mezelf en kinderen altijd reden.