Ieder kind van rond deze leeftijd (2jr 10mnd) stottert wel eens en heeft moeite om soms uit zijn of haar woorden te komen. Maar bij onze dochter is het momenteel wel heel erg. Ik ben op zoek naar ervaringen van moeders die ook een kindje hebben (of hadden) die bovengemiddeld stotteren. We hebben inmiddels 2 gesprekken met een logopedist gehad en ondanks dat ze pas op >4 jarige leeftijd kunnen zeggen of er echt sprake is van een spraakprobleem, begin ik me wel zorgen te maken. Het begon 4 maanden geleden, is eventjes wat minder geweest en momenteel komt ze helemáál niet meer uit haar woorden. De oorzaak is volgens de logopedist lastig te achterhalen en de tips die we van de logopedist krijgen, passen we trouw toe maar ik zou graag willen weten of jullie ook een kindje hebben of in je omgeving hebben met dit probleem. Alvast bedankt voor jullie reacties.
Wat goed dat je nagaat wat je eraan kan doen en hoe je haar kutn stimuleren. Ik heb gehoord dat je geduldig moet luisteren, niet boos worden en dat zingen vaak helpt. Ik kan zelf veel info vinden op internet: Probeer zelf rustig te praten. Als je kind merkt dat er geen tijdsdruk is, zal hij zelf ook rustiger worden. Vaak helpt die rust om makkelijker te kunnen praten. Blijf oogcontact houden. Zo laat je merken dat je nog steeds je aandacht bij het verhaal hebt. Probeer niet te gaan staren, want daar kan je kind nog zenuwachtiger van worden. Maak geen zinnen af van je kind. Het klinkt verleidelijk en makkelijk. Maar vaak vindt een kind dat stottert het juist heel vervelend. Hiermee geef je je kind ook geen kans om het stotteren te overwinnen. Probeer geduldig te zijn. Wat je kind vertelt, is belangrijker dan hoe hij het vertelt. Als je je kind op zijn gemak stelt, zal hij minder last hebben van het stotteren. Dwing je kind niet om in alle drukte iets te vertellen (denk aan verjaardagen met visite). Als je kind gedwongen iets moet vertellen, wordt de druk heel groot en zal het stotteren toenemen http://www.stotteren.nl/upload/file/basisonderwijstips.pdf correcties aanbrengen, wijzen op het gestotter of laten herhalen maken het spreken onaangenaam en frustrerend. adviezen als: 'denk eerst goed na, haal eens diep adem', wees eens wat rustiger' doen het zelfvertrouwen dalen. gedachten als 'wat stottert hij toch weer erg' of 'gisteren ging het toch veel beter' werken als stoorzenders. spreek rustig met je kind, geef je kind de tijd om zijn gedachten uit te drukken. Dit is efficiënter dan je kind aanmanen om trager of rustiger te spreken. hou oogcontact. het is belangrijk je aandacht te richten op wat het kind zegt en niet op de manier waarop het dit doet. Wat je kind zegt blijft belangrijker dan hoe hij dit zegt. besteed veel aandacht aan wat je kind leuk vindt en kan. Bemoedig en steun hem daarin. Kinderen, zowel jonge als oudere, zijn heel gevoelig voor de waardering van hun ouders. Zo bevordert u het zelfvertrouwen van je kind. Probeer dus niet alleen stil te staan bij het stotteren van het kind. Het stotteren is slechts een klein stukje van je kind, het hele kind is immers veel meer !! laat hem voelen dat je van hem houdt en dat hij belangrijk voor je is. geef je kind zelf verantwoordelijkheden, laat het zelf antwoorden in de winkel of aan de telefoon, doe het niet in zijn plaats. Ook een stotterend kind moet de kans krijgen zich te ontwikkelen door zelfstandigheid te oefenen. Het kind moet leren voor zichzelf te praten, assertief te reageren of om te gaan met kritiek. Door een te beschermende opvoeding krijgt de jonge stotteraar onvoldoende de kans om zich te ontwikkelen tot zelfstandige volwassene. Deel de leerkracht mee dat je kind stottert, vóór de eerste schooldag of tijdens de eerste schooldagen. De meeste leerkrachten staan positief tegenover overleg met de ouders. (Hieronder vind je enkele tips die je kan bespreken met de leerkracht) wordt er op school gelachen met je kind, wacht dan niet te lang om de leerkracht in te lichten, zij staan meestal open voor een gesprek. Stotterende peuter, pagina 1 - Kinderen - Viva.nl
Het kan ook goed zijn inderdaad dat er niets aan de hand is. Mijn zoontje is 3 jaar en 9 maanden en stottert de laatste tijd ook veel. Tegen ons is gezegd dat er met die leeftijd nog niet echt van een stotter probleem gesproken kan worden. Er gaat zoveel in hun hoofdjes om, woordjes die ze willen uitspreken zeg maar, maar het nog niet kunnen. Kan dus gewoon de leeftijd zijn. Want mijn zoontje doet het soms echt overdreven erg, en dan ineens een week zo goed als niet. Dus ik ga nog geen logopediste inschakelen. Ik wacht even tot hij naar school gaat.