Ik ben eigenlijk nog nooit boos geweest op mijn zoontje, hij dort immers nog helemaal niet bewust stout. Het gillen vind ik persoonlijk ontzettend grappig, ik die het vaak terug en zo voeren we hele gesprekken samen. Wat ik wel doe als hij iets doet dat 'niet mag' (haren trekken, knijpen, de afstandsbediening op eten, steeds wegrollen als ik een luier probeer om te doen, enzv ), is op een duidelijke, rustige toon zeggen: 'nee, dat mag niet'. Ik heb niet de illusie dat hij daar ook maar een woord van snapt, maar meer om er een gewoonte van te maken voor als dat straks wel zover is.
Mijn oudste is 15 maanden en ik zeg heus wel eens harder "nee" maar boos ben ik nog nooit geworden, wat ze ook doet. Als ze echt zeurt dan pak ik haar wel even op en zet haar eindje verderop in de kamer neer. Na minuut huilen troost ik haar meteen hoor. Ze zijn nog zo jong en moeten zoveel leren! 8 maanden en boos worden, heb je jezelf dan wel in de hand? Wat moet je als ie echt gaat peuteren? Geduld geduld geduld!
Ehm, nooit eigenlijk...op een baby ga je toch niet boos worden? Met 8 maanden hebben ze geen besef van goed en kwaad. Het kan natuurlijk best wel zo zijn dat het kabaal je teveel wordt, maar dan moet je niet 'boos' worden op je baby of gaan zwaaien met je wijsvnigertje. Dat heeft geen nut, kind snapt er niets van. Als je er echt zo'n last van hebt dat je boos wordt, dan denk ik dat het beter is als je eens met je huisarts gaat praten over of je wel goed in je vel zit. En misschien toch eens een boekje lezen over hoe baby's zich ontwikkelen?
Ik hen niet alles gelezen hoor dus misschien is het dubbel maar een baby van acht mnd straf je niet en spreek je ook niet ergens streng op aan met de vinger in de lucht wand daar snappen ze niets van. Ik vind he juist hwerlijk als mijn 5 mnd oude dochter zit te gillen ( van plezier ) dan lig ik vaak met haar in een deuk door de gekke geluiden, ( soms schrikt ze er zelf van haha) nee laat lekker gaan als dit alles is..... mij. Zoon van 2 gild ook en daar zeg ik wel wat van want dat is noet nodig op zijn leeftijd.
Jeetje, ze zegt toch niet dat ze haar kind op de strafstoel zet ofzo? Ik vind dat er onaardige reacties worden gegeven. Ze zou niet klaar zijn voor het moederschap, ze is misschien depressief?! Waar gaat het over...
Beetje overdreven reacties. Maar een baby van die leeftijd snapt het woordje nee wel! Het kan heel goed de link leggen tussen nee en iets wat niet mag. Oorzaak, gevolg. Waarom het niet mag word idd niet begrepen, maar dat maakt mij niet uit vooral als het om gevaarlijke dingen gaat. Echt boos dat word ik niet, maar op een zwaardere, strengere toon nee zeggen dat doe ik wel. Mensen die denken dat hun kind dom is en niet gecorrigeert kan worden tot 2 jaar ofzo komen nog wel van de koude kermis thuis. Babies en dreumesen zijn echt slimmer dan dat iedereen denkt hoor. Wat het gillen betreft: Dat vind ik heerlijk en wij maken er hier ook een concert van. Als het is uit boosheid kan ik ook alleen maar inwendig lachen. Mannetje van 3 turven hoog dat kwaad is... heerlijk.
Haha vind het wel grappig. Ik gil altijd lekker mee met de kleine. Misschien stom, maar vind het zo leuk als hij lekker aan het praten, kletsen, gillen is. Die gekke geluidjes die ze soms kunnen maken, heerlijk. Maar zijn oordopjes niks voor je?
Heb niet het hele topic gelezen, maar ik herinner me toch wel eens dat ik echt boos geweest ben toen mijn zoontje 13 maanden was. Het ligt dan vooral aan jezelf, vermoeiende dag, ziek zijn, rugpijn, whatever. Wel, ik had dus zo'n dag en toen ik m'n zoon een verse luier wou aantrekken schoot die nu toch ook in een kolére. Stampen en schreeuwen (heb normaal echt zo'n lief kind ). Had me erg gestampt op m'n borst en dat deed zoveel pijn... Was eigenlijk over m'n kookwater aan het gaan en (schaam o schaam) toen dacht ik van; zal ik je eens in je bil knijpen, pijn is niet leuk! Maar goed Dat heb ik dus niet gedaan. Was achteraf ook geschrokken van mijn gedachten. Maar ik wil maar zeggen, het is MENSELIJK om eens boos te zijn. Of anderen dat nu om een goede reden vinden of niet. De beste tip is inderdaad om even afstand te nemen en zelf kalm te worden.
Als ons zoontje een gilserenade geeft zeg ik ook dat ik dit niet wil. Even gillen prima, en een keer gillen ook prima. Ik zeg gewoon: Nee, niet gillen. Dat doen we niet he... En natuurlijk snapt hij deze zin niet. maar ik denk dat iedereen tegen zijn/haar baby praat toch. Alle zinnen die je praat begrijpen ze niet maar ik denk toch dat hier niks verkeerds aan is. Ze moeten het toch een keer leren, en ik denk dat je daar niet vroeg genoeg mee kan beginnen
Fijn te lezen dat ik toch niet de enige moeder ben die wel eens "met het vingertje zwaait". Laten we elkaar maar respecteren en diegene die het niet zo doet prima, maar laat dan wel diegene die het wel zo doet in zijn of haar waarde en ga niet gelijk allemaal vervelende dingen zeggen want je komt er toch nooit uit. Iedere moeder doet het op zijn of haar manier en dit is mijn manier. Het is niet zo dat ik hem sla of in de hoek zet. Ik zeg gewoon: " Nu is het genoeg geweest met schreeuwen, zachtjes doen nu" op een lage toon (lees wat boze toon) Ook ik snap heus wel dat hij dat niet begrijpt, ben echt niet van gisteren. Ik snap niet wat daar fout aan is, wil ik ook niet weten want zoals ik al zei: Dit is MIJN manier. Wat ik me wel afvraag is dat ik een vraag heb gesteld: Waarom worden jullie wel eens boos? En hoe ga je er mee om? Dus ik heb helemaal niet gevraagd om advies. Kritiek is welkom, maar wel op een normale manier en ga niet gelijk iemand de grond in trappen wat dat is zeer laag. Iedereen is verschillend, heb een beetje respect voor elkaar, zo houden we het gezellig!
saja87: euhm... jij heb het over een 34 JARIGE? of over een 34MAANDEN kindje? of over iemand die gehandicapt is?
Sowieso is praten tegen je kind heel nuttig, ook al "verstaan ze het nog niet". Ze leren heel snel wat een blije stem is en wat een afkeurende stem is. In mijn voorbeeld uit m'n eerste post was ik boos, maar ik dacht; hoe kan ik laten merken dat hij me pijn gedaan heeft? Dan heb ik maar gedaan alsof ik heel erg verdrietig was en dat hij niet zo mag stampen. Hij snapte het heel goed, dat zag ik aan zijn gezicht. En daarna kreeg ik nog een dikke knuffel.
Boos en straf... Ligt eraan!! Mijn zoon is nu 7 maanden en loopt ruim 2 maanden voor op ontwikkeling! Daardoor doet hij dus nu ook al dingen die echt niet mogen, wij hebben bijvoorbeeld dat de hondemand een rustplek is voor de hond en Levi mag daar dus niet in! Als hij het een paar keer doet, gebruik ik de box, waar hij verder niet meer inzit, als timeout plek voor 1 minuut! Zaak is ook dat de mand nogal hoog is, en hij kan er redelijk veilig inkruipen, maar stuitert met zijn hoofd op de grond als hij eruit wil! Verder wordt ik niet boos om ontdekkingen! Kind moet ook kind kunnen zijn! Hij leert later maar dat gillen niet nodig is!
Een time out voor een kind van 7 maanden?? Wat denk je hier mee te bereiken? Hij snapt helemaal niet dat dingen niet mogen..
straffen voor gillen deed ik toen niet, wel ging ik dan heel gek doen met afleiden om te leren fluisteren...vaka moest ie erg lachen en was het gillen vergeten.... Maar dat gillen zijn echt fases...die van mij heeft het 2 of 3x gehad...heeeeel jammer verder toen kroop hij overal en nergens en dingen die ik er alvast ehct in wilde hebben om te leren dat het niet mag...ging ik geowon consequent ernaar toe, zeggen dat hij het niet met de handjes mocht pakken...ehct 1000x ..en vaak even weg halen van hetgeen wat hij deed en op de billen neerzetten en dan duidelijk in zn ogen zeggen...Maar ehct boos worden nee ...maar wel duidelijk andere mimiek en andere toon stem.
Maar zo leert hij het toch wel? Hij snapt het in het begin natuurlijk niet, maar als een kind nooit te horen krijgt dat iets niet mag, dan snapt ie het natuurlijk nooit. Overigens ben ik ook niet aan "straffen". Maar wel "corrigeren" (dat klinkt suf). Een kind ergens weghalen en zeggen dat het niet mag is ergens ook een time-out.
ik zie mezelf als vrij strenge moeder (dat "verwijt" krijg ik in elk geval regelmatig haha) maar een baby "straffen" of echt boos erop worden omdat het zijn stem uittest e.d. vind ik echt onzin. Wat ik wel deed was afleiden, consequent 1000 keer per dag nee zeggen en als ik dan even geen nee wilde zeggen zette ik hem wel eens in de box (want dan kon ie lekker zijn gang gaan zonder dat ik heel de tijd hem moet opvoeden zeg maar) mijn zoontje liep al met 6 maanden overal langs, dus een flinke handvol maar STRAFFEN? of boos worden (ja misschien dat ik wel eens bij mezelf heb gedacht AAAAARGGGHHHH ik word gek, dan zet je even je baby in de box ga je naar de wc jezelf af laten koelen ofzo ) ik snap dat het misschien best irritant kan zijn vooral als je moe bent of hoofdpijn hebt. Je bent de eerste paar jaren gewoon echt een politieagent en soms heb je zelf als mama zijnde ook wel eens een time out nodig haha (om geduldig te blijven zijn om toch echt consequent rustig nee te blijven zeggen) Wat ik wel een keer heb gedaan is een tik op zijn handje bij de kachel.... maar dat was ook uit "schrik" en omdat het gewoon echt heel gevaarlijk is OJA wacht en een keer zachtjes teruggebeten toen ie daarmee begon te testen dat was meteen over (heb niet hard gedaan maar laten zien dat het gewoon au doet en niet leuk gedrag is) DAT vind ik al best "streng" maar dan nog heb ik dat niet uit boosheid gedaan..