Ik heb voor 90% zeker besloten om te stoppen na mijn verlof. Mijn collega's verwachten het al, mijn baas weet ik niet. Graag hou ik een voet tussen de deur, omdat mijn man zelfstandige is en werk altijd onzeker is, daarbij vind ik het ook een grote stap om te stoppen en ben ik nooit zeker van mijn zaak. Maar wanneer zouden jullie melden dat je niet terug komt, voor of tijdens het verlof? Het lijkt me ook weer niks om 1 á 2 weken na de bevalling nog daarmee bezig te zijn. Maar moet me ook aan 1 maand opzegtermijn houden. Zijn er meerdere van jullie die er aan denken om te stoppen, of die gestopt zijn. Hoe beviel dit? Spijt? Ik heb het plan om over een jaar iets voor mezelf te beginnen en om het bedrijf van mijn man verder op kaart te zetten.
Ik zou sowieso wachten tot ná de bevalling! Je weet nooit hoe eea loopt, stel je kindje overlijdt kort voor of na de bevalling... dan sta je met lege handen en zonder werk. Is wel evne heel cru hoe ik het nu zeg, en gelukkig gebeurt het niet heel vaak... maar toch. Daarnaast stel dat je ziek raakt door de bevalling/zwangerschap, dan heb je na je opzegging ook geen recht op ZW-uitkering etc.
Je hebt gelijk, zo denk ik er ook over, maar merk dat ik steeds meer rare blikken en opmerkingen van mijn collega's ontvang. Ik snap ze ook wel weer, er zit een reorganisatie aan te komen en zij hebben veel meer kans om eruit geknikkerd te worden dan ik. Ik heb vast contract, baas is zeer tevreden en werk er het langst.
Allemaal leuk en aardig... je hebt zelfs ontslagbescherming tot 6 weken na het einde van je zwangerschapsverlof. Dus je collega's kunnen raar kijken wat ze willen.
Werk je bij een bedrijf van redelijke omvang? Dan zou ik even wachten met opzeggen. Als je bedrijf namelijk van redelijke omvang is en wil reorganiseren op basis van economische redenen, moet er een sociaal plan komen en wordt er afgevloeid volgens het afspiegelingsprincipe. Dat betekent dat je op functie en leeftijdscategorieën bepaalt wie er weg moeten (volgens de regels van het UWV). Als jij zelf in een van die functies valt, mag je vertrekken in plaats van degene die weg zou moeten. Als het goed is, kan jij dan gebruik maken van het sociaal plan en dat kan een leuke bonus zijn, plus dat je op die manier iemand anders voor zijn ontslag behoedt. Dus juist sociaal om het zo te doen. Afgezien daarvan zou ik wachten tot na de bevalling, je hebt een maand opzegtermijn en dat is je enige verplichting. Ik zou zeker niet afzien van het vangnet aan verzekering en baanzekerheid tot je 100% zeker bent van je volgende stap.
Bedankt voor je bericht, ik werk bij één van de grootste en bekendste bedrijven van NL. Hou me aan jullie advies.
ik ben na de geboorte van mijn eerst kindje ook gestopt met werken. ik heb er heel erg veel spijt van gehad. ik miste het contact met mn collega's en was alleen nog maar moeder. de muren kwamen letterlijk op me af. ik kon gelukkig weer terug komen in mn oude functie, ik ben vanaf het begin af aan heel eerlijk geweest en heb laten blijken dat ik niet terug zou komen na mn verlof. bij mij was het dus voor mn verlof al bekend dat ik niet terug kwam. maar als je twijfelt zou ik het nog niet vertellen. ik zou er denk ik zelfs voor zorgen dat mn collega's hier niet van op de hoogte waren. dike kans dat je baas het te horen krijgt als jij weg bent. dus in de weken de resten zou ik maar lekker gaan rondstrooien dat je gewoon weer terug komt na je verlof.
Hoi, Ik vind dat jullie allemaal wel gelijk hebben. Ik zou het zelf alleen nooit zo aanpakken. Vind het eigenlijk niet echt eerlijk en waar ik het meest mee zou zitten is dat dit de hele tijd in je achterhoofd blijft tijdens je verlof. Maar ja, je weet het ook niet voor de 100% zeker.
Ik zou niet stoppen met werken, je bent meteen 100% afhankelijk van het inkomen van je man. Het is ook veel moeilijker om weer te gaan werken en wat als je het niet leuk vindt?
Ik zou zeker wachten tot na je bevalling. Kijk het eerst effe aan voor je definitief zegt te stoppen. Ik zou bovendien ook nooit van mijn leven helemaal financieel afhankelijk willen zijn van een man. Dat idee spreekt mij zelf gewoon niet aan. Als hij morgen ziek wordt of zijn baan kwijtspeelt, sta je nergens meer. Of in een ander geval stel dat jullie ooit uit elkaar zouden gaan, heb jij ook bijna niks meer en moet je overal gaan lopen "bedelen". Kan je voor je beslist helemaal te stoppen, niet minder uren gaan doen op je huidige job (na de bevalling en je verlof)?
Stoppen? en je hebt een vast contract? Waarom ga je niet veel minder werken? Ik zou mijn baan nooit opgeven.. in deze tijd mag je echt zo blij zijn met je baan!!!
Ik werk al parttime en mijn man verdient ongeveer 5,1/2 X zoveel als ik. Ik heb geen familie en ben volledig afhankelijk van kinderopvang, waar de helft van mijn salaris naar toe zal gaan omdat mijn man aardig inkomen heeft. Verder besparen we een hoop geld aan benzine omdat mijn werk niet om de hoek ligt. Het gaat dan uiteindelijk om een paar honderd euro wat we minder zullen ontvangen, om die rede twijfel ik dus om ons kind liever door één van ons op te voeden. Het gaat ook niet om een lifetime, geweldige kansen baan, maar om een baan. Voor de zwangerschap heb ik vrijwilligerswerk gehad naast mijn parttimejob, maar wil over jaar een eigen bedrijf beginnen.