Dit is ook wel zo’n beetje de reden dat ik blijf werken,. Ik heb echt weleens gedacht aan stoppen met werken maar als mijn man in de ziektewet zou komen om wat voor reden dan ook dan zouden we echt in de problemen komen. Hij verdient aardig maar dit komt mede door zijn overuren, reistijden en buitenlandvergoeding en als hij dan enkel en alleen een uitkering zou krijgen op basis van zijn brutoloon zonder al die vergoedingen dan zouden we het gewoonweg niet redden, Zelf werk ik parttime maar ik kan indien nodig direct voltijds aan de slag dus dat geeft ook wel een stukje zekerheid. Ik vind dat je het mooi heb verwoord zonder oordelen en vooroordelen.
Nou dat is dan wederzijds, want jouw toon in dit hele topic bevalt mij ook niet. En je leest slecht want ik probeer juist uit te leggen dat risico's spreiden dus soms geen optie is en jij blijft maar hameren op het feit dat partners evenveel inkomen binnen zouden moeten brengen zodat het geen problemen oplevert als 1 van beiden de baan verliest. Wat nl vaak wel een probleem oplevert zoals jij zelf uitlegde als de hoofdkostwinner zn baan verliest. Maar je vergeet een heel stuk dat er vele situaties zijn waarin door beide partners full time gewerkt wordt en zij nog in de problemen komen als ze 1 baan kwijt raken. Er zijn nl gewoon banen die heel weinig verdienen. 2 mensen die samen minder verdienen dan mijn man alleen. Tja dan is risico spreiden niet echt een keuze he? Hetzelfde wanneer de inkomensverschillen tussen beide partners groot zijn, dan kun je niet beide evenveel binnenbrengen.
Ik heb het verloop van het topic heel goed doorgelezen. De eerste pagina's bleef iedereen heel erg bij zichzelf en kwamen er tal redenen voor en tegen. Dat iemand als reden benoemt dat zij niet wil stoppen omdat ze het saai zou vinden thuis vind ik totaal niet aanvallend. Dat betekend nl niet dat ik saai ben maar dat zij het saai zou vinden. Zo was dat met heel veel redenen. En toen ineens: anders ben je een slecht voorbeeld voor je kinderen. Jij ziet zelf ook wel dat dat een heel andere toon is dan iets saai vinden. Niet vreemd als men zich daarom verdedigd. Niemand wil een slecht voorbeeld voor de kinderen zijn.
Inderdaad sommige (ja niet allemaal, er zijn ook mbo-ers die goed verdienen. Maar dus echt niet allemaal) mensen die op mbo niveau of lager werken verdienen samen net genoeg om rond te komen. Zitten samen net op modaal. Als er daar 1 van wegvalt praat je niet meer over risico’s spreiden. Ja, 1 salaris is beter dan geen, maar dat ene salaris is niet genoeg om een gezin mee te onderhouden.
Nee, zíj vindt het een slecht voorbeeld voor haar kinderen, dat is háár mening, geen aanval naar wie dan ook. Daar kun je wat van vinden en over zeggen, maar er wordt maar over doorgezaagd. Dan is aangevallen voelen toch echt een keuze ... Je kunt iemands mening ook gewoon respecteren en er je schouders er verder bij ophalen. Tenslotte, nogmaals, ts vraagt om die verschillende meningen, zodat zij een weloverwogen beslissing kan maken. Accepteer dan ook gewoon dat deze soms tegen de haren instrijken. That's life
Neeee liever niet! Ik ben na 7 jaar ziekte eindelijk weer 2 dagen aan het werk en zou het voor geen goud willen missen!
Dames, Het valt ons op dat de toon in dit topic niet altijd prettig is. Willen jullie reageren zonder elkaar te (ver)oordelen?
Dat lijkt me heel naar. En ik denk niet dat jij of iedereen het zo bedoelt. Maar als het om een situatie gaat waarin de moeder keuze heeft om wel of niet te gaan werken en je argument om het wel te doen is dat je dan een goed voorbeeld wilt geven aan je kinderen dan zeg je m.i. toch dat thuisblijven een minder goed voorbeeld is..? Nogmaals, ik werk zelf dus ik voel me niet aangevallen of wat dan ook. Ik vind het alleen een rare redenering.
Ik lees prima tuc. Toen Amberxx dit schreef werd er amper op gereageerd. Pas toen @Mystiek dezelfde reden noemde (en gewoon een heel nette onderbouwde reactie plaatste nav ts haar vraag) begon de hele discussie over het "goede voorbeeld". Beetje bij de les blijven en wel de juiste stukken quoten tucje
Ik zie dit inderdaad als een slecht voorbeeld. En daar heb ik tal van redenen voor gegeven die ik verder niet zal herhalen. Mijn mening wordt nog eens bevestigd door het huidige beleid en onderzoeken en diverse voorbeelden in de omgeving. Verder zie ik hier (net als in het echt) maar een zeer beperkte groep die vrijwillige thuis blijft. Dat zegt ook wel wat. Over onvrijwillig thuis blijven denk ik (zoals eerder gezegd) anders. En op een forum is het de bedoeling dat iedereen zijn mening geeft. Daar hoef je het niet mee eens te zijn.
Mijn oudste 3 zijn pubers. En de oudste 2 zijn er al heilig van overtuigd om nooit thuisblijfmoeder te worden. Gelukkig heeft mijn keuze niet zoveel invloed op hen. Ik heb ook gelijk aangeboden om tzt voor ze op te gaan passen. Heb ik toch nog iets aan mn diploma!
Als ik nu mijn mening zou geven zou er zeker een slotje komen. Echt, hoe ontzettend kortzichtig sommige mensen zijn en ja, dat vind ik een bijzonder slecht voorbeeld naar je kinderen .
Hier werk ik ongeveer 32 uur als zelfstandige en is mijn man sinds de geboorte van onze zoon volledig thuis (wel in de ziektewet). Zoon gaat 1 dag in de week naar de opvang zodat man die dag ziekenhuisafspraken kan plannen. Het bevalt mij erg goed dat man thuis is, het brengt ons veel rust in de hectische tijd. Daarnaast heb ik voldoende mogelijkheden om aan mn eigen bedrijf te werken Hij zelf heeft het er wel moeilijk mee, hij voelt zich wel eens opgesloten thuis en mist een doel. Daarom helpt hij mij met mn boekhouding en volgt hij een cursus. Ik verwacht dat hij nog wel een jaar niet kan werken maar daarna weer aan de slag gaat, we moeten dan maar weer gaan kijken naar een handige verdeling, ik zijn sector is parttime werken niet normaal ( ze vonden het al vreemd dat hij na de geboorte twee weken vrij wilde). Voor nu geniet ik nog maar even van de vrijheid die het ons geeft dat hij niet werkt en hoe goed de band is tussen zoon en man.
Weet je wat een slecht voorbeeld voor je kinderen is? Doen wat de buitenwereld vind dat je moet doen. Je moet het leven leiden zoals jij en jouw gezin vinden dat het beste is en niet zoals die knorrige betweterige buurvrouw zoals jij het graag zou zien. Iedere ouder, werkend of niet, maakt de keuzes in hun leven in de hoop dat hun gezin hier beter van word. En of dit nu betekend dat je vrijwillig beide fulltime werkt of dat één van de ouders vrijwillig thuis blijft, het maakt niet uit want je probeert het beste voor je gezin te doen. Dus wat nou het slecht voorbeeld geven aan je kinderen. Mensen zo veroordelen zoals jij doet, dat is een slecht voorbeeld geven aan je kinderen.
Nee hoor jij kan het gewoon niet uitstaan dat het wel degelijk klopt wat ik zeg. De reacties erna waren niet specifiek op mystique gericht. Maar prima laat maar zitten. Het feit dat je goed voorbeeld voor de kinderen noemt in zo'n topic bedoel je daar simpelweg altijd wat mee ten opzichte van de anderen en ik vind het nogal triest om dat te zeggen.
Nee. Als ik zeg dat ik het geen goed voorbeeld vind voor mijn kinderen, dan bedoel ik in de situatie waarin een vrouw voor welke reden dan ook (rollenpatroon in het gezin, maatschappelijke rollen, zij verdient minder dus het is logisch dat zij minder werkt als dat zou nodig zijn, geen kinderopvang beschikbaar of te duur...) het gevoel heeft dat het vanzelfsprekend is dat zij minder gaat werken of stopt. Dat er niet eens een discussie is met de man over of hij ook niet een deel op zich kan nemen. En zoals ik eerder al zei: in dit topic blijken de tbms allemaal zelf de keuze gemaakt te hebben, dan is dat prima. Feminisme betekent dat een vrouw haar eigen keuzes maakt, en ook minder gaan werken is zo'n keuze. Maar ik blijf erbij: dat is echt absoluut niet zo bij iedereen. Niet iedereen beseft ook de vanzelfsprekendheden die ingebakken zitten in onze maatschappij over zorg voor kinderen. Dat is niet relatief. Dat is een feit. Niet voor niets dat het een studierichting op de universiteit is.
Ik heb er niet voor gekozen ik word helaas gedwongen door een lichaam wat niet mee werkt. En heb er een depressie bij gekregen.