Onze zoon gaat nu 3 maand naar de psz. Maar hij is nu nog niet gewend. soms gaat het goed maar de laatste tijd zegt hij thuis al dat hij niet wil. Als hij er dan is gaat het wel aardig vraagt af en toe waar mama is maar als ik hem dan ophaal slaat hij als een blad aan de boom om. dan gaat hij mij slaan ik weet niet meer wat ik er mee aan moet. Wordt er erg verdrietig van.iemand tips of iemand die dit ook heeft meegemaakt?
Ach jee... Klinkt alsof die een beetje boze gevoelens heeft? Sowieso zou ik wel wat zeggen over het slaan, dat is natuurlijk niet goed wat voor oorzaak er ook echter zit. Mijn meisje heeft wel gehad dat ze bij voorbaat al riep da ze niet wilde en ging huilen. Ik heb er op een gegeven moment niet meer teveel over gezegd. Nu gaat het heel goed en vind ze het heel leuk en gaat sinds vandaag 2 ochtendjes! Denk echt dat het een kwestie van doorzetten is. Succes
Waarom wil hij er niet naartoe? En hoezo slaat hij om als je hem komt ophalen (wil hij dan niet mee naar huis)?
Ik heb zelf het idee dat hij 1 juffrouw niet zo leuk vind want hij vraagt altijd naar de andere. Als ik weg ben gaat het vaak wel goed vraagt af en toe naar mama maar als ik hem ophaal en ik kom binnen gaat hij gooien met speelgoed slaat op mijn been en begint vaak te huilen zo gauw ik binnen kom. Maar dan zegt hij soms ook dat hij wil blijven. Zo verwarrend allemaal. Terwijl hij thuis echt een heel lief ventje is.
Ik denk dat t gewoon wennen is, eerlijk gezegd.. Is hij hiervoor wel eens naar andere opvang geweest?
Mijn zoontje gaat nu al ruim een jaar, maar het is nog steeds bijna iedere keer thuis en onderweg in de auto al 'mama ik wil niet naar school!', al moet ik zeggen dat het de laatste weken iets beter gaat. Als hij er eenmaal is en ik weg ben dan gaat het prima. Het slaan ed heeft overigens niets te maken met boosheid-gevoelens. Hij heeft je gewoon gemist en weet nog niet zo goed om met die emoties en gevoelens om te gaan. Ik zou wel gewoon doorzetten, als hij straks vier is zal hij naar de basisschool gaan. Zonder psz vooraf lijkt me de overgang naar de basisschool helemaal zo groot.
Dat is mischirn ook een beetje het problleem. Hij is altijd in huis geweest nooit ergen naartoe geweest. Vanmorgen zei hij alweer ik wil niet naar school maar morgen moet hij toch echt.
Gaan jullie kindjes dan ook huilen bij het afscheid? En hoelang blijven jullie dan want ik ga vaak gelijk weg.
Hier ging het gelijk goed maar hij was al aan gastouderopvang gewend en de overgang ging bijzonder makkelijk. Ik zie wel veel kindjes huilen als ik D. wegbreng, de neemt de juf het kind over als de ouder weggaat, vaak is het huilen dan gauw over. Het klinkt alsof het een beetje veel en druk is voor je zoon en hij daar echt nog aan moet wennen. Dat zou het gedrag bij het ophalen verklaren (ontlading). Hoe vinden de juffen dat het gaat?
Wat mijn dochter ook heel erg hielp was een knuffeltje van thuis meenemen. Bij binnenkomst samen iets doen (daar is ook tijd voor) en dan ging ik weg. Als ze dan in de kring gingen werd het knuffeltje in een speciale bak gelegd en met naar huis gaan weer meegegeven.
Mijn dochter heeft nooit gehuild bij het wegbrengen, maar is wel de eerste maanden niet zichzelf geweest. Erg teruggetrokken, reageerde heel lauw, liet juist geen emoties zien. Pas na een half jaar (na de zomervakantie) draaide ze opeens om en was haar spontane zelf. Maar huilen bij het afscheid is helaas best normaal voor heel veel kindjes.. Kindje dat bij mijn dochter op de psz zat en nu in haar klas heeft altijd gehuild met wegbrengen en doet het nu nog steeds, al ruim een jaar op de kleuterschool dus.. (altijd weet ik niet, maar wel regelmatig).
Ik blijf altijd even 5 á 10 minuten en de ene keer moet ie huilen als ik weg ga en de andere keer niet en met halen hetzelfde, soms huilt ie dan ook en de ene keer gaat ie gelijk mee naar huis en een andere keer kost het wat meer moeite en krijgt ie een kleine driftbui. Als ie moet huilen als ik weg ga dan gaat ie met de juf voor het raam staan waar ik langs fiets om te zwaaien. Hij is niet de enige die huilt en hij blijft niet huilen, het is allemaal nog wat overweldigend voor 'm...
De juf zegt dat hij mij aan het uittesten is als hij zo raar doet als ik binnen kom. Weet eigenlijk ook niet zo goed wat ze daarmee bedoelt. Lief jullie reacties. Toch fijn te hoten dat ik niet de enige ben. Heb er al slapeloze nachten van.
Mijn zoontje heeft ruim 10 maanden gehuild bij het wegbrengen, in het begin ook echt met opstandig gedrag erbij (proberen te slaan en schoppen als de juf hem probeerde te troosten). Toen er een andere juf kwam en hij van 1 naar 2 dagen per week ging kwam er duidelijk verbetering in. Nu moet ik hem nog wel het lokaal in 'duwen', maar eenmaal binnen dan legt hij zijn beker en fruit in de bakken en ga ik samen met hem naar wat hij wil gaan doen (puzzeltafel of kleurtafel of speelgoedtafel) en daarna geef ik hem een kus en een knuffel. Daarna ga ik weg en zwaaien we buiten voor de ramen.