Ik vind het wel altijd opvallend dat ouders die beiden veel werken meteen wordt aangewreven dat ze zich niet willen aanpassen aan hun kinderen. Wij doen niet anders, en met plezier. De kinderen worden elke ochtend door een van de ouders afgezet op school, en worden elke avond weer opgehaald door een van de ouders, en twee dagen door de grootouders waar ze gek op zijn. Geen ellendig vroeg opstaan, geen ouders slechts een uurtje per dag zien, geen bso. Wat maakt het mijn kinderen uit dat ik tijdens de schooluren op het werk ben? Ze zijn dan toch zelf ook niet thuis? En in het weekend gaat alle tijd naar hen en naar het gezin. Dus ook daar: niet anders dan bij ouders die minder werken. Het enige verschil: mijn huis ligt er niet piekfijn bij
Mijn moeder was ook thuis vroeger, en heft toen zusje en ik 7 en 9 waren nog een opleiding gevolgd. Ik vind dat een veel beter voorbeeld dan dat ik nu werk. Dat is ook alleen maar omdat het financieel moet, haha.
Je moet niet zo overdrijven Tuc. Er is in dit topic overduidelijk 1 nitwit die lekker olie op het vuur gooit met haar kortzichtige reacties, verder wordt er gewoon netjes gereageerd, worden meningen gedeeld en antwoord op de vraag van ts gegeven.
Ik heb volgens mij nergens gezegd dat het een kulreden is. Denk dat je mij verwart met iemand anders. En dat vader/moeder idee zit vooral in jouw hoofd. Ik ben notabene opgevoed met een fulltime werkende moeder en parttime werkende vader, dus waarom zou ik dat in hemelsnaam vinden? Voor mij is het om het even wie er thuis is, maar als je dat weigert te geloven moet je denk ik eerst even bij jezelf te rade gaan.
Nja het was verder niet gemeen bedoeld oid hoor Maar ik snap gewoon niet welk voordeel jouw 2 jarige eruit haalt dat jij werkt om oa het goede voorbeeld... Welk voorbeeld haalt je kindje er nu uit dan waar hij/zij nu wat aan heeft?
Nee daar moet ik niet aan denken.. Ben pas geleden weer begonnen na mijn verlof en ben helemaal opgefleurd! Ik ben wel wat minder gaan werken omdat ik anders vind dat de kindjes te vaak weg moeten!
Ik denk dat onze keuzes (en ja, daarbij ook heel sterk de verantwoording daarvan, voor wie denkt dat ik beweer dat er maar een goede keuze is) vormend zijn voor zijn wereldbeeld. Als ik mijn ontwikkeling op de laatste plaats ga zetten omdat ik de vrouw ben, dan gaat er iets fout. Maken we keuzes op basis van gelijkwaardigheid, realistische of financiële overwegingen, of persoonlijke voorkeuren, dan brengt dat hem weer heel wat anders. En dat begint niet zodra hij zich bewust wordt van die keuzes. Als hij tien is en ik moet hem uitleggen dat ik geen baan meer kan krijgen die recht doet aan mijn opleidingsniveau omdat ik er even tien jaar tussenuit ben geweest vanwege mijn vrouw-zijn, dan verwerkt hij dat op dat moment ook. Ja, alles staat of valt met je motivatie. Daarom zeg ik ook zeker niet dat de keuze van de thuisblijver per definitie fout is.
Dat lijkt me echt ideaal! Bij ons helaas niet mogelijk, dus daarom toch 2 dagen BSO. Maar ik denk dat hoe het bij jullie gaat, uitzondering is. Dat dat kan.
Hoe kom je erbij dat mensen hier dat denkbeeld hebben?? Wie zegt dat dan dat het zo moet? Ik lees dat echt helemaal nergens? Geef dan eens een quote of voorbeeld?
Maar het gaat toch niet erom omdat jij de vrouw bent... althans in mijn ogen niet en dat heb ik al Aangegeven, het maakt mij niet uit wie er meer thuis is, de vrouw of de man. Als een man werkt terwijl zn vrouw een topsalaris heeft en hij zegt dat hij werkt voor het goede voorbeeld vind ik dat ook onzinnig net zozeer als dat ik dat andersom vind. Overigens weet je niet hoe je kind er later in staat toch, misschien vind hij het helemaal niet erg dat je geen baan zou kunnen vinden van je opleiding omdat hij enorm blij is dat je er altijd voor hem was als hij uit school kwam En dat is dan niet omdat je vrouw bent maar omdat je er bijvoorbeeld voor hebt gekozen geen carrière tw willen maken maar meer thuis te zijn. Dus dat is niet per definitie negatief, jij maakt dat negatief.
Dat heb ik gedaan, maar ik zie echt nergens staan dat iemand vind dat de vrouw maar thuis moet blijven. Als je dan zo stellig iets beweert zou het netjes zijn een duidelijke verwijzing of quote te geven.
Dat deed ik in de post die jij citeerde. Al heb je mijn stelling wel opnieuw geformuleerd, waardoor hij niet meer helemaal aansluit. Dat laat ik bij jou.
Nou ja, werken puur en alleen voor het goede voorbeeld vind ik ook wel weer de andere kant op. Maar dat ben ik nog niet tegengekomen. Iedereen die de keuze maakt om te werken noemt op zijn minst 1 aanvullende reden.
Je schrijft: moeders werken parttime of niet of hebben een bijbaantje en vaders werken fulltime. Waar blijkt dan uit dat men vindt dat dat zo moet?? Het komt vaak voor ja, maar dat heeft toch niks te maken met de rol man/vrouw, maar met persoonlijke voorkeuren lijkt mij.
Degene die ik citeerde stelde dat je in een hoge functie niet vier dagen kon werken, en dat dat vaders benadeelt. Dat klonk mij in de oren als: de hoge functie is voor de vader, en die moet dus wel vijf dagen werken. Of lees jij dat anders? Ik vind dat een heel typisch wereldbeeld.