He meiden, ik ben nu in de 30 ste week en ineens slaat de Angst om van alles mij om het hart. Niet zo zeer de bevalling zelf en de pijn die daarbij hoort. Maar of mn kindje de bevalling wel overleeft en of hij wel helemaal gezond is enzo. Onze eerste zoon heeft 1,5 uur vast gezeten in het geboortekanaal en ik ben nu dus bang dat deze baby stikt ofzo ............ Op de laatste echo lijkt de beeb een dikke lip te hebben en nu heb ik mij dus al bedacht dat hij een hazenlip heeft of iets ....... Ook schiet mij regelmatig het idee in mn hoofd dat ik val, bijvoorbeeld van de trap of uit bed en dat ik dan op mn buik val Ik weet niet waar de gedachten en angsten ineens vandaan komen, ik had dat bij onze oudste zoon niet. Is dit normaal of zal het ook te maken hebben met de buitenbaarmoederlijke zwangerschap, de miskramen en de vroeggeboorte van onze dochter?
Wmss , ik denk dat het te maken heeft met de liefde voor je kindje in je buik ! Heb het zelf ook , heb ook besproken om tijdends de bevalling zowizo aan de ctg te mogen , dat scheelt alweer want dan kan je de dingen zoals wat jij zegt "vast zitten waardoor het gevaarlijk wordt" uit je hoofd zetten want dat zien ze dan aan de hartslag van je kindje . Ook heeft het denk ik te maken met internet , dingen die je leest . Maar besef 1 ding , elk mens dat er op de wereld rond loopt is een bewijs van een gezond geboren kindje , en dan zijn er echt zooooooooveel ! Als je 1 negatief verhaal hoort zijn daarop vaak duizende positieve verhalen , maar die hoor je dan niet . Probeer wel te genieten , je kindje zit immers maar even in je buik dus geniet er wel van meid !! Erg zeg van je dochter ! Krijg je wel wat hulp om het te verwerken , nu je ook zwanger bent is dat misschien wel nodig ?
Oowja dat van de trap vallen heb ik ook , ongelukken in de auto noem het maar op . Inclusief beelden erbij heel gezellig . Kunnen de hormonen zijn en heeft niks met voorgevoel te maken !! Zijn gewoon angsten meer niet , en zegt totaal niks over dat het gebeurd hoor , wees daar maar niet bang voor .
Dank voor je reactie. Ik heb wel aangegeven bij de gyn dat ik desnoods ingeknipt wil worden, maar dat ik niet langer dan een uur wil persen. Voor wat betreft mijn dochter en het verlies, heb ik een jaar lang wel gesprekken gehad waar ik heel veel aan heb gehad, maar heb nu geen gesprekken meer.
Wmss , je mag tegenwoordig niet langer dan 3 kwartier meer persen !! En je kan een ctg vragen tijdends je bevallig als dat je gerust stelt . Kan je nu ook al vast laten zetten Als je weer behoefte krijgt aan hulp , wel aangeven bij de gyn he . Denk je zelf dat je er behoefte aan heb ? Verder geven de angsten ook aan hoe gek je op je kindje bent .
Niet langer dan 45 minuten persen? Hier gewoon 1,5 uur en dat is normaal volgens de gyn Hier ook al vanaf het begin bang of alles goed komt. Ik ben er pas gerust op als ze veilig en gezond en wel op mijn buik ligt, hoor teveel tragische gevallen om me heen waardoor ik nog angstiger ben geworden of alles wel goed gaat komen
@wmvs: wat heb je trouwens veel meegemaakt meid, het is heel begrijpelijk waarom je angstiger bent dan een ander. Dikke knuf
Daantje22 , dat is mij verteld na 3 kwartier uiterlijk een uur als de vrouw dat zelf wel is het voor moeder en baby niet meer leuk en doen ze het met de vacuüm pomp . Ik snap het inderdaad dat je dan pas gerust bent , maar vergeet ook alle goede verhalen met goede aflopen niet , die er veel meer zijn ! En dat willen mensen vaak vergeten je hoort vaak alleen de negatieve dingen , omdat dat "apart " is . Als het niet meer apart was en veel voorkomend zou je het ook niet meer horen want juist de uitzonderingen zijn bijzonder en die worden verteld . Ook genieten hoor , voordat je het weet ligt je kindje in je armen .
Dank je wel meiden! Ja we hebben erg veel verdriet gehad met alle zwangerschapsellende. We zijn ook enorm blij dat deze zwangerschap goed gaat. Ik geniet enorm van de kleine man in mijn buik, elke beweging maakt me blij!! Vacuumpomp of verlostangen wil ik niet, dat heb ik al aangegeven. Ze mogen bij mij alles doen maar van de beeb blijven ze af
Wmvss , fijn dat je er toch zo van kan genieten ! Dat is natuurlijk het belangrijkste . Je angsten zijn heel goed te begrijpen , zou ze wel met de gyn bespreken . Misschien zijn er een aantal dingen wat zei/hij voor je kan doen waardoor je je beter voelt . Die zou je op een lijstje kunnen zetten . Het mannetje in mijn buik is mijn 1e kindje , dus over de vacuüm enzo weet ik eigenlijk niet veel . Heeft dat gevolgen voor een kindje ? Dat van niet langer dan 3 kwartier à een uur persen heb ik van de voorlichtings avond .
Behalve dat ze er hoofdpijn van hebben kan het geen kwaad, maar ik wil gewoon geen risico nemen met dit kindje, bang dat er alsnog iets mus gaat ofzo
hoi hoi ik ben zwanger van de vierde en deze keer spookt er ook vanalles door mijn hoofd....heel raar want ik ben toch immers al 3 keer bevallen, maar het zullen de hormonen wel zijn. Mijn laatste bevalling was met een knip en vaccuumpomp, en van mij mogen ze dat nu weer doen hoor want na 3 kwartier persen wilde de kleine net het laatste randje niet over met het hoofdje dus ik was blij toen ik de schaar en pomp zag want ik wist op dat moment nu is ze er over een paar minuut en oplluchting. bij mijn tweede bevalling deden ze een fundusexpres omdat ze een sterrekijkertje was nou dat wil ik dus niet meer.... dan gaan ze hard op je buik duwen om het kindje naar beneden te duwen... maar dat doen ze tegenwoordig ook niet meer zij de gyn. Tangverlossing heb ik geen ervaring mee. Maar als je een vaccuumverlossing mocht nodig hebben dan moet je dat gewoon doen hoor is helemaal niet erg.
Meis, het is helemaal niet raar dat jij je zo voelt, zeker niet gezien jouw geschiedenis. Daarnaast is het denk ik heel normaal en iets wat iedere vrouw heeft. In het begin van de zwangerschap is men bang of het allemaal wel goed gaat en aan het einde van de zwangerschap komt deze angst weer. Het is gezond dat we dit voelen, dat is onze beschermingsdrang voor onze wondertjes! Probeer je er niet te veel door laten meeslepen ( moet ik zeggen...) en geniet van alles trappeltjes in je buik en van wat er nog komen gaat!