ik keek heel graag naar goede trillers en horrors maar sinds ik zwanger ben niet meer, hebben jullie dat ook? ik durf ze gewoon niet meer te kijken, de hele film lang zit ik supergespannen te kijken nu is de film paranormal activity 4 in de bioscoop, normaal gezien zou ik onmiddellijk gaan kijken, nu heb ik het gevoel dat ik spontaan ga bevallen als ik hem ga zien hebben meer mensen dat? echt angst met dit soort films terwijl je voor je zwangerschap er redelijk goed tegen kon?
Nee geen last van. Ik ben wel sneller emotioneel door bv tv-fragmenten. Maar meer bij trieste of juist hele gelukkige momenten.
Hahaha ik herken het... Jezus laatst Paranormal Activity 3 nog eens gekeken op tv en dat werkte niet echt... Ben soms om me heen aan t kijken of er niks beweegt whahaha... Trust me, dat had ik vroeger noooooit!!! Ik heb ook dat ik idd veel emotioneler ben maar ook echt veel meer "geraakt" door horrors/thrillers!
Ik hou me nu daar echt ver vandaan, word zelfs ineens al bang als het hard stormt -_- dat is ook helemaal nieuw! Dat terwijl ik het altijd zo knus vind!
ons is ook aangeleerd om die muziek uit de films eng te vinden klinken, of wij vinden die muziek uit de films toch eng,... aangeleerd denk ik? nu vroeg ik me af of ons kleintje die muziek ook eng vind? dan heb ik iets van "hopelijk heeft beebje geen schrik in mn buik" klinkt stom maar snappen jullie wat ik bedoel? hana
Herkenbaar, kijk er liever niet meer naar. Manlief zet zo'n film nog wel eens op maar ik doe dan terwijl wat anders.
Geen last van angst op straat, niet bang ineens voor onweer, maar ik merk wel dat ik sommige thrillers minder goed trek inderdaad. Ligt een beetje aan de manier van filmen, niet bang vor geweld, zeker niet voor absurdistisch geweld, wel voor nare psychologische verwikkelingen, suspense en van die irritante schrikeffecten. Nog erger, van die films waarin je het noodlot van mijlenver ziet aankomen. Het ergst zijn ze als ze gaan over oorlog of wreedheden. Dan krijg je dus dat je tarantino nog prima trekt, maar een film over een atoomonderzeeer waarin iedereen doodziek wordt niet. James bond: geen probleem, criminal minds: niet te doen... Het nare is dat ik het pas merk als ik aan het kijken ben. Kan het redelijk inschatten, maar soms word ik nog wel eens verrast. Zit ik bij Drive keihard te genieten bij de smerig bloederige scenes terwijl die door iedereen bruut genoemd worden, blijkt dat er wat vechtwerk zit in the dark knight, zit ik te gruwen in m'n bioscoopstoel
oh, sinds de komst van mijn oudste dochter kan ik echt helemaal geen emo-tv meer zien. Op zich vind ik enge films niet enger dan eerst, maar ik kan gewoon minder goed tegen wreedheid. Ik vind films zoals 'Hostel' bijvoorbeeld echt zo walgelijk, ik vind het echt verschrikkelijk dat er mensen zijn die van zo'n film kunnen genieten, een film waarin mensen worden gekidnapt om vervolgens op de meeste bizarre en wrede manieren te worden gemarteld. Echt hoor, het engste vind ik dat er dus mensen zijn die dat soort films verzinnen en dat daar dus een markt voor is. Maar goed, dit kwam dus echt vanaf moment nul opzetten bij mij, vanaf het eerste uur na de bevalling zat ik naar 'Hart van NL' te kijken en dacht ik: waar maken die mensen zich nou toch zo druk over?! Dus ja, mijn hoofd is redelijk geremixt door de hormonen
Ohja, wat je zegt over die muziek, da's inderdaad conditionering: we vinden het eng omdat het verwachtingen wekt, die we kennen omdat we meer van dat soort films en series hebben gekeken. Heb zelf wat filmstudie gedaan toen ik studeerde, onze hersenen kunnen op tig manieren spanning in films aan voelen komen. Muziek is een van die manieren, maar gebruik van kleur, licjt, cameravoering, symboliek en nog veeeeeel meer zijn andere triggers. De meesten werken in combinatie met elkaar... Je baby weet daar nog niks van. Al zal hij het wel kunnen merken als jouw hartslag omhoog gaat, je meer adrenaline aanmaakt, of je adem inhoudt.
ik kon vroeger ook goed tegen dat soort films, maar nu leef ik er te veel in mee, en ga ik dromen,pfff.. sind sik mama ben heb ik dat eigenlijk.. miss de hormonen haha.. heb liever een komedy vlak voor t slapen gaan...hihi
Ik vond horrorfilms altijd al wel eng, maar blijf het toch kijken. Volgende week kom 'The house at the end of the street' in de bios, heb er echt zin in terwijl ik weet dat ik straks vanachter een sjaal voor mn ogen de film ga kijken. 'Sinister' is er ook zo een, die komt over 2 weken in de bios. Waar ik op het moment helemaal week van wordt is van 'je zal het maar hebben' van bnn. Zit iedereen zwaar te hopen op een gezond kindje, zie je via zo'n serie dat dat toch niet helemaal vanzelfsprekend is. Of je krijgt een gezond kind, en wordt op zn veertiende aangereden door een dronken debiel en jochie eindigt met een hersenbloeding in een rolstoel en waar hij zichzelf niet eens normaal verstaanbaar kan maken. Ik heb me toen een partij staan vloeken en schelden op die eikel die dat leven verwoest heeft van die jongen. Dat soort dingen raken mij nu enorm..
Ik heb er altijd goed tegen gekunnen tegen die films! Maar ik sinds mijn eerste zwangerschap kan ik er niet meer tegen! En geen emo films meer!
Ik vond zulke films ook altijd leuk maar sinds mijn eerste zwangerschap kan ik ze niet meer zien (en dat is nu 10 jaar geleden) Nu zwanger met nummer 3 en het lijkt alsof ik NIKS meer kan kijken ... of ik word emotional (en ja dat gebeurt zelfs al dat ik jankend voor de tv zit omdat een kandidaat bij the voice een ronde verder is ) of ik schijt in mijn broek omdat ik het te eng vind hahahaha Misschien weer eens een walt disney film kijken maar ik denk dat ik zelfs daarbij enorm ga janken
Nee, ik heb dat niet, kijk nog steeds graag horrors . Alleen "mag" het niet meer van mijn vriend; is niet goed voor de baby
ik heb juist het tegenovergestelde. Ik kijk nu heel erg graag naar horror / triller films. Vond het altijd al leuk, maar om de een of andere reden nu extra.
haha wat herkenbaar... laatst was paranormal activity 3 op film 1, maar mijn vriend had de nachtploeg, dus die ging om 22:00 weg. Toen heb ik de film ook maar gauw afgezet, was wel bijna afgelopen maar durfde het einde niet in mn eentje te kijken, hahaha!! Moest daarna ook nog in mn eentje in een donker huis naar bed...
Ik ben een echte horror fan. Maar toen ik zwanger was van mijn eerste had ik er niks meer mee, mijn man dacht dat ik gek was geworden. Nu bij de tweede kijk ik nog netzo graag horror gek genoeg. Alleen zou ik nooit paranormal activity gaan kijken, niet echt mijn smaak. Doe mij maar Rec en Devils rejects enzo.
Heel herkenbaar hoor. Was nooit een fan van horror, en zeker niet van die psychologische thrillers vol suggestie maar waar je nooit iets echt ziet. Kon ik uren erna nog mee bezig zijn en me gaan inbeelden hoe ze nu eigenlijk vermoord werden. Als ik alleen ben en kijk, zap ik echt om de 5 minuten weg. Dat was vroeger zo. Nu kan ik idd ook al niet meer kijken naar Criminal Minds en dergelijke. Manlief is er een grote fan van, ook van de Vlaamse politieseries, maar ik kom echt gek van de spanning! Moet gewoon weg dan. En emo tv, vermijd ik nu ook helemaal. Bij de domste zaken wenen. En zaken die over kinderen gaan ... Ojee. Zeker over zieke kinderen of kinderen die sterven, of over mishandelde dieren. Laatst in de krant een foto van een tv programma waarin een Belgische journaliste naar derdewereld landen trekt. Was een foto van een baby van 5 maand dat net gestorven was. Het kindje had al geen mama meer, dan hersenvliesontsteking gehad, was aan de beterhand en in paar uur tijd plots toch weer erg ziek geworden en dan plots gestorven. Die foto greep me zo aan! Heb echt minutenlang zitten wenen en naar de foto zitten staren. Ik kijk in feite nauwelijks nog tv. Ik zit vrij vlug met stress als ik kijk. Was eerste zwangerschap al erg, maar is nu nog erger. Momenteel kijk ik vooral naar National Geographic naar wetenschapprogramma's of geschiedenis.
Wat mss kan helpen voor de dames die toch nog graag willen kijken naar thrillers en zo, is gewoon het geluid stiller zetten of gewoon uit. Zoals er al gezegd werd, doet de muziek bij een film veel zo niet zelfs alles. Ik zet geregeld geluid uit en kan dan wel kijken. Het is de opbouwende muziek die je gevoelens opzweept van ' o jee er gaat iets engs gebeuren!' Zonder muziek, is de sfeer echt veel minder.