Ik ben een maand voor uitgerekende datum begonnen met een boekje "biba baby" voor te lezen. Verder heb ik regelmatig verteld dat er een baby in mama's buik zit die er uit gaat komen als hij groot genoeg is. Nu is de baby er dus en Damian vond het allemaal wel prima. Baby is uit mama's buik. Hij wil met alles mee helpen, soms wel eens vermoeiend maar wel erg leuk en lief om te zien.
oke zo doen wij het ook... hij helpt mee met kleertjes opvouwen, bedje opmaken, zijn knuffel heeft zelfs een babyluier om haha... en we leren hem dat hij een eigen kamer heeft en dat de baby een eigen kamer heeft en dat wij een eigen kamer hebben. Hij wil graag in de babykamer spelen dus leren we hem dat de babykamer (maar ook de box) voor de baby is en dat ticho daar niet mag spelen.... ik ben alleen bang dat het wel even moeilijk gaat worden enzo...
Ja kan ik me voorstellen. Ik had gedacht dat Damian heel jaloers zou zijn, want het is een mannetje dat graag in de aandacht staat. Maar tot nu toe dus niet, sterker nog asls Roan huilt komt hij naar me toe om te zeggen dat ik baby de borst moet geven hihi
lief hebben jullie voordat de kleine werd geboren nog extra een keer leuke dingen gedaan? om hem duidelijk te maken dat je nu nog leuke dingen met z'n 2en a 3en kan doen en dat het straks niet zo veek meer kan vanwege dat de baby er dan is?
ik vertel regelmatig dat de baby in de buik van mama zit, zeker wanneer ze tijdens het spelen er weer eens op duikt Verder gaan we in oktober nog even met zijn 3-en een weekend weg en probeer ik haar er zoveel mogelijk bij te betrekken. Hoe jong ze ook is, regelmatig geeft ze haar knuffelkonijn een schone luier en drinken en eten, ook leest ze een boekje voor aan haar konijn, zo lief. denk dat alles wel vanzelf loopt..
wij hadden elyesa ook laten helpen met de voorbereidingen en hem heel vaak gezegd met veel lof oooh onze jongen word grote broer, en hem heel verteld over zijn broertje en wat hij dan allemaal kan doen. we zijn niet speciaal met hem nog iets gaan doen wilde hem niet de indruk geven dat het erna niet meer kan want dat is wel zo. nu is hij super voor zijn broertje wil met alles helpen gaat hem troosten als hij huild. als erenay slaapt en er komt iemand zegt hij ssssttt broertje slaapt. wat je zeker moet is ook leuke dingen doen met de oudste als de baby wakker is en niet alleen als die slaapt want dan gaat hij de indruk krijgen dat er alleen leuke dingen worden gedaan als brusje er niet bij is.
wij gaan ook niet speciaal weg omdat het daarna niet meer kan, maar ik wil nog even voor mijn bevalling een weekendje weg ik zeg ook steeds: je wordt grote zus en dan staat ze heel trots
we zijn wel van plan om 1x in de zoveel tijd iets speciaals met hem te gaan doen een papa-ticho dag of een mama-ticho dag. bv met hem naar theater als daar iets leuks komt voor kinderen enzo.... gewoon om even het samen zijn met 1 van ons weer te hebben
Dat hebben wij dus ook ingevoerd. Papa gaat met hem op zaterdag(ochtend) steeds iets samen doen. Soms een echt uitje als Artis, maar zoals afgelopen zaterdag zijn ze samen de stad ingegaan om samen een haring te eten. Gewoon even eruit.
dat doen we dus ook maar eigenijk dagelijks savonds ben ik 2 uurtjes van Elyesa en om de week is papa dan van Elyesa(werkt in posten). weggaan zonder broertje wil Elyesa gewoon niet dan zegt hij broertje mee broertje mee en gat broertje niet mee dan wil Elyesa ook niet
Onze oudste was nog net geen 3 toen onze dochter werd geboren. We hebben hem voorgelezen en hem meegenomen naar de verloskundige enzo. Hadden opzich ook wel wat problemen verwacht als de baby kwam maar die zijn tot nu toe uit gebleven. Wij hadden ook na het eten een uurtje grote kindertijd. De baby naar bed of in de box en 1 op 1 aandacht voor de oudste en dat vond hij heerlijk!
Die van ons is nog wat kleiner, maar wij praten veel tegen haar over de baby. En we brengen elke dag samen met haar de baby born naar bed (in het wiegje in de babykamer). Verder leren we haar dat je voorzichtig moet zijn met de baby born en lezen we voor over babies. Ik weet niet of het met haar leeftijd al gaat helpen, maar dan heb ik in ieder geval mijn best gedaan.
Bij mijn oudste is er geen jaloezie geweest toen zijn broertje werd geboren. Mijn oudste was toen net 3. Nu mijn jongste gaat lopen is de jaloezie overduidedlijk aanwezig en zien we dat vertederende lieve gedrag bijna niet meer. Hij wil zijn broer het liefste om hem heen, maar als zijn broer er dan is gaat hij soms slaan of schoppen omdat de kleinste dan te dichtbij komt. Mijn oudste is nu 3 jaar en 10 maanden en mijn jongste 10 maanden.
Wij hadden aan het begin van mijn zwangerschap toen vrij weinig erover verteld tegen haar... en hoe verder ik was hoe meer we erover vertelde! Ze zag ook steeds mijn buik groeien natuurlijk en was dollllenthiosast! we hebben haar 3 keer meegenomen ongeveer naar een echo en afspraak. We hadden het er niet constant over want het moets wel leuk blijven. De laatste weekjes kon ze nauwlijks meer slapen en elke keer vroeg ze wanneer haar broertje nou zou komen! Toen haar broertje er eenmaal was, was ze zooo blij.. geen 1 moment gehad dat ze jaloers was of wat dan ook! nu 3 maandjes verder zijn ze onafscheidelijk van elkaar! mijn zoontje hoeft haar stem maar te horen en hij begint te trappelen en mijn kleine meid is dol op haar broertje.. ze kunnen zo lief samen spelen enz! ben enorm trots op mijn 2 prachtige kinderen
Wat SCHATTIG! Ik smelt helemaal weg als ik dat lees. Als wij van God ooit een 2e mogen krijgen, hoop ik dat het net zo gaat!
Wij proberen haar zo goed mogelijk voor te bereiden op de komst van de tweede. Vertellen haar dat mamma een baby in de buik heeft en dat ze die best kusjes mag geven en dat ze er ook tegen mag praten. Ze pakte laatst mijn buikje vast echt haar twee armpjes erom heen en een kunffel dat ze me gaf...ze zei er nog bij: ah lieve baby.... Echt heel schattig. Ze zegt het zelf ook vaak tegen mensen: mamma baby innuh buik... Vrienden van ons hebben net een zoontje gekregen en die noemt ze altijd baby....met zijn roepnaam erachter aan. Ze weet ook heel goed dat het bij mamma ook zo is....als ze een echte baby ziet legt ze heel makkelijk de link met de kleine in mn buik. Hoe het zal gaan als de kleine er eenmaal is...tja das volgens mij oer kind verschillend. Ik ben op zich wel een beetje bezig met de aandacht die er nu nog voor haar alleen is ook echt nuttig te gebruiken maar ben ook van plan haar helemaal te betrekken bij de verzorging van de baby, samen doen maakt dat ze zich niet buitengesloten voelt, denk ik dan he? weet natuurlijk niet hoe het zal gaan. Maar de momenten van ons samen wil ik ook zeker bewaren, als het me ook maar eventjes gaat lukken wil ik echt het tutten met haar door blijven doen, lekker gezellig samen douchen en lekker insmeren (ze deed vorige week zelfs al mijn rug in smeren....zo schattig!) daar geniet zij van en ik net zo veel, die momenten zou ik niet willen missen en probeer echt om deze erin te houden als de kleine er eenmaal is.