Hallo meiden, In februari 2010 ben ik bevallen van een gezonde zoon. Na mijn verlof heb ik er 2 weekjes vakantie aangeplakt om nog extra te genieten van mijn ventje. Om mijn functie te kunnen behouden (toen ik zwanger was vond ik dit nog erg belangrijk) ben ik met mijn werkgever overeen gekomen om voor 32 uur per week terug te komen. We hebben een geweldige KDV gevonden waar mijn kleintje 2 dagen per week heen gaat. Verder is mijn man 2 dagen thuis; 1 dag om vanaf huis te werken en een vrije dag. Nu komt het; ik vind het echt vreselijk om weer aan het werk te zijn. Daar komt bij dat ik al voor mijn verlof een beetje klaar was met mijn baan. Mijn zoontje naar de KDV brengen vind ik ook vreselijk, ook al weet ik dat hij goed verzorgd wordt en dat het "goed" voor hem is. De dagen op mijn werk zit ik letterlijk om te kijken. Zo snel als dat ze vroeger gingen, zo langzaam gaan ze nu. Nu ben ik in een redelijke luxe positie gekomen dat ik mijn baan kan opzeggen. Met het bedrijf van mijn mag gaat het zo goed dat hij maandelijks mijn salaris daaruit kan opnemen. De beslissing die ik dus in mijn hart al gemaakt had bij de geboorte van mijn zoontje kan ik nu daadwerkelijk nemen; ik ga mijn baan opzeggen om fulltime, bewust voor mijn kindje te zorgen. Maar nu ben ik zo'n vreselijke muts dat ik niet weet hoe ik dit op het KDV moet vertellen. Dit is namelijk ook een zakelijke klant van me en ze hebben er alles aan gedaan om mijn zoontje per mei een plekje aan te bieden (vanaf het moment dat ik weer ben gaan werken) terwijl er eigenlijk pas in juli een plekje vrij zou zijn. En hij is er nu pas 4x geweest (2 wen-ochtenden en 2 keer een hele dag). Ook weet ik dat zij er een voorstander van zijn dat een kindje ook onder andere volwassenen en kindjes verblijven en niet enkel aan de ouder thuis. Hoe moet ik dit gaan vertellen. Aangezien ik per 1 augustus stop met werken moet ik al voor het einde van de maand gaan opzeggen bij het KDV omdat ze een opzegtermijn van 2 maanden hanteren. Ik trek me het altijd vreselijk aan wat anderen van mij denken en ga ook voor ze denken. Heb nu al het idee dat ze me een slechte moeder vinden omdat ik mijn zoontje het KDV niet gun. Terwijl ik nu 100% er bewust voor kies om voor hem te zorgen. Omdat ik daar vreselijk van geniet en hem eigenlijk niet uit handen wil geven. Niet omdat ik bang ben dat ze iets fout doen maar omdat ik het zelf graag wil doen. Ik zit letterlijk de nachtjes af te tellen (62 haha) tot mijn laatste werkdag en dat de situatie weer wordt zoals in mijn verlof. Iemand tips? Ik hoor ze graag!!
Wat fijn dat je je hart kan volgen! Niemand zal je dat kwalijk nemen en doen ze dat wel dan zijn ze misschien eerder jaloers dan dat ze daadwerkelijk jouw plannen afkeuren. Daarnaast weet iedereen dat moeder worden je gevoelens/meningen verandert. De prioriteiten kunnen anders komen te liggen. Voor jou betekent dit dat je niet meer wilt werken. Mijn tip voor jou: gewoon zeggen, eerlijk zijn over de redenen. succes met aftellen!
Gewoon eerlijk zijn, jullie hoeven het KDV absoluut geen verantwoording af te legen hiervoor. Het is jullie mannetje en als het financieel lukt om te stoppen moet je zeker je hart volgen. En waarom zou je een slechte moeder zijn als je je kindje van het KDV haalt. Er zijn genoeg kindjes die lekker thuis zijn bij mama. Hadden wij het financieel kunnen doen dan had ik het ook heel graag gewilt. nog even en dan kun je lekker genieten!
Wat heerlijk voor je dat je kunt stoppen zeg! Dat is toch helemaal super? Ik zou het KDV z.s.m. inlichten anders ga je er alleen maar tegenop zien en dat is hartstikke zonde van de voorpret die je zou moeten hebben vanwege het feit dat je straks 24/7 met je baby kunt zijn. Gewoon zeggen dat je het ontzettend waardeert dat ze zoveel moeite voor je hebben gedaan en dat je ook zeker weet dat ze heel goed voor je baby zorgen, maar dat je er toch voor hebt gekozen je hart te volgen en bij je baby te blijven. Succes en genieten hè!!!
bang zijn dat ze denken dat je je kindje het KDV niet gunt??? Je gunt je kindje nu om het bij zn mama te zijn elke dag, een mooier cadeau is er toch niet voor hem? Gewoon zeggen zo snel mogelijk, dan kun je daarna met een gerust hart aftellen tot je weer lekker thuis bij je kindje mag zijn!
Weet je, ze hebben heel erg hun best gedaan voor jullie, maar dat plekje is zo weer voor een andere baby verzegd! Er zijn zoveel mensen die hun kind naar kdv willen doen! Jij bent helemaal niemand verantwoording schuldig. En voorstander zijn van opgroeien bij andere volwassenen en kinderen..... wat is er nou het mooiste voor een baby? Bij zijn ouders opgroeien toch?! Gewoon zeggen dat je stopt met werken....ze hebben daar toch niks over te zeggen? Ik snap het probleem niet zo eigenlijk! Jij wilt dit toch, het is jou kind, dus doen.