Oja, heb m'n zoontje 4 dagen geleden ook een tik op zijn handen gegeven, vooral omdat ik zelf zo geschrokken was. Zat zelf op m'n hurken in de oven te turen of de broodjes al klaar waren. Had 'm niet horen komen en het scheelde echt maar 1 cm of hij had z'n hand op de plaat gelegd. Dan schrik je gewoon zelf zo hard dat je meteen nogal fel reageert...
Een kind van 7 maanden doet niet bewust iets fout. Als je kindje iets doet wat niet kan dan haal je het weg en ga je iets anders doen met je baby later kan je er aan toevoegen dat dit niet mag. Dat is heel wat anders dan een time out. Een time out heeft geen zin al je kind niet bewust iets doet wat niet mag. je gaat een baby toch niet als straf een minuut alleen in de box leggen en als hij gaat huilen ga je er dan ook niet heen??
Neeee natuurlijk niet. Had het ook niet over die time-out hoor. Wilde gewoon maar zeggen dat ik het wel normaal vind om een kind te corrigeren als hij iets doet wat niet mag. Ook al weet ie nog niet dat het niet mag. Snap je? Soit, het is moeilijk uit te leggen zo al typend. Heb m'n baby van 7 maanden nooit een time-out gegeven iig. Wel gezegd "Neen, mag niet" en hem ergens anders heen gebracht OF bijvoorbeeld de afstandsbediening uit z'n handjes genomen. Nu is hij 19 maanden en heb ik hem wel al eens in de hoek gezet. Het hangt misschien af van het temprament van je kind, maar op die keer was hij echt aan het testen; aan de plant trekken, ik zeg neen, weer naar mij kijken en weer aan de plant trekken. Denk dat elke mama die spelletjes wel kent. Dan moet hij gewoon wel luisteren, want het is ook voor z'n eigen veiligheid.
Tuurlijk kan je een kindje corrigeren in de zin van te zeggen dat iets niet mag of doe dit maar niet. Niet op een lage/boze toon. Ik heb ook hele gesprekken met mijn zoontje en ik heb ook het idee dat hij er niet zoveel van mee krijgt dus waarom zou je dat niet kunnen zeggen. Ik doelde op een 7 maanden baby een time out geven, want dat vind ik straffen niet corrigeren. Op een leeftijd van 19 maanden begint je kindje al echt de grenzen op te zoeken dus kan je hem die ook geven. Als hij het woord "nee" begrijpt en vervolgens toch doorgaat kan een time out wel helpen.
Ik heb niet alles gelezen, maar ik heb ook een dochter die erg hard kan gillen. Maar ik ga haar dan niet "straffen", ik negeer het liever of benoem hetgeen waar zij dus blijkbaar om gilt (als ze iets wil wat niet mag bijv wat nu regelmatig gebeurt) Ook als ze ergens naar toe kruipt waar ze niet heen mag, zeg ik wel nee, maar het enige wat ze dan doet is naar mij kijken en nee schudden om daarna gewoon weer verder te gaan. Ze snapt er natuurlijk niks van, vind alleen mijn reactie leuk
mijn dochtertje doet niets anders dan liggen in de box en gillen. Ik vind het schattig en aandoendelijk. Ze is heerlijk haar stemmetje aan het uitproberen. Rollen/zitten/staan daar doet ze allemaal niet aan, dus kan me niet voorstellen dat ik haar zou bestraffen voor iets waar ze momenteel zo veel plezier uithaalt. Daarbij komt dat een baby van deze leeftijd nog niet bezig is met grenzen aftasten of bewust de moeder uitproberen, ze doen niks anders dan de wereld om zich heen ontdekken. Het is dan ook nog helemaal niet het moment om bezig te zijn met "straffen". Een boze stem of mimiek daar snapt zo`n kleintje nog helemaal niks van en dat geeft alleen maar een heel onveilig gevoel.
Even gewijzigd want ik begreep je verkeerd. Ik denk dat ze de klank ´nee´ herkent... het woord zelf niet maar de manier waarop ik het zeg.
@TS, Als het gillen om boosheid is en je wil hem rustig krijgen; hier helpt het altijd heel goed als ik tot 10 ga tellen! Volgens mij vind ze dat heel interessant want dan is ze opeens stil en kijkt me met grote ogen aan. En dan heb ik haar aandacht weer.
Inderdaad wat een herkenning. Gelukkig is mijn mannetje net uit deze fase vanaf een maand of 8 tot nu. Op een gegeven moment durfde ik gewoon niet meer op visite want ergens anders dan thuis was het nog erger en niet altijd om zijn stem te ontdekken hoor. Frustratie omdat hij nog niet kon kruipen/tijgeren, even geen aandacht kreeg en zelf moest spelen of wat dan ook. Het sluipt erin, alles eraan doen om je kindje tevreden te houden tot je zelf pas gaat eten koken als de kleine naar bed gaat en s'avonds tot laat nog bezig bent om het huishouden te doen. Stofzuigen kon ik overdag niet doen want dan ging hij compleet over de rooie. Mijn ogen werden geopend door het CB, ze gaven mij hele goede adviezen over dat het leven niet alleen om de kleine draait en hij best even kan wachten omdat als hij dat nu niet leert dit op een gegeven moment echt niet leuk meer word. Ze vertelde mij dat ik hem op de grond moest zetten met zijn speeltjes en duidelijk tegen hem moest zeggen 'mama gaat even dit of dat doen, Mika gaat even zelf spelen'. En vervolgens gewoon je ding doen tot je klaar bent en daarna heel vrolijk terug komen en hem vertellen dat hij zo goed heeft gespeeld. Nu ik dit een weekje heb volgehouden merk ik al duidelijk verschil, Hij gaat niet meer zo uit zijn dak als ik even geen aandacht aan hem geef maar moppert even en gaat dan toch weer verder met zijn speelgoed. Hij kan nu zelfs tijgeren er gaat een hele nieuwe wereld voor hem open. Dus negeren werkt in mijn geval gewoon het beste.
Waarom word ik boos, tja als ze iets doet wat niet mag (aan de oven komen, la met messen open proberen te maken, gooien met dingen, op tafel klimmen, de hond slaan etc.. Wij hebben een strafhoek ingevoerd maand of drie geleden. Ze krijgt 1 of 2 keer een waarschuwing, dan tel ik tot 3 en als ze bij 3 nog niet luistert dan gaat ze in de hoek.
Lijkt me inderdaad niet dat je kind je al uitlacht.. Waarschijnlijk vindt hij het gewoon leuk dat jij boos bent. Ze vinden nu namelijk alles leuk wat maar gek/anders is.. Straffen, meen je toch niet serieus? Hier eentje die bijt tijdens BV.. Ik spreek haar dan even 'streng' toe, en dan lacht ze ook steeds. Dus dit is ook niet de juiste oplossing. Wat wel de juiste is weet ik niet, misschien inderdaad negeren. Hoort een beetje bij het ontdekken van de stem. Mijn dochtertje gilt en huilt sowieso niet hard, maar kraait ook veel. Hoort erbij lijkt me..
Ik zou simpel zeggen dat bijten:stoppen betekent deed mm vriendin en was echt zo over wil je drinken dan moet je niet bijten want dan stoppen we er mee...
Dat snapt een kindje op die leeftijd toch niet? Hier koppelde ik haar gelijk af en zei ik 'nee'. Soms iets andere reactie als het echt zeer deed dan schrok ze soms maar dat kun je natuurlijk niet altijd voor wezen. Ik legde haar gewoon weer aan en goed opletten of ze blijft drinken. Als ze drinkt, kan ze niet bijten. Hier duurde het maar even. Later nog wel eens als ik haar een keer wilde aanleggen ze niet wilde, ze had toen een oorontsteking en heeft 5 dagen geweigerd. Zo rond 1,5 beet ze soms expres om mijn reactie te zien, toen wel zo gedaan dat als ze beet, ze niet mocht drinken. Hier wel eens boos en geirriteerd, ook wel geweest toen ze jonger was. Maar dat zegt meer over mij als over haar. Ik ben niet de meest geduldigste moeder en vooral als ik dan ook nog moe ben, kan ik wat minder hebben.
Een baby van 8 maanden lacht je niet uit. Hij doet iets (in dit geval gillen), mama reageert (waarschuwende vinger omhoog) en dat vindt hij waarschijnlijk grappig. En als hij weer gilt geeft mama weer dezelfde reactie. Dat is voor een baby nu eenmaal leuk. Maar het heeft niets met stout zijn te maken. Hij is volop in ontwikkeling en daar hoort bij dat hij van alles uitprobeert. Ik zou het zoveel moeglijk toelaten. Pas als er gevaar dreigt moet je natuurlijk wel ingrijpen (maar dat lijkt me nogal logisch). En dan kun je wel zeggen, dat het niet mag. Dat zal hij nu nog niet begrijpen, maar ooit begrijpt hij het wel. Maar het is vooral een kwestie van een lange adem hebben. Je zult hem 100 keer bij gevaarlijke dingen weg moeten houden en je zult je ook vaak genoeg irriteren aan zijn ontdekkend gedrag (want het is niet leuk om 20 keer per dag een kastje in te ruimen, wat hij leeggehaald heeft), maar op een moment stopt het gedrag (er komt dan vaak iets anders voor in de plaats).
ik denk dat je je frustratie (je kan toch niet boos worden op zo'n hummeltje?) beter om kan zetten naar iets anders.. ga lekker met hem op de grond zitten, en ga mee gillen, zingen of lekker spelen.. dan gaat hij waarschijnlijk lachen waarop jij (hopelijk) een goed gevoel krijgt,, is toch een heel stuk leuker dan boos worden op zo'n klein kindje dat gewoon doet wat hij hoort te doen !!
@ Triselke en Red, nu stop ik er ook mee.. Maar het heeft wel eens erg pijn gedaan en schrok zo dat ik wel even duidelijk zei dat dat niet de bedoeling was. Waarschijnlijk zal ze het inderdaad niet begrijpen, en de reactie van mij vind ze alleen maar leuk.. Nu heeft ze een aantal dagen niet meer gebeten, maar vind het nog steeds best eng te voeden. Maar begrijpen ze wel dat ze gebeten hebben, en daardoor even niet verder mogen drinken?
Nou dat schrijf je niet helemaal goed. Babies van 6 maanden begrijpen dat een actie van hun kant een reactie geeft. Dat is niet hetzelfde als oorzaak-gevolg. De inschatting dat als je mogelijk iets doet wat papa of mama niet leuk vindt dat dit een gevolg (straf, boosheid etc) kan hebben, komt pas veeeeeeeeeeee later. En dàt is oorzaak-gevolg.
Als mijn kleintje iets doet wat niet mag.. zoals aan de lamp of playstation komen..dan zeg ik gewoon 'dat is niet voor jou, ga daar maar spelen' en dan leg ik hem bij zijn eigen speelgoed neer. Als hij voor de zoveelste keer het eten uit mijn handen slaat of echt niet stil wil blijven liggen voor de luier dan verhef ik mijn stem een beetje en zeg 'niet doen, dan wordt mama verdrietig' Hij snapt best wel (hij is ook wel 2 mnd ouder) dat hij niet bij de playstation mag komen.. maar boos worden kan niet.. Dat gaat tegen mijn gevoel in.. Maar even vertellen dat je iets niet leuk vind of iets je stem verheffen kan wel.. maar dat is mijn mening. Verklaar mij maar voor gek maar praten met je kind is belangrijk. Ik vertel altijd als we ergens naartoe gaan, ik vind dat hij mooie kleren aanheeft of als hij iets heel goed doet of iets doet wat eigenlijk niet mag.. vinden volwassenen toch ook fijn om te weten..
@MissXX, ik zei ook gewoon 'nee' en dat ze niet mocht bijten. Maar snappen zal ze het niet rond die leeftijd. Zelf goed opletten als ze drinkt. Zolang ze drinkt, kan ze niet bijten want dan bijt ze op haar tong. Vaak is het even een fase en gaat het wel weer over maar vervelend is het wel! @Dnze22, oorzaak en gevolg begrijpen komt pas veel later. Volgens mij tussen 1,5 en 2 jaar.