Hallo, Zijn er hier mensen die zich ook zo ergeren aan de mensen die in de winkelstraten staan met een krantje, enquete of iets dergelijks. Met de vraag: Mw. mag ik u iets vragen? Oh ik heb er zo'n hekel aan, hier kun je soms gewoon de winkelstraat niet opkomen of je bent al 4 x ondervraagd! Ik zeg altijd gewoon, nee! en loop door! Wat doen jullie? groetjes,anita
Ik sla ze een blauw oog en geef ze nog een trap na! nee grapje, ik zeg gewoon geen tijd of ik loop gewoon door
oooowwww vreselijk! Of wat dacht je dan van die mensen,die dat aan je deur komen vragen! Grrrrrr Zelfs als je ze stug niet aankijkt, vragen ze het toch aan je!
Die studenten aan de deur die ook onzin komen verkopen! Ze hebben nog een grote bek ook en de vorige keer gingen ze me gewoon uit staan lachen omdat ik geen interresse had! Ging die sukkel zijn vriendje roepen en zei: "Whahaha moet je horen wat zij zegt!" Nou ik heb de deur voor zijn neus dichtgesmeten!
Loop ook altijd door. Ik heb me 1 keer in de val laten lokken door een hele knappe jongen van greenpeace....daar ben ik nu dus ook al jaren lid van. Hij was ook echt wel heel knap
Laatst kwam er iemand collecteren voor het kankerfonds. En normaal geef ik wel wat maar ze kwam echt op het verkeerde moment. Mijn schoonvader was kort daarvoor overleden aan kanker dus toen ze een of ander verhaal begon op te hangen had ik zoiets van... Wij doneren wel. En laatst ook iemand van de kinderhartstichting. Of ik donateur wilde worden. Maar dat moest ik dan ter plekke even beslissen.
Ik loop ook vaak door of zeg dat ik geen interesse heb. Zo heb ik ook een hekel aan die telefonische enquettes. Ik heb soms het idee dat je jezelf moet verdedigen omdat je geen interesse hebt. Maar soms ook erg leuk om ze hun verhaal te laten doen, als je van tevoren al weet dat ze toch niks aan je hebben. Liefs
ik zeg tegen woordig vaak sorry geen tijd hij moet zo eten en wijs naar mijn zoontje hihi. vroeger deed ik of ik ze niet hoorde of zei ik nee sorry geen interesse. of dat ik geen tijd had.
hmm vroegah droeg ik vaak rockshirts.. en verrassend genoeg vraagt dan nooit iemand je zoiets op 1 keer na... was iemand van volgens mij ECI de strekking was dat als ik lid zou worden zou ik een hotelbon of iets dergelijks kijken en elke maand goedkoop een CD, DVD of boek kunnen bestellen. Nou is mijn moeder er jaren lid van geweest.. films hebben ze bijna niet, cds enkel in een heel ander genre dan de rock/metal waar ik van hou en hun boekencollectie is ook nogal beperkt. zat teon midden in mn fantasyperiode.. en dat verkopen ze bijna niet. dus na een korte discussie dat ik me niet kon voorstellen dat hij iets had dat ik leuk vond... werd het een soort van erekwestie voor de man in kwestie. nadat hij al toegaf dat ze weinig fantasy in de collectie hadden.. mocht hij bewijzen dat hij echt wel wat op muziekgebied voor mij had. maarja.. ik kreeg het nogal warm en dacht "goh laat ik mn jas eens open doen" met daaronder een of ander eng shirt van een harde metalband. alleen de blik al van die vent..... "eh eh eh nou eh eh.. maj misschien eh heb je wel eh .. gelijk eh.. " dus met een vrolijke "fijne dag nog" en een dikke grijns verlieten wij deze meneer weer overigens ik vond de poging absoluut wel leuk deze meneer was ECHT overtuigt dat hij wel wat leuks had en probeerde dit dan ook gewoon echt over te brengen. en een keer een leuke discussie over geloof gehad midden in centrum utrecht. die man had een of ander papiertje met iets erop.. daar moest je dan je duim op leggen en dan kreeg dat een kleurtje (net als die moodrings werkte het gewoon op warmte) met dat kleurtje kon je dan zien in hoeverre je open stond voor god (of iets dergelijks) maar deze jongen was dan ook niet de standaardg geloofsfanaat waar niet mee te praten viel denk dat we er 3 kwartier gestaan hebben en een erg leuk gesprek hadden. meeste mensen krijgen echter gewoon "mag ik u iets vragen?" "eh.. nee liever niet"
zeg ik ook altijd.. en laatst kreeg ik de vraag: "maar mevrouw, wie heeft u dan onder uw t-shirt verstopt?" pff mafkees.
Ja ik vind ze ook erg vervelend! Zeker als er op een strategisch punt wel 5 van die mensen staan, zodat je er wel langs moet om verder te kunnen. Een keer (was toen zwanger van mijn zoontje) ben ik heel erg uit mijn slof geschoten toen ik met een vriendin liep te winkelen en zo iemand ons gewoon onderbrak terwijl we liepen te praten. Ik zei heel boos: je ziet toch dat we in gesprek zijn! Toen was hij geloof ik wel even van zijn stuk. En ik ook, ik zou hem normaal toch iets vriendelijker afwimpelen, schrok gewoon van mezelf, maar ja, hormonen....
haha hier ook.. paar jaar geleden! maar ze halen nooit meer wat van mn rekening af volgens mij.. ik zeg meestal dat ik al lid ben... (wat ik natuurlijk niet ben hehe..)
ach ze doen hun werk, ik zeg altijd: nee, sorry geen zin. En dan zeggen ze: ok prima mevrouw Nou klaar dan toch. En verder geen problemen mee. En als ze aan de deur komen om te collecteren, dan geef ik wel altijd wat. Geeft me een goed gevoel als ik gedoneerd heb.