Ik vind dat helemaal niet zwaar tillen aan dingen, maar een rare, onnodig creatieve straf, eten hoort m.i. geen straf te zijn. Ik zou echt not amused zijn als mijn kind het eten van een appel als straf gaat zien door zo’n vreemde actie. Logisch dat de kindjes straf krijgen, maar wat is mis met gewoon even apart zetten/bestraffend toespreken/niet mee laten doen met een activiteit enzv.?
Een speelse straf is het zeker. Het is ook geen zware straf in mijn ogen. Maar eten zou niet iets negatiefs moeten worden. Ik zie het van de andere kant denk ik. Kinderen verplichten om te eten kan erg slecht uitpakken. Ik leg het misschien niet heel goed uit maar doe mijn best haha. Is niet iets waar ik voor zou kiezen in ieder geval.
Jeetje het is maar een appel. Ze eten toch met z’n allen fruit. Maar haar kind moest dan denk ik wat langer blijven zitten tot het helemaal op was. Ik zou dat niet zien als straf, maar iets leerzaams. Zo ervaren ze zelf iets. De leidsters zullen het vast niet zover laten komen dat de kinderen met buikpijn zitten.
Oh gossie, het was niet mijn bedoeling dit topic te kapen. Sorry. En alhoewel ik de kant kan begrijpen van de mensen die eten niet als negatief willen laten maken (ik ook niet), vond ik dat in dit geval niet dat dat gebeurde. Ze mocht nadat de appel op was ook gewoon meespelen, en wist ook direct te vertellen waarom ze langer aan tafel moest blijven. Het was ook echt niet dat ze die appel met een trechter haar keel in duwden he.
Hier is fruit pakken ook fruit opeten, dus ik vind het geen rare straf. Een appel met hap eruit kan je niet terugleggen in de fruitschaal. En in dit geval hadden ze overal hapjes uit genomen; lijkt me te veel om op te eten, dus dan symbolisch 1 flinke appel.
Misschien overbodig maar bij ons op het kdv hebben ze ook een staf stoelje. Ik kwam er achter toen een kindje er in moest toen ik er was en mijn dochter zei dat ze er niet in paste Lange benen en het is een Ikea stoeltje. Nu is mijn dochter eigenlijk ook nooit stout ( daar niet helaas) dus mazzel voor haar. Ik heb het niet als raars ervaren, ze kunnen moeilijk de kinderen op de gang zetten. Ze moeten wel gezien worden.
Ik ben ook benieuwd hoe het gesprek is gegaan. Mijn zoontje was een bijter. Ik vond het heel erg, want ik wilde niet de moeder van ‘dat kind’ zijn. Het kdv pakte het echter heel goed op en is met ons in gesprek gegaan over de oorzaak van het bijten. Wij en zij zijn wat dingen gaan uitproberen en uiteindelijk kwamen we er achter dat mijn zoontje het niet fijn vond om midden op de bank te zitten aan tafel. Hij vond het te druk. Vanaf dat moment zat hij altijd op een triptrap aan het hoofd van de tafel of, als de bank niet te vol was, aan het einde van de bank. Hij heeft nooit meer gebeten aan tafel. Wel in andere drukke situaties, maar nu weten we waardoor het komt. Dat vind ik dan ook veel belangrijker dan praten over wat de perfecte straf is voor zoiets.
ben ook benieuwd hoe het gesprek was en of hij inderdaad gewoon kn een tuigje zat voor de veiligheid. Ik vind ook best dat een kindje gestraft mag worden, zeker als hij/zij bijt of slaat of duwt. Vind dat echt vreselijk gedrag. Verder denk ik dat je je soms vergist in hoe je kind op school of op de opvang is. Met je bedoel ik ouders in t algemeen. Ik in ieder geval wel, mijn zoontje kan echt een boef zijn op de opvang. Bijten en slaan zie ik hem njet snel doen, dat is niet de aard van t beestje maar hij kan wel grenzen van de lijdsters opzoeken. En ik ben blij als ze die geven. Hoevaak hoor je van lijdsters of leraren wel niet dat ze moeten verantwoorden tegenover de ouders omdat de kinderen in de ogen van de ouders heilige boontjes zijn... en de kinderen worden op school steeds brutaler.
Hallo moeders, onze oma is overleden, vandaar mijn late reactie. Ik heb alle reacties gelezen, waarvoor mijn dank. Ik kan niet alle berichten 1 voor 1 beantwoorden, dus hierbij: Ik ben niet uit mijn zelf een gesprek aangegaan, er stond voor die donderdag al een oudergesprek gepland. Ik ben er ook niet over begonnen, de leidster vertelde zelf dat de kinderen het wel fijn vinden om in de ‘grote stoel’ te zitten en dat ze hen voor hun eigen veiligheid vastzetten (ik had in mijn eerdere post ook gezegd dat die reden niet in mij was opgekomen en dat, als dát de reden was van het vastzetten, ik het natuurlijk begrijp en heel anders kijk naar de situatie). Met andere woorden, ik ben niet naar de leidsters gegaan om als een boze moeder verhaal te halen. Met ‘ons gebeten na een héle lange tijd’ bedoelde ik dat hij ooit een fase had toen hij nog geen 1,5 was waarbij hij veel ging bijten. En met ‘normaal bijt hij nooit en ik heb hem anderen ook nooit zien bijten’ bedoelde ik niet dat ik de leidsters niet geloof. Ik bedoelde dat ik het niet had verwacht van hem en dat dit waarschijnlijk de eerste keer was. En nu komt de klapper, hij had helemaal geen straf gekregen. Of ik heb dat verkeerd begrepen, of de leidster heeft het verkeerd gezegd op dat moment. Ze straffen niet op psz, ze hebben dus ook geen strafstoel. Dat heb ik er zelf van gemaakt blijkbaar. Mijn zoontje schijnt heel onrustig te zijn in de groep. Als ze hem in die stoel plaatsen komt hij even tot rust. Wij zijn tweetalig, waardoor hij net wat achterloopt op beide talen. Waarschijnlijk was het bijten en de onrust een uiting van frustratie omdat hij wordt belemmerd in de communicatie. Er zal een ib’er langskomen om mee te kijken in de groep. Het gaat goed met het meisje, ik had daar direct al naar gevraagd. Hij heeft niet hard gebeten. En ja, natuurlijk heb ik mij meteen in de schoenen van de ouders van het meisje geplaatst. Ik zou dat ook niet leuk vinden en dat moet ook consequenties hebben. Het ging bij mij om de maniér van straffen, niet het straffen zelf. Stond ook in de openingspost. Het was voor mij een beetje naar om hem zo te zien, omdat ik het voor het eerst zag. Vandaar mijn frustratie toen. Zo, dat was lang maar zo heb ik denk ik op iedereen gereageerd.
@OliveTree Gecondoleerd met het verlies van je oma, heel veel sterkte gewenst! Fijn om te lezen dat de situatie nu opgehelderd is en je de reden er achter nu kent, geeft vast een stukje rust.
Fijn dat alles opgehelderd is nu. Je moet je kind met een goed gevoel en vertrouwen naar de opvang kunnen brengen. Klinkt wel of dit vertrouwen hersteld is. Fijn! Gecondoleerd met het verlies van oma.
@OliveTree Gecondoleerd. Geloof dat het een gevalletje miscommunicatie was dan. Fijn dat er iemand komt meekijken in de groep.
Denk dat velen zo fel reagern, omdat tot 2,5 voor veel best wel bijzonder is (niet lullig bedoeld, want ieder kind is anders!). MIjn kinderen zaten tot een maand of 8 vast, daarna vielen ze niet meer zomaar van een stoel. Ik heb zelf ook problemen met het vastbinden. Ik vind bewegingsrestrictie gewoon niet kunnen als straf, met als enige uitzondering als een kind zo aggressief is dat hij/zij een gevaar voor zichzelf of anderen vormt. Ik vind het volkomen normaal dat hij straf kreeg na bijten, want bijten kan natuurlijk echt heel erg naar zijn, maar vastbinden- nee- daar zou ik hen zeker op aanspreken. Er moeten andere mogelijkheden zijn om de enrst van bijten te doen overkomen, zonder hem fysiek te beperken.